Ουσιαστικές παρεμβάσεις ώστε να μειωθούν οι γυναικοκτονίες στη χώρα ζητά ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Ηρακλείου και Αντιπρόσωπος ΠΟΑΣΥ Κωνσταντίνος Ανθουλάκης.
Στην ανακοίνωσή του ο κ. Ανθουλάκης αναφέρει:
«Δυστυχώς έως και σήμερα δεν έχει ποινικοποιηθεί ξεχωριστά το έγκλημα της εμφυλης βίας – βίας κατά των γυναικών (όπου η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων έμφυλης βίας είναι οι γυναίκες βάση των στατιστικών 82%. ΚΕΘΙ)
Ενώ το Μάιο 2011 υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης (Ν. 4531 το 2018….. για την Ελλάδα) για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, η οποία στοχεύει στην πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών καθώς επίσης αναλύει όλες τις μορφές ενδοοικογενειακής βίας που μπορούμε να συναντήσουμε, ωστόσο η γυναικοκτονια ποινικά εντάσσεται μόνο στο Νόμο περί ενδοοικογενειακης βίας (Ν. 3500/06).
Η κοινωνία θα πρέπει να προστατέψει το θύμα και να το βοηθήσει για το επόμενο βήμα μετά τη καταγγελία στις Αρχές – Αστυνομία. Δεν τελειώνουν όλα αυτομάτως με το σχηματισμό μια δισκογραφίας. Αυτό είναι το πρώτο και σωστό βήμα το θύμα να απευθυνθεί στην Ελληνική Αστυνομία και να καταγγείλει τη κακοποίηση του. Η κοινωνία θα πρέπει να μεριμνήσει για τη στέγη του θύματος αμέσως μετά τη καταγγελία. Ένα μέρος όπου το θύμα να αισθάνεται ασφάλεια. Μια δομή όπου ο Αστυνομικός θα έχει άμεση επικοινωνία ότι ώρα και αν είναι για να μπορέσει να βοηθήσει ουσιαστικά το θύμα και να το αποτρέψει να γυρίσει στο χώρο του θύτη ανανεώνοντας για άλλη μια φορά “Το Κύκλο της Βίας “.
Επίσης ο καλύτερος τρόπος να μειωθούν σημαντικά τα ποσοστά γυναικοκτονιών είναι μέσω της συνεχής ενημέρωσης και της πρόληψης.
Όσον αφορά τη πρόληψη, το θύμα πρέπει να πάρει την απόφαση μόνο του είτε παρακινούμενο από κάποια υποστηρικτή γραμμή βοήθειας όπως το 15900 και να καταγγείλει το περιστατικό βίας σε αρχικό στάδιο.
Όσον αφορά τη συνεχή ενημέρωση μέσα από δράσεις – καμπάνιες, με διαφημίσεις κανάλια ή ακόμα και μέσω βίντεο – σποτ στο διαδίκτυο το θύμα θα γνωρίζει τα δικαιώματα του αλλά και τις μορφές βίας που ενδεχομένως να υφίσταται και να μην το ήξερε.
Πέραν από τις προφανείς μορφές κακοποίησης του θύματος που είναι η σωματική βία και η σεξουαλικη κακοποίηση είναι και άλλες πολλές όπως ψυχολογική βία, λεκτική βία, οικονομική αποστερηση, αποκοπή του θύματος από το κοινωνικό του περίγυρό, που σκοπό έχουν να καταρακωσουν το “εγώ” θύματος και να το κάνουν να πιστέψει ότι είναι υποδεέστερο σε σύγκριση με το θύτη.
Είναι ΧΡΕΟΣ της Πολιτείας να προστατέψει τις κακοποιημένες γυναίκες και να παρέμβει ουσιαστικά για να μειωθούν οι γυναικοκτονίες».
