«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης. Κάθε άνθρωπος είναι υποκείμενο όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναφέρονται στην παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση, όπως το φύλο, η γλώσσα, η θρησκεία, οι πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, η εθνική ή κοινωνική καταγωγή, η περιουσία, η γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.»
Με αυτές τις πρώτες φράσεις της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ξεκινά να ξαναχτίζεται ο Κόσμος μετά τον όλεθρο του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι τέθηκαν τα θεμέλια για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών με βάση την αρχή της ισότητας, χωρίς καμία διάκριση για οποιοδήποτε λόγο. Παρά τη διεθνή θεσμική κατοχύρωση των ατομικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων υπό το πρίσμα των αρχών της ισονομίας και της μη διάκρισης, στην πράξη αποδεικνύεται ότι κάποιοι είναι πιο ίσιοι από ορισμένους άλλους, από εκείνους που δεν είναι ορατοί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και δε χωρούν στα προσχεδιασμένα πρότυπα της κοινωνικής εξέλιξης.
(Το παραπάνω αποτελεί απόσπασμα από αρθρογραφία σχετικά με την κοινωνική ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς)
Επιζητούμε την συμπεριληπτική καθημερινότητα, χωρίς αποκλεισμούς.
Οφείλουμε να δομούμε την αστική ανάπτυξη με βασικό πυλώνα την κοινωνική ένταξη η οποία θα βασίζεται στην χωρική , κοινωνική και οικονομική συμπερίληψη Όλων.
Τα άτομα με αναπηρία, πολίτες με προσφυγικό ή μεταναστευτικό προφίλ, τα πρόσωπα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, οι συμπολίτες μας που τελούν σε συνθήκες αστεγίας ή ακραίας φτώχειας, καθώς και τα ουσιοεξαρτημένα άτομα συγκροτούν το πλέγμα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που χρήζουν ειδικής μέριμνας και κοινωνικής υποστήριξης, προκειμένου να ασκήσουν τα δικαιώματα τους σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό.
Δε φτάνει όμως μόνο να γίνονται θεσμικές παρεμβάσεις. Πρέπει να ακολουθήσει και η κοινωνία. Τα βαθιά ριζωμένα κοινωνικά στερεότυπα και οι στρεβλές προκαταλήψεις σχετικά με οποιαδήποτε μορφή διαφορετικότητας, δημιουργούν εμπόδια και παράγουν διακρίσεις, αποκλείοντας έτσι ένα ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας μας από τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, στερώντας το κοινωνικό σύνολο από τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τα ταλέντα αυτών των ανθρώπων.
Η αρχή της ισότητας πραγματώνεται με την οριζόντια ένταξη της διάστασης κάθε μορφής διαφορετικότητας στο σύνολο των σχεδιαζόμενων δημόσιων πολιτικών, την εφαρμογή στοχευμένων μέτρων στήριξης και κυρίως την αφύπνιση της κοινωνίας.
Η όποια ανάπτυξη, αστική, οικονομική, οφείλει να είναι στοχοπροσυλωμένη στους Πολίτες, και το παραγωγικό δυναμικό της Πόλης, με ευκαιρίες χωρίς αποκλεισμούς.