Μέσα στις δύσκολες μάχες ενός πολέμου με έναν αόρατο εχθρό, με τους νοσοκομειακούς γιατρούς να προσπαθούν καθημερινά να κερδίσουν μια ζωή, υπάρχουν και οι … φωτεινές στιγμές!
Είναι οι στιγμές εκείνες, που ο γιατρός κουρασμένος και πολλές φορές γεμάτος απόγνωση από την μάχη με τον κορωνοϊό – και όχι μόνο – βλέπει μια … δικαίωση.
Ο Διευθυντής της ΜΕΘ του Βενιζελείου Νοσοκομείου Ανέστης Κιούλπαλης, σε μια ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, μιλάει για τα εναλλασσόμενα συναισθήματα που υπάρχουν την ώρα της μεγάλης αυτής μάχης. Μιλάει για την χαρά και το τι συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος στέκεται και πάλι στα πόδια του.
Η ανάρτηση του κ. Κιούλπαλη:
«Σήμερα ηταν μια δύσκολη μέρα στην δουλειά. Οι κλίνες ΜΕΘ που προορίζονταν για βαρέως πάσχοντες ασθενείς με κορωνοϊό έχουν γεμίσει και βρισκόμαστε σε μεγάλη πίεση να βρούμε εναλλακτικές λύσεις.
Ενώ ήμουν στον διάδρομο με συναδέλφους, τεχνικούς, νοσηλευτές και διοικητικούς ψάχνοντας για λύσεις, εστω και τώρα, με πλησίασε μια κυρία με ένα ψηλόλιγνο παληκάρι σε αναπηρικό αμαξίδιο, λέγοντας μου,
-γιατρέ έρχεσαι λίγο…
Πλησιάζοντας βλέπω το παληκαρι να σηκώνεται όρθιο, με μια σχετική δυσκολία ειναι η αλήθεια, τείνοντας μου το χέρι που κρατουσε ένα μικρό κουτί με σοκολατάκια.
-Γιατρέ μου είχες ζητήσει να τον δεις όταν θα στέκει μόνος του στα πόδια του, μετά από μερικούς μήνες, με ένα κουτί σοκολατάκια. Ε, στον έφερα! Ειναι οι στιγμές που χαίρομαι την δουλειά μου…»
