Ένας τεράστιος δικτυωτός πύθωνας αλμπίνο μήκους περίπου πέντε μέτρων, ο οποίος είχε κλαπεί από τον ιδιοκτήτη του και περιπλανιόταν σε γειτονιά του Όστιν, στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, εδώ και μήνες, διασώθηκε από καταφύγιο ζώων.
Όπως έγραψαν οι υπεύθυνοι του καταφυγίου στη σελίδα τους στο Facebook, το φίδι βρισκόταν σε λήθαργο, λόγω των πολικών θερμοκρασιών στην περιοχή, και έτσι κάποιοι από τους κατοίκους μπόρεσαν να το πιάσουν και να το «φυλάξουν» στο γκαράζ τους.
Και ενώ συχνά όσοι καλούν το καταφύγιο σε ανάλογες περιπτώσεις, υπερβάλλουν ως προς το μέγεθος των φιδιών, σε αυτή την περίπτωση ο πύθωνας ήταν τόσο μεγάλος, όσο νόμιζαν.
Σύμφωνα με την ανάρτηση, οι κάτοικοι είπαν ότι έβλεπαν το τεράστιο φίδι να… περιπλανιέται στη γειτονιά τους από τον Ιούλιο. Το καταφύγιο στέγασε το φίδι προσωρινά για ένα βράδυ και στη συνέχεια ζήτησε από τον ζωολογικό κήπο του Όστιν να του παράσχει «καλύτερη» στέγαση.
Στο μεταξύ, σύμφωνα με το CNNi, τα μέλη του προσωπικού του καταφυγίου θυμήθηκαν μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που είχαν δει πριν από αρκετούς μήνες, σχετικά με έναν πύθωνα που είχε εξαφανιστεί. Σε αυτή την ανάρτηση δίνονταν πληροφορίες για τον ιδιοκτήτη του πύθωνα. Το προσωπικό του καταφυγίου επικοινώνησε με τον ιδιοκτήτη, ο οποίος αναγνώρισε το φίδι με βάση ένα «μοναδικό χαρακτηριστικό».
Έτσι ανακάλυψαν ότι ο ιδιοκτήτης του φιδιού – το οποίο ονομάζεται Σνόου – επισκεπτόταν το Όστιν από το Ντάλας, όταν ένας κλέφτης διέρρηξε το αυτοκίνητό του, και έκλεψε μια τσάντα με τον Σνόου μέσα. Δεν είναι σαφές πότε ακριβώς ο κλέφτης άφησε το φίδι ελεύθερο, το οποίο έκτοτε περιπλανιόταν στο Όστιν.
Πλέον το φίδι και ο ιδιοκτήτης έχουν επανενωθεί επιτυχώς, σύμφωνα με την ανάρτηση στο Facebook.
Οι δικτυωτοί πύθωνες είναι ένα από τα μεγαλύτερα είδη φιδιών στον κόσμο, σύμφωνα με την Επιτροπή Διατήρησης Ψαριών και Άγριας Ζωής της Φλόριντα. Μπορούν να ξεπεράσουν τα έξι μέτρα σε μήκος. Στο φυσικό τους περιβάλλον, εντοπίζονται στη νότια και νοτιοανατολική Ασία, αν και αγοράζονται και πωλούνται ως κατοικίδια σε όλο τον κόσμο.
