να απαγορευμένο από τη Βίβλο βιβλίο που γράφτηκε πριν από περισσότερα από 2.100 χρόνια θα μπορούσε να αλλάξει αυτό που οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι είναι η «αλήθεια» για τον Μεγάλο Κατακλυσμό.
Γνωστό ως Βιβλίο των Ιωβηλαίων, το αρχαίο αυτό κείμενο περιλαμβάνει μια πιο υπερφυσική, λεπτομερή και δομημένη εξήγηση των γεγονότων της ιστορίας του Νώε.
Ενώ το αρχαίο κείμενο ανακαλύφθηκε γύρω στη δεκαετία του 1950, επανεμφανίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου ο Nick Di Fabio μοιράστηκε πώς «για γενιές, οι εκκλησιαστικές αρχές το κρατούσαν σφραγισμένο μακριά από τους πιστούς».
Το Βιβλίο της Γένεσης λέει ότι ο κατακλυσμός συνέβη επειδή η ανθρωπότητα είχε γίνει κακή, ενώ το κείμενο που παραλείφθηκε αναφέρει ότι οφειλόταν στους «Παρατηρητές», ή αλλιώς τους έκπτωτους αγγέλους, που έπαιρναν ανθρώπινες γυναίκες και έκαναν γιγάντιους απογόνους που καταβρόχθιζαν τα πάντα.
Το Βιβλίο των Ιωβηλαίων περιγράφει τη βία και τη διαφθορά που έφεραν οι γίγαντες και οι απόγονοί τους, όπως ο κανιβαλισμός και η αμαρτία, οδηγώντας σε εκτεταμένο κακό στη Γη.
«Και ο Κύριος κατέστρεψε τα πάντα από το πρόσωπο της γης- εξαιτίας της κακίας των πράξεών τους, και εξαιτίας του αίματος που είχαν χύσει στο μέσον της γης, κατέστρεψε τα πάντα», διαβάζουμε στο κεφάλαιο 10:25.
Το Βιβλίο του Ιωβηλαίου ανακαλύφθηκε σε σπήλαια κατά μήκος της βορειοδυτικής ακτής της Νεκράς Θάλασσας, περίπου 15 μίλια ανατολικά της Ιερουσαλήμ.
Ενώ τα κεφάλαια του αναδιηγούνται τα βιβλία της Γένεσης και της Εξόδου, δεν θεωρήθηκε κανονικό από την εβραϊκή και τη χριστιανική κοινότητα λόγω υπερφυσικών στοιχείων και έλλειψης πνευματικού περιεχομένου και αποστολικής συγγραφής.
‘Το βιβλίο αυτό ισχυρίζεται ότι είναι η θεία αποκάλυψη που δόθηκε απευθείας στον Μωυσή στο όρος Σινά. Αλλά σε αντίθεση με τη Γένεση… Δεν γράφτηκε από τον ίδιο τον Μωυσή’, μοιράστηκε ο Di Fabio σε μια ανάρτηση που είδαν σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι.
«Άγγελοι υποτίθεται ότι έβαλαν τα λόγια σε γραπτή μορφή ενώ ο Μωυσής άκουγε. Αυτή η άμεση ουράνια συγγραφή απειλούσε την εξουσία των θρησκευτικών ηγετών».
Οι Ιουβιλείες ξεκινούν ένα χρόνο αφότου ο Μωυσής οδήγησε τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο και ο Θεός του λέει να ανέβει στο Όρος για να παραλάβει τις Δέκα Εντολές, οι οποίες αποτελούν μέρος του παραδοσιακού βιβλίου της Εξόδου.
Αλλά οι Ιουβιλείς περιγράφουν λεπτομερώς πώς δόθηκε στον Μωυσή επίσης «η προγενέστερη και η μεταγενέστερη ιστορία της διαίρεσης όλων των ημερών του νόμου και της μαρτυρίας».
Ο Θεός είπε: «Γύρισε την καρδιά σου σε κάθε λόγο που θα σου πω σ“ αυτό το βουνό, και γράψ” τον σε βιβλίο, για να δουν οι γενεές τους πώς δεν τους εγκατέλειψα για όλα τα κακά».
Το πρώτο κεφάλαιο περιγράφει στη συνέχεια πώς ο Θεός είπε στον άγγελο της παρουσίας να καταγράψει την πλήρη ιστορία της δημιουργίας για τον Μωυσή.
Σε αντίθεση με το Βιβλίο της Γένεσης, οι Ιουβιλείς λένε ότι η Εύα μεταφέρθηκε στον Κήπο της Εδέμ την όγδοη ημέρα. Η πρώτη δεν παρέχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τη δημιουργία της.
Υπερφυσικά θέματα μπαίνουν στην ιστορία από το πέμπτο κεφάλαιο, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, συμπεριλαμβανομένων πολλών θυγατέρων που γοητεύτηκαν από τους αγγέλους.
«Πήραν οι ίδιοι γυναίκες από όλους όσους διάλεξαν, και τους γέννησαν γιους και ήταν γίγαντες», σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.
«Και η ανομία αυξήθηκε στη γη και κάθε σάρκα διέφθειρε τον τρόπο της, τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα και τα θηρία και τα πουλιά και όλα όσα περπατούν στη γη -όλοι τους διέφθειραν τους τρόπους τους και τις τάξεις τους, και άρχισαν να κατατρώγουν ο ένας τον άλλον, και η ανομία αυξήθηκε στη γη και κάθε φαντασία των σκέψεων όλων των ανθρώπων (ήταν) έτσι κακή συνεχώς».
Το βιβλίο ισχυρίζεται ότι ο Θεός σχεδίαζε να καταστρέψει τη γη μέχρι που είδε τον Νώε, ο οποίος έφτιαξε μια κιβωτό «στη νέα σελήνη του πρώτου μήνα».
Τότε άνοιξαν οι επτά πύλες του ουρανού, οι οποίες υψώθηκαν «15 πήχες» πάνω από τα ψηλότερα βουνά και τα νερά «επικράτησαν για πέντε μήνες – 150 ημέρες».
Ενώ ο κατακλυσμός προοριζόταν να εξολοθρεύσει όλη τη ζωή στη γη, το βιβλίο λέει ότι οι γίγαντες μετατράπηκαν σε ‘ακάθαρτους δαίμονες’ που οδήγησαν τους γιους του Νώε σε παραστρατήματα.
Το βιβλίο αφηγείται στη συνέχεια μια εντολή προς τους αγγέλους να συλλάβουν και να φυλακίσουν τα πνεύματα, αλλά κατονομάζει επίσης τον Σατανά, ο οποίος ζητά να παραμείνουν κάποια στη Γη για να βάλουν σε πειρασμό και να διαφθείρουν τους ανθρώπους.
Ο Θεός φυλακίζει το 90% των πνευμάτων, ενώ τα υπόλοιπα επιτρέπεται να παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Σατανά για να δοκιμάζουν και να παραπλανούν τους ανθρώπους.
Πολλά βιβλία του αρχαίου κειμένου δεν έγιναν αποδεκτά από την εβραϊκή και τη χριστιανική πίστη, με ένα να περιγράφει ότι ο βασιλιάς Σολομώντας ισχυριζόταν ότι είχε εξουσία πάνω στο κακό.
Ο Σολομώντας, ο γιος του βασιλιά Δαβίδ, ήταν το επίκεντρο ενός κεφαλαίου που γράφτηκε μεταξύ του 1ου και του 5ου αιώνα μ.Χ., αλλά δεν έγινε δεκτό στην κανονική Βίβλο λόγω της έμφασης που έδινε στη μαγεία και τη δαιμονολογία. Παρόμοιο με το βιβλίο των Ιουβυλίων.
Με τίτλο «Διαθήκη του Σολομώντα», το βιβλίο αρχίζει με τον αρχάγγελο Μιχαήλ να χαρίζει στον Σολομώντα ένα μαγικό δαχτυλίδι για να καλεί, να ανακρίνει και να ελέγχει τους δαίμονες.
Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα χάλκινο μενταγιόν 1.600 ετών το 2024, το οποίο περιείχε εικόνες του Σολομώντα να νικά τον διάβολο με την αρχαία ελληνική επιγραφή: «Ο Κύριός μας νίκησε τον διάβολο».
Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Karabük στην Τουρκία βρήκε το τεχνούργημα στην αρχαία πόλη της Αδριανούπολης.
Στο πίσω μέρος του φυλαχτού υπήρχαν επίσης τα ονόματα τεσσάρων ιερών αγγέλων, του Αζραήλ, του Γαβριήλ, του Μιχαήλ και του Ισραήλ, γεγονός που ενισχύει την άποψη ότι το φυλαχτό χρησιμοποιούνταν ως σύμβολο προστασίας.
Ο Σολομώντας εμφανίζεται σε τρία βιβλία της Βίβλου, με το Α΄ Βασιλέων 3:12 να λέει ότι ο Θεός τον προίκισε με «σοφή και διορατική καρδιά, ώστε να μην υπάρξει ποτέ κανείς σαν εσένα, ούτε θα υπάρξει ποτέ».
Η Βίβλος περιγράφει επίσης πώς δημιούργησε ακραίο πλούτο όσο ήταν βασιλιάς., συσσωρεύοντας τουλάχιστον 25 τόνους χρυσού ετησίως.
Στο Β΄ Χρονικών 1:11, η γραφή περιγράφει: ‘Επειδή όμως ζήτησες σοφία και γνώση για να οδηγήσεις τον λαό μου, πάνω στον οποίο σε έκανα βασιλιά, θα σου δώσω σοφία και γνώση.
Θα σου δώσω επίσης περισσότερα πλούτη, πλούτη και τιμή από οποιονδήποτε βασιλιά που έζησε πριν από σένα ή από οποιονδήποτε που θα ζήσει μετά από σένα.
Όμως η Διαθήκη του Σολομώντα αφηγείται μια διαφορετική πλευρά του πλούσιου βασιλιά, που πολεμούσε τους δαίμονες – και το φυλαχτό υποδηλώνει ότι οι αρχαίοι άνθρωποι πίστευαν ότι οι ιστορίες ήταν αληθινές.
