«Η πρόταση της κυβέρνησης αλλάζει τον ορισμό του γάμου και της οικο-γένειας, γεγονός που αγγίζει όλη την ελληνική κοινωνία, όλες τις οικογέ-νειες, όλους τους πολίτες, όλους τους γονείς, όλα τα παιδιά, και εν γένει τα κοινωνικά ήθη. Στην προκειμένη περίπτωση αλλάζει την έννοια της γονικής ευθύνης. Αλλάζει την έννοια του πατέρα και της μητέρας και της ευθύνης τους στην ανατροφή των παιδιών τους. Αλλάζει τη συγκρότηση της οικογένειας και την συμβολή των δύο βιολογικών γονέων στην οικογενειακή ζωή. Η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση αρνείται στα παιδιά το δικαίωμα να ζουν με πατέρα και μητέρα, αρνείται το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας, την ετερότητα που συγκροτεί τον ανθρώπινο ψυχισμό. Αρνείται στα παιδιά τη γνώση της καταγωγής τους και της ταυτότητάς τους. Εισάγει νέα νοοτροπία και φρόνημα στην παιδεία και στα σχολεία της χώρας μας», τονίζει, μεταξύ άλλων, σε ανακοίνωση που προέβη η Ιερά Σύνοδος της Καθολικής Ιεραρχίας Ελλάδος, αναφορικά με τη νομοθετική πρωτοβουλία που αφορά τον γάμο για ομόφυλα ζευγάρια.
Αναλυτικότερα, το ανακοινωθέν:
Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης σχετικά με τον γάμο για ομό-φυλα ζευγάρια προωθείται με την δικαιολογία ότι τακτοποιεί εκκρεμότητες, ικανοποιεί δίκαια αιτήματα ισοπολιτείας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων ορισμένων πολιτών.
Αρχικά, είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι ο γάμος αποτελεί απλώς μια νομι-κή κατασκευή θεμελιωμένη στην αρμοδιότητα του νομοθέτη ή στη θέληση επιμέρους ομάδων πολιτών βάσει του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή εν γένει των επιλογών τους. Είναι επίσης αβάσιμη η επιχειρηματολογία που επικαλείται ίσα δικαιώματα μεταξύ πολιτών, διότι το ετερόφυλο ζευγά-ρι και το ομόφυλο ζευγάρι είναι πραγματικότητες ανόμοιες.
Συγκεκριμένα, η πρόταση της κυβέρνησης αλλάζει τον ορισμό του γάμου και της οικογένειας, γεγονός που αγγίζει όλη την ελληνική κοινωνία, όλες τις οικογένειες, όλους τους πολίτες, όλους τους γονείς, όλα τα παιδιά, και εν γένει τα κοινωνικά ήθη. Στην προκειμένη περίπτωση αλλάζει την έν-νοια της γονικής ευθύνης. Αλλάζει την έννοια του πατέρα και της μητέρας και της ευθύνης τους στην ανατροφή των παιδιών τους. Αλλάζει τη συ-γκρότηση της οικογένειας και την συμβολή των δύο βιολογικών γονέων στην οικογενειακή ζωή. Η υπό συζήτηση νομοθετική πρόταση αρνείται στα παιδιά το δικαίωμα να ζουν με πατέρα και μητέρα, αρνείται το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας, την ετερότητα που συγκροτεί τον ανθρώπινο ψυχισμό. Αρνείται στα παιδιά τη γνώση της καταγωγής τους και της ταυτότητάς τους. Εισάγει νέα νοοτροπία και φρόνημα στην παιδεία και στα σχολεία της χώρας μας.
Η ρύθμιση εκκρεμοτήτων που αφορούν τα παιδιά τα οποία βρέθηκαν για διάφορους λόγους στην ευθύνη ομόφυλων ζευγαριών ή θέματα οικονομικά και κληρονομικά θα μπορούσαν να τακτοποιηθούν με νομοθετικές ρυθμίσεις χωρίς να υιοθετείται ο γάμος για ομόφυλα ζευγάρια, με αλλαγές που δεν έχουν προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Η εν λόγω πρόταση είναι μια οπισθοδρόμηση στον νομικό μας πολιτισμό, μια οπισθοδρόμηση στα χρηστά ήθη και στον πολιτισμό εν γένει. Είναι ση-μείο παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, κάθε κοινωνίας που θέλει να ονομάζεται ανθρώπινη, είναι προϊόν αλαζονείας και εγωκεντρισμού που δεν γνωρίζει όρια στην ατομική επιθυμία και θέληση.
Μας προβληματίζει η υποχωρητικότητα του πολιτικού μας κόσμου στις επι-θυμίες και τα κελεύσματα μιας συγκεκριμένης προωθούμενης διεθνώς ιδε-ολογικής τάσης. Η Ελλάδα είναι χώρα με μακραίωνη, πλούσια παράδοση που τροφοδότησε πολιτισμικά τον ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο πολιτισμό. Δεν μπορεί να αρνείται την παράδοση και την ταυτότητά της και να υποτάσσεται σε ιδεολογικές προτάσεις και αντιλήψεις χωρίς ηθικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, χωρίς σοφία και ευαισθησία στην πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά.
Εμείς οι Καθολικοί Επίσκοποι στην Ελλάδα, σε συμφωνία με την ανά την οικουμένη Καθολική Εκκλησία ομολογούμε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι, όποια κι αν είναι η κατάσταση και η ζωή τους, καλούνται με την ίδια αγάπη από τον Θεό να γνωρίσουν και να δεχθούν την εν Χριστώ δωρεά της πληρότητας της ζωής. Αυτή την κλήση όλοι οι χριστιανοί οφείλουμε να την έχουμε προ οφθαλμών. Πέραν τούτου, οφείλουμε επίσης ως ποιμένες να εξηγήσουμε τι συνεργεί στην κατά Θεόν ολοκλήρωση του ανθρώπου και τι αντιμάχεται αυτήν, σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού και την ιστορική εμπειρία της Εκκλησίας.
Θέλουμε συνεπώς να δηλώσουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην αλλαγή του νοήματος του γάμου και της οικογένειας που επιχειρείται να επιβληθεί στην κοινωνία. Επαναλαμβάνουμε ότι ο γάμος είναι δεσμός ενός άνδρα και μιας γυναίκας, αποκλειστικός και μόνιμος, φυσικός καρπός του είναι τα παιδιά, στην ανατροφή των οποίων ο πατέρας και η μητέρα έχουν κοινές και αναφαίρετες υποχρεώσεις, τις οποίες το κράτος οφείλει να σέβεται δεδομένου ότι προϋπάρχουν και αυτού του ιδίου.
Ως ποιμένες της Καθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα θέλουμε να τονίσουμε ότι «η κλήση στον γάμο εγγράφεται στην ίδια τη φύση του άνδρα και της γυναίκας όπως πλάστηκαν από τον Δημιουργό… έστω και αν η ιερότητα αυτού του θεσμού δεν είναι εμφανής παντού με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει ωστόσο σε όλους τους πολιτισμούς η αίσθηση του μεγαλείου της ένωσης του γάμου. Η ευτυχία του ανθρώπου και της ανθρώπινης και χριστιανικής κοινωνίας συνδέεται στενά με την επιτυχή ένωση του γάμου και της οικο-γένειας. (Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας, παράγραφοι 1602 και 1603)
Ο συνειδητός χριστιανός, ο συνεπής Καθολικός πιστός, αλλά και ο πολίτης καλής θελήσεως ο οποίος αποβλέπει στο κοινό καλό της κοινωνίας, επειδή ακριβώς πιστεύει στη θεμελιώδη σημασία και ιερότητα του θεσμού του γά-μου και της οικογένειας, δεν μπορεί να αποδεχθεί τις κοινωνικά επιζήμιες ρυθμίσεις της εξαγγελθείσας προωθούμενης νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Για την Ιερά Σύνοδο της Καθολικής Ιεραρχίας της Ελλάδος
Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης, Πρόεδρος της ΙΣΚΙΕ, Πέτρος και Αρχι-επίσκοπος Νάξου – Τήνου – ‘Ανδρου – Μυκόνου και Χίου, Γραμματέας της ΙΣΚΙΕ Ιωσήφ.
