Μπορεί η ζωή να τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και ταμπούρλα, αλλά οι καμηλοπαρδάλεις προτιμούν επιφάνειες χωρίς φυσικά υψώματα.
Αυτό προκύπτει από μελέτη που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Βρετανικής Οικολογικής Εταιρείας και η οποία αναμένεται να δημοσιευθεί σύντομα.
Σύμφωνα με αυτή οι καμηλοπαρδάλεις μισούν τις πλαγιές και επιλέγουν εδάφη με μέγιστη κλίση 20°. Μπορεί στους περισσότερους αυτό το στοιχείο να φαντάζει μικρή λεπτομέρεια χωρίς ιδιαίτερη σημασία, όμως, οι ειδικοί τονίζουν ότι τέτοια δεδομένα είναι πολύτιμα στον αγώνα για τη διατήρηση του είδους που σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN) εντάσσεται στην κατηγορία των ευάλωτων ειδών.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και της Νοτίου Αφρικής μελέτησαν για αρκετές ημέρες τη συμπεριφορά 33 ατόμων στη Νότια Αφρική, τα οποία παρατηρούσαν με τη χρήση κολάρου με GPS.
Σύμφωνα με τα δεδομένα που συγκέντρωσαν τα ζώα αποφεύγουν την ανηφόρα και την κατηφόρα, ενώ επιλέγουν σημεία με επίπεδο και ομοιόμορφο έδαφος, καθώς δεν έχουν την ικανότητα να προχωρήσουν σε περιοχές με κλίση που υπερβαίνει τις 20°. Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι οι καμηλοπαρδάλεις δαπανούν πολλή ενέργεια στην προσπάθεια να ανέβουν τους λοφίσκους και παράλληλα κινδυνεύουν με πτώση.
Την ίδια ώρα, κατέληξαν ότι τα ζώα θα επιχειρήσουν να «σκαρφαλώσουν» σε σημεία μέγιστης κλίσης 12° μόνο όταν γνωρίζουν ότι η προσπάθειά τους θα ανταμειφθεί με πλούσια βλάστηση.
Όπως τονίζουν οι επιστήμονες οι πληροφορίες αυτές είναι απαραίτητες καθώς βοηθούν στη δημιουργία προστατευόμενων περιοχών, οι οποίες θα πρέπει να πληρούν προϋποθέσεις για τη διαβίωση και την ασφάλεια των καμηλοπαρδάλεων.
Δεν είναι τυχαίο ότι σημαντική έκταση παραμένει αναξιοποίητη εξαιτίας της μορφολογίας της, καθώς αποδεικνύεται ακατάλληλη για το είδος αυτό, το ύψος του οποίου μπορεί να φτάσει τα 5,5 μέτρα, με το λαιμό τους να αγγίζει τα 2,8 μέτρα.
Αναλυτικότερα, η Τζέσικα Γκρανβάιλερ, από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, εξήγησε ότι «ο πραγματικός βιότοπος των καμηλοπαρδάλεων περιλαμβάνει λόφους, κοιλάδες και οροπέδια» και ότι περίπου 8.000 τ.χλμ. στη Ναμίμπια και την Τανζανία και ακόμα 4.000 τ.χλμ. στην Κένυα δε μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξαιτίας της κλίσης τους.
Οι καμηλοπαρδάλεις εντοπίζονται σε 21 αφρικανικές χώρες, αλλά παρά την ευρεία εξάπλωσή τους, ο πληθυσμός τους μειώνεται εξαιτίας της απώλειας οικοτόπων, της λαθροθηρίας και της ανθρώπινης παρέμβασης. Επομένως, κρίνονται απαραίτητες οι πρωτοβουλίες διατήρησής τους, παρότι η καταλληλότητα των καταφυγίων βασίζεται κυρίως στην κατανομή της βλάστησης, τους κινδύνους από θηρευτές και την ανθρώπινη παρουσία, παραβλέποντας συχνά τη γεωγραφία τους.
