Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Όσοι είχαν προαποφασίσει να πειστούν από την συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Αντώνη Σρόιτερ στην τηλεόραση του Alpha, πείστηκαν για τις καλές του προθέσεις,
Όσοι είχαν προαποφασίσει ότι δεν θα πειστούν από την συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Αντώνη Σρόιτερ, δεν πείστηκαν για τις καλές του προθέσεις, είναι πεπεισμένοι έτσι κι αλλιώς για την κυβερνητική συγκάλυψη.
Και το μικρό μερίδιο των τηλεθεατών που κάθισε να την δει χωρίς να έχει προαποφασίσει, δεν έμαθε τίποτα καινούργιο.
Το μόνο πράγμα που ίσως εξέπληξε και τις τρεις παραπάνω κατηγορίες, ήταν ο δημοσιογράφος που έκανε μια πραγματικά καλή συνέντευξη, ρώτησε όσα έπρεπε να ρωτήσει και δεν χαρίστηκε στον Μητσοτάκη – η έκπληξη εδώ δεν αφορά στην επάρκεια του Σρόιτερ , αλλά στο ότι δεν είναι αυτή η συνήθης πρακτική στην Ελλάδα (ξέρω, πολλοί νομίζουν ότι μονάχα ο Κυριάκος έχει υπάρξει τόσο προστατευμένος από τα ΜΜΕ, αλλά επειδή είμαστε και μιας κάποιας ηλικίας, θυμόμαστε ότι ίσχυε το ίδιο ακριβώς και για πολλούς άλλους Πρωθυπουργούς στο παρελθόν).
Επί της ουσίας, ο Πρωθυπουργός σύρθηκε στη συνέντευξη, μετά τις συγκεντρώσεις της περασμένης Κυριακής, για να κάνει διαχείριση κρίσης. Ήταν απολογητικός, χωρίς να ζητήσει συγγνώμη, αναγνώρισε εμμέσως πλην σαφώς τα λάθη που έχει διαπράξει η κυβέρνηση, τα οποία όμως απέδωσε σε λανθασμένη πληροφόρηση και σε καλή πρόθεση, ακύρωσε όλο το προηγούμενο κυβερνητικό αφήγημα και “άδειασε” την Hellenic Train αλλά και κάμποσους ακόμα (από τον Κώστα Μαρκόπουλο, πρόεδρο της εξεταστικής επιτροπής στην Βουλή, μέχρι την Πυροσβεστική).
Είπε περίπου αυτά που περιμέναμε πει, με βάση τις πρόσφατες αποκαλύψεις των πορισμάτων.
Υπήρχε στα αλήθεια κάτι που θα μπορούσε να περιλαμβάνει η συνέντευξη, δυο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, το οποίο θα ικανοποιούσε εκείνους που πιστεύουν ακράδαντα στο σενάριο της συγκάλυψης; Όχι δεν υπήρχε. Το ξέρουμε όλοι, το ξέρει και ο ίδιος.
Και για τούτο αυτό προτίμησε να απευθυνθεί στους μετριοπαθείς, ας πούμε κεντρώους, που είναι ενοχλημένοι από την διαχείριση των Τεμπών, αλλά δεν επιδιώκουν να πέσει η κυβέρνηση.
Πιστεύω ότι στο συγκεκριμένο ακροατήριο, η συνέντευξη πήγε κάπως καλύτερα: άκουσαν όσα θα ήθελαν να ακούσουν, έστω και με πολύ μεγάλη, αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Δεν γνωρίζω πόσοι το απαρτίζουν πια, θα φανεί το επόμενο διάστημα.
Εντωμεταξύ, όσο ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του προσπαθούν ακόμα να καταλάβουν πώς μέτρησαν με τόσο δραματικά λάθος τρόπο την υπόθεση των Τεμπών, οι συγγενείς των θυμάτων ίσως και να ένιωσαν, μια πρώτη, πικρή δικαίωση.
Δεν είναι συνωμοσιολόγοι λοιπόν, δεν “φαντάζονταν” μπαζώματα και κρυφά φορτία, όπως επί δύο χρόνια προσπαθούσε να μας πείσει ένας ολόκληρος επικοινωνιακός μηχανισμός. Προφανώς δεν τους αρκεί και όπως έχουν αποδείξει μέσα από τεράστιες αντιξοότητες, δεν θα σταματήσουν μέχρι να βγει στο φως όλη η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
Στον δύσκολο δρόμο που έχουν πάρει όμως, το γεγονός ότι ανάγκασαν τον Πρωθυπουργό να αναδιπλωθεί και να παραδεχτεί ότι έχουν δίκιο σχεδόν σε όλα όσα ισχυρίζονται, αποτελεί μια νίκη, ολότελα δική τους.