Ομιλία-παρέμβαση στις εργασίες της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έκανε το μέλος της Κ.Ε. Βασίλης Σμπώκος, στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Οργάνου το Σάββατο 6 Ιουλίου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:
“Συναγωνιστές και συναγωνίστριες γιατί το σύντροφος είναι βαριά λέξη ιδιαίτερα σήμερα.
Αν και αισιόδοξος άνθρωπος από τη φύση μου, βρίσκομαι σε φάση παρατεταμένης απογοήτευσης από τη βραδιά των εκλογών του Μαΐου του 2023.
Και θέλω να πω μερικά πράγματα που έχω εισπράξει βιωματικά όλη αυτήν την περίοδο.
Και το κάνω στο κορυφαίο πολιτικό όργανο, το κάνω εδώ, όπου έχω υποχρέωση να το κάνω ως ένα περιφερειακό κομματικό στέλεχος που αγωνίζεται άδολα χωρίς να έχει στόχο να εξασφαλίσει το βιοπορισμού του μέσα από το κόμμα.
Ο μόνος στόχος μου να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο για τον Τόπο μας, να φύγει αυτή η κάκιστη κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είμαι ένα από τα 88 μέλη της Κ.Ε που πέρυσι τον Ιούλιο στην πρώτη συνεδριαση της ΚΕ μετά την ήττα των Εθνικών εκλογών, στήριξα την πρόταση Παναγιωτοπουλου που μειοψήφησε στην πρώτη και μοναδική ονομαστική ψηφοφορία που έχει διεξαχθεί σε συνεδριάσεις ΚΕ διαχρονικά.
Τι έλεγε αυτή η πρόταση;
Έλεγε ότι έπρεπε να πάμε πρώτα σε συνέδριο, να ξεκαθαρίσουμε τη φυσιογνωμία του κόμματος μας και μετά να εκλέξουμε πρόεδρο.
Πάνω από 100 μέλη της παρούσας κεντρικής Επιτροπής είχαν άλλη άποψη και μαζί με τα 70 περίπου μέλη που αποχώρησαν πλειοψήφησαν στην πρόταση να εκλεξουμε πρώτα πρόεδρο.
Γιατί λέει δεν θα υπήρχε κομμα μέχρι το Συνέδριο.
Στην πλειοψηφία επαιξε ρόλο και η τοποθέτηση Πολάκη, ότι αν γινόταν πρώτα το Συνέδριο και μετά οι εκλογές, θα ήταν υποψήφιος. Πολύ σοβαρός λόγος για αυτούς που εφυγαν και για πολλούς εδώ μέσα, να πάνε απέναντι.
Τους έδινε μια ευκαιρία ο ίδιος και δεν θα την άφηναν αναξιοποίητη.
Και όχι μόνο πήγαν απέναντι, αλλά διαγκωνίζοταν, ποιός θα σταθεί διπλα στο αδιαφιλονίκητο φαβορί Αχτσιόγλου, για να αποθανατιστεί στις φωτογραφίες της στιγμής και για να δηλώσει παρόν στην επόμενη ημέρα υπό την ηγεσία της Έφης.
Και μετά ήρθε ο Κασσελάκης.
Με σιγουριά, αν πλειοψηφούσε η πρόταση Παναγιωτοπουλου πέρυσι τον Ιούλιο, Κασσελάκης δεν θα υπήρχε σήμερα ως αρχηγός. Σήμερα πολλοί από αυτούς βρίσκονται εδώ μέσα και αντιπολιτεύονται τον δημοκρατικά από τη βάση εκλεγμένο πρόεδρο.
Η συνέχεια είναι γνωστή
Διάσπαση οι Νεααρίτες, απόπειρα αμφισβήτησης προέδρου στο συνέδριο και φτάνουμε στην περίοδο των Ευρωπαϊκών εκλογών.
Έχουμε για πρώτη φορά μετρήσιμα, μέγεθος της νέας ηγεσίας.
Το ποτήρι μπορεί να το δει όπως θέλει ο καθένας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε.
Θα μπορούσαμε όμως πρόεδρε να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση, αν γινόταν η αν δεν γινόταν κάποια πράγματα.
Πρόεδρε σου αναγνωρίζω όπως και όλοι μας πιστεύω, ότι ήσουν αυτός που έδωσε ώθηση με τη συμμετοχή σου ως υποψήφιος πρόεδρος σε μια δύσκολη και μαρασμένη χρονική στιγμή για το κόμμα.
Όμως αυτήν την περίοδο πριν των ευρωεκλογών έκανες λάθη.
Που στοίχισαν.
Η επιλογή να σηκώσεις προσωπικά όλο το βάρος της καμπάνιας, η υπερέκθεση της προσωπικότητας σου σε μη πολιτικά γεγονότα και η ιστορία με το πόθεν έσχες, είναι κατά τη γνώμη μου με πρόχειρους υπολογισμούς 300.000 ψήφοι που δεν πήγαν στην κάλπη. 6 μονάδες. Οι 6 μονάδες είναι ο αέρας που θα είχαμε και δεν έχουμε, του αδιαφιλονίκητου κόμματος-ηγέτη στην προοδευτική παράταξη.
Θα σταθώ στο πόθεν έσχες.
Ξέρετε ποια είναι η ερώτηση που μου γίνεται από την πρώτη ημέρα που ακούστηκε το όνομα Κασσελάκης;
Ποιός είναι ρε Σμπώκο αυτός;
Ποιός τον έφερε εδώ;
Η απάντηση μου ήταν αυτή που δίνει ο ίδιος ο πρόεδρος.
Ένας επιστήμονας με κορυφαίες σπουδές, ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας της διασποράς, που θέλει να βοηθήσει στα πολιτικά πράγματα της Πατρίδας μας.
Ποιο είναι το στοιχείο που εν πολλοίς το αποδεικνύει αυτό;;;
Το πόθεν έσχες.
Έπρεπε από την πρώτη στιγμή που έβαλες υποψηφιότητα για πρόεδρος, να το συμπληρώσεις και να το κάνεις φεϊγ βολάν.
Δεν γίνεται να έρχεται και να γίνεται κορυφαίο θέμα συζήτησης την τελευταία προεκλογική εβδομάδα.
Μας στοίχισε πολύ αυτό.
Μια κουβέντα και για τα υπόλοιπα.
Πρόεδρε με γενναιότητα ανέδειξες τη διαφορετικότητα της προσωπικής σου ζωής. Σε μία συντηρητική κοινωνία.
Το κατάλαβε παρ’όλα αυτά και το εμπέδωσε μπορώ να πω.
Σταμάτα το όμως όσον αφορά την παραπάνω προβολή.
Δεν βοηθά.
Η αρχή μίας Κρητικής μαντινάδας λέει…”Το λίγο είναι αρκετό και το πολύ περίσσιο”.
Εμπέδωσε το κι εσύ αυτό.
Όποιοι με παρακολουθούν τώρα θα προσπαθούν να με κατατάξουν σε κάποιο μπλοκ, σε κάποια ομάδα.
Μην μπαίνετε σε αυτήν τη διαδικασία.
Είμαι μέλος ενός κόμματος που θεωρώ ότι η πρόταση του ήταν και είναι η εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της Πατρίδας μας και το τέλος της περιόδου της Αριστείας του Επιτελικού Κράτους.
Και λέω ήταν και είναι, γιατί δεν έχει αλλάξει τίποτα, τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ σε ότι αφορά τη διακύρηξη, τις προγραμματικές θέσεις, την καταστατική λειτουργία, τις αρχές και τις αξίες που διέπουν το κόμμα μας.
Μια πρόταση που έχει στο κέντρο των πολιτικών της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του .
Ειμαι λοιπόν εδώ σήμερα και στηρίζω το κόμμα μου και τον Αρχηγό του και η όποια κριτική μου είναι καλοπροέραιτη γιατί προσωπικά δεν με διέπει όπως είπα και παραπάνω, καμία υστεροβουλία.
Και πολύ απλά λέω.
Αν δω ότι το κόμμα μου πάψει να υπηρετεί αυτήν την πολιτική πρακτική και αυτόν τον στόχο που ανέφερα παραπάνω και αλλάξει η φυσιογνωμία του….έχετε γειά βρυσούλες. Και δεν θα είμαι και ο μόνος.
Οι πολιτικές λοιπόν που θα προκριθούν και θα περιγράφουν και τη φυσιογνωμία του κόμματος μας, θα με σταματήσουν ή θα με κάνουν να κουνήσω μαντίλι.
Και όχι τα πρόσωπα.
Και ποιές είναι αυτές οι πολιτικές;
Η σθεναρή στάση σύγκρουσης απέναντι στα καρτέλ ενέργειας καυσίμου σουπερ μάρκετ.
Η στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας και Παιδείας.
Η στήριξη της εργασίας.
Η έμπρακτη στήριξη του Πρωτογενούς τομέα.
Η στήριξη των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων.
Αυτά και πολλά άλλα θέλω ξεκάθαρα να αποτυπώνονται στην εισήγηση, στο επικείμενο συνέδριο μας. Που μπορεί να είναι καταστατικό αλλά θεωρώ οτι μπορεί να αναβαπτίσει και να κάνει πιο ξεκάθαρο το πρόγραμμα μας. Και θα παλέψω με τις μικρές μου δυνάμεις να γίνει πράξη αυτό.
Δεν μπορώ παράδειγμα να δεχτώ ότι δεν θα λέμε ξεκάθαρα ότι οι καναλάρχες θα πληρώνουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις για να εκπέμπουν τα κανάλια τους και αντίστοιχες λίστες Πέτσα δεν θα υπάρχουν.
Αυτά είναι συναγωνιστές και συναγωνίστριες τα ζητήματα που οριοθετούν τη διαφορετικότητα μας από τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Και με πρωμετοπίδα αυτά ως βάση διαλόγου, θα πρέπει να ξεκινήσει, αν ξεκινήσει-προσωπικά δεν το βλέπω-και να εξελιχθεί η όποια συζήτηση με τα κόμματα της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης.
Γιατί εγώ δεν θέλω να πάρουμε απλώς την κυβέρνηση και να γίνει μια απλή αλλαγή προσώπων. Θέλω να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή πολιτικής.
Μια τελευταία κουβέντα για τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο Τσίπρας και η περίοδος διακυβέρνησης του, είναι η αιτία που βρίσκομαι εδώ.
Κι εγώ και πολλοί άλλοι.
Θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσει εκατέρωθεν η συζήτηση γύρω από το πρόσωπο του.
Έχει κάνει λάθη;
Έχει κάνει. Ποιός δεν κάνει;
Δεν είναι δυνατόν όμως να απαξιούμε σήμερα κτυπώντας τον εμείς οι ίδιοι, την καλύτερη περίοδο διακυβέρνησης της Χώρας, τη δική μας κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ 15-19.
Από την άλλη πρέπει κι αυτός, αν όχι δημόσια, στα όργανα του κόμματος, όχι να απολογηθεί, αλλά να ξεκαθαρίσει το τοπίο για να μην αφήνει το παραμικρό περιθώριο να μιλάνε άλλοι εκ μέρους του, χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση από μέρους του.
Καλό αγώνα σε όλες και σε όλους, που θέλουν να συνεχίσουν να αγωνίζονται.”
