Συμπληρώθηκαν 46 χρόνια από την τραγική εκείνη ημέρα του Ιουλίου 1974 της τουρκικής εισβολής Αττίλας Ι στην Κύπρο, που οδήγησε στον Αττίλα ΙΙ τον Αύγουστο και στην επιβολή κατοχής στο 40% έκτασης της Μεγαλονήσου.
Δεν είναι εύκολο για τους περισσότερους ανθρώπους χωρίς γνώσεις ιστορικών και γεωπολιτικών αναλυτών να σχολιάσουν και να περιγράψουν εύστοχα και αντικειμενικά τα γεγονότα, όπως αυτά διαδραματίστηκαν στην Κύπρο εκείνα τα κρίσιμα χρόνια.
Θα επιχειρήσουμε να αναφερθούμε με μια σύντομη ιστορική αναφορά των εξελίξεων του Κυπριακού ζητήματος, καταθέτοντας προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, χωρίς να παραβλέψουμε τον κανόνα ότι κάθε σχόλιο που γράφεται φέρει την ευθύνη της υπογραφής του συγγραφέα.
Δεν επεφύλαξε η φύση τύχη αγαθή για την Κύπρο ορίζοντάς την να βρίσκεται στην ακριτική εμπροσθοφυλακή του Ελληνισμού. Χιλιάδες χρόνια ελληνικού πολιτισμού βρισκόταν συνέχεια στο στόχαστρο διαφόρων πειρατικών, κατακτητικών επιθέσεων και εισβολών, όμως η Κύπρος αντιστέκεται μέχρι σήμερα χωρίς να ξεχνά την πανάρχαια Ελληνική καταγωγή της.
Πριν από 65 χρόνια η κυπριακή ελληνική ψυχή μεγαλούργησε με τους αγώνες της Ε.Ο.Κ.Α. με αρχηγό τον Έλληνα πολεμιστή Γεώργιο Γρίβα – Διγενή με σκοπό την ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Ήταν ο δίκαιος αγώνας ενός αποφασισμένου λαού που κατάφερε με τα κατορθώματά του να διασύρει τη Βρετανική αυτοκρατορία.
Ο πόλεμος των Κυπρίων κερδήθηκε στα πεδία των μαχών, χάθηκε όμως στις συμπληγάδες της διπλωματίας και της πολιτικής, που νόθευσαν τη νίκη και απεμπόλησαν τη βούληση και την αυτοδιάθεση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Έτσι ξεκίνησε η υποθήκευση και η προδοσία της Κύπρου που ολοκληρώθηκε με την εισβολή Αττίλα Ι και Αττίλα ΙΙ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του έτους 1974.
Το πιο σημαντικό κομμάτι της προδοσίας ξεκίνησε χρόνια πριν την πραγματοποίηση της εισβολής, τότε που ο Μακάριος, ο Γρίβας και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας είχαν επιδοθεί σε αγώνα επικράτησης.
Είναι πολλοί που υποστηρίζουν ότι στην Κύπρο όλα πήγαιναν καλά με τη διακυβέρνηση του Μακαρίου και το Ιωαννιδικό πραξικόπημα έφερε την καταστροφή.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι η ένωση με την Ελλάδα θα είχε επιτευχθεί αν έλλειπε η αρχομανία του Μακαρίου, η ανθελληνική του στάση και η φιλορωσική πολιτική του.
Κάποιοι άλλοι επίσης λένε ότι η αλήθεια για την προδοσία της Κύπρου βρίσκεται αλλού, ακόμη και σε πρόσωπα υπεράνω κάθε υποψίας, στρατιωτικοί και πολιτικοί πριν και μετά τη Μεταπολίτευση. Γι’ αυτό και ο φάκελος της Κύπρου δεν άνοιξε ποτέ από τότε μέχρι και σήμερα.
Οι εξελίξεις έδειξαν ότι όλες οι πλευρές ήταν πιόνια στην ίδια σκακιέρα, όπου το ρόλο και των δυο παικτών είχε το ίδιο πρόσωπο, ο Henry Kissinger.
Στην Ελλάδα ο λαός πανηγύρισε την ανατροπή του Παπαδόπουλου το Νοέμβριο του 1973, όμως η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός συνωμότης και ανίδεος πολιτικά Ιωαννίδης παρασύρθηκε στην ανατροπή, όταν οι υπερατλαντικές δυνάμεις διαπίστωσαν ότι ο Παπαδόπουλος δεν συνεργαζόταν στην εφαρμογή των σχεδίων που μεθοδεύονταν στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο άκρατος εθνικισμός του Ιωαννίδη φούσκωσε από τις διαβεβαιώσεις και τις ψεύτικες εγγυήσεις ότι η ανατροπή του Μακαρίου θα διευκόλυνε την πολυπόθητη ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Η Τουρκία ήταν έτοιμη από χρόνια για την εισβολή και καραδοκούσε χρησιμοποιώντας το πραξικόπημα ως αφορμή, αλλά και το νομικό πρόσχημα να επέμβει βάσει των συμφωνιών της Ζυρίχης και του Λονδίνου.
Η εξέλιξη της πολεμικής επιχείρησης της Τουρκίας είναι γνωστή και το σχέδιο για τη διχοτόμηση της Κύπρου έγινε πραγματικότητα.
Έχουν ειπωθεί και γραφεί πάρα πολλά για το Κυπριακό ζήτημα και υπάρχουν πολλά ερωτήματα που προκύπτουν αλλά απαντήσεις έγκυρες και αποκαλυπτικές δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ… Δεν θα υπάρξουν βέβαια γιατί τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους και τα σχέδια με τις προθέσεις των πρωταγωνιστών αποκαλύπτονται από τις εξελίξεις.
Σίγουρα πρέπει να χαρακτηριστεί προδοσία η λανθασμένη πολιτική χειρισμών του Κυπριακού ζητήματος από τη στρατιωτική κυβέρνηση της Ελλάδας. Όπως μεγαλύτερη προδοσία για την Κύπρο θα μπορούσε να θεωρηθεί εφόσον η εθνική τραγωδία και η διχοτόμησή της έγιναν αποδεκτά με αντάλλαγμα την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη Ελλάδα.