Του Βασίλη Σκουντή
Καλά την πήγε τη δουλειά η Εθνική ομάδα στα πρώτα δυο ματς του Nations League…
Καλά, έγραψα;
Λάθος μου και το διορθώνω αμέσως: πολύ καλά, ου μην και άριστα!
Το Σάββατο στο Νέο Φάληρο έριξε στο κανναβάτσο τη Φινλανδία με 3-0, χθες άλωσε το Δουβλίνο επικρατώντας με 2-0 απέναντι στην Ιρλανδία και αυτές οι δυο νίκες μπαίνουν στον πολλαπλασιαστή και αποκτούν προστιθέμενη αξία!
Πέρα από την προίκα των έξι βαθμών και την κάβα ενόψει του «crash test» της 10ης Οκτωβρίου με αντίπαλο την Αγγλία στο Γουέμπλει, η ελληνική ομάδα άφησε υποσχέσεις και γέννησε προσδοκίες, με ό,τι αυτές συνεπάγονται.
Έχουν περάσει κιόλας 10 χρόνια από την τελευταία παρουσία της στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης (Μουντιάλ 2014), οπότε λειτουργεί αναπόφευκτα το στερητικό σύνδρομο με την ελπίδα πως η καινούργια επιχείρηση με μπροστάρη τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν θα εξελιχθεί σε μία από τα ίδια με τις προηγούμενες και δεν θα εμπίπτει στο νόημα της παροιμίας «φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο»!
Στα δυο ματς η Εθνική σκόραρε πέντε γκολ χωρίς να δεχθεί κανένα και ανεξαρτήτως του πόσο θελκτικό ή κυριαρχικό ήταν το ποδόσφαιρο που έπαιξε, άρπαξε την ουσία που μετράει περισσότερο από τις εντυπώσεις.
Προφανώς ο Γιοβάνοβιτς είχε δίκιο τονίζοντας μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα ότι «τα θετικά στοιχεία της ομάδας είναι περισσότερα από τα αρνητικά και σε τέτοιες περιπτώσεις, ενώ βρισκόμαστε ακόμη στη φάση της γνωριμίας μεταξύ μας, εκτός από τα αποτελέσματα μετρούν και άλλα πράγματα, όπως η προσπάθεια των παικτών».
Έχει δίκιο, διότι όντως ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες ανταλλάσσουν ακόμη συστάσεις και ως εκ τούτου η ομάδα βρίσκεται σε μια διαδικασία προσαρμογής στο δόγμα του προπονητή, που δεν αφορά μοναχά το σύστημα (4-2-3-1) και τους ρόλους, αλλά και την κουλτούρα με την οποία θέλει να γαλουχήσει την ομάδα.
Εάν σώνει και καλά οι δυο νίκες θα έπρεπε να εικονογραφηθούν με το πρόσωπο ενός παίκτη, αυτός δεν είναι άλλος από τον Φώτη Ιωαννίδη, ο οποίος γνωρίζεται κιόλας περισσότερο από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του με τον Γιοβάνοβιτς, ελέω της κοινής ζωής τους στον Παναθηναϊκό.
Ο Ιωαννίδης, ο οποίος μπήκε φουριόζος και πρόλαβε να σκοράρει τρία γκολ σε αυτά τα δυο ματς, είναι αυτή τη στιγμή «όλα τα λεφτά» του ελληνικού ποδοσφαίρου, μάλιστα κάπου πήρε το μάτι μου ένα σχόλιο ότι «παίζει σε λάθος πρωτάθλημα»!
Δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμη θα παίζει σε αυτό το πρωτάθλημα, καθώς τους τελευταίους μήνες εξελίχθηκε σε «μήλον της έριδος» για κάμποσες ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά όποια φανέλα κι αν φορά ή φορέσει στο μέλλον, δείχνει σε κάθε ευκαιρία το ποιόν του και αποδεικνύει ότι είναι ένα αληθινό τανκ!
«Μυρίζεται» το γκολ, τελειώνει τις φάσεις, κάνει και κάμποσες άλλες δουλειές στο γήπεδο, βγάζει από τη μύγα ξύγκι και –όπως έχω ξαναγράψει εδώ – διαθέτει όλο το πακέτο για να λάμψει και εκτός ελληνικών συνόρων που όντως φαίνονται μικρά για να τα τον χωρέσουν