“Επιστροφή στο λιγνίτη”,διαβάζω,μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία και την προσπάθεια απαγκίστρωσης της χώρας μας και της δυτικής Ευρώπης συνολικότερα από τα ρωσικά κοιτάσματα.
Παράλληλα, ανακοινώνεται και η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων των ελληνικών θαλασσών.
Στην απορία που ενδεχομένως να σας γεννήθηκε, συνδυάζοντας αυτές τις δύο ειδήσεις,
δηλαδή του τι να έγινε άραγε η “Κλιματική Αλλαγή”,που εξαιτίας της καταργήσαμε το λιγνίτη και επιβάλαμε δεν ξέρω κι εγώ πόσους φόρους στον κόσμο ή το ακόμη πιο τρομερό, αν υπάρχουν όντως κοιτάσματα στην ανατολική Μεσόγειο,μιας και 10-15 χρόνια πριν ειρωνευόντουσαν οι mainstream αναλυτές όσους υποστήριζαν κάτι τέτοιο (Βλ.Βίντεο),προτείνω απλά να γυρίσετε το διακόπτη στη θέση: “Πίστευε και μη ερεύνα” για να μη νιώθετε τουλάχιστον ότι σαν κοροϊδεύουν.
Της Κλιματικής Αλλαγής
Δεν ξέρω αν έχετε δει πίνακες που δείχνουν τον Τάμεση του Λονδίνου,μέχρι και τις αρχές του 1800, παγωμένο και πάνω του κόσμο με … έλκηθρα.
Ή αν έχετε διαβάσει κάπου ότι το γαλλικό κρασί που πωλούνταν στο Παρίσι της ίδιας εποχής ήταν σε…παγοκολόνες!
Ναι,το κλίμα έχει αλλάξει πολλές φορές στον πλανήτη μας και μία από αυτές ήταν και η περίφημη “Μικρή Εποχή των Παγετώνων”, που διήρκησε από τις αρχές του 14ου αιώνα (1300) μέχρι και τις αρχές του 19ου (1800).
Για 500 περίπου χρόνια η Ευρώπη πάγωσε,όχι όπως είχε παγώσει τα προϊστορικά χρόνια τότε που έκοβαν βόλτες οι δεινόσαυροι,τα μαμούθ και τα άλλα μυθικά ζωάκια,πριν πεθάνουν επειδή δεν έβρισκαν πια τροφή λόγω ψύχους αλλά εν πάση περιπτώσει η θερμοκρασία είχε πέσει,όπως καλή ώρα συμβαίνει και τους τελευταίους χειμώνες,που παρατηρούμε απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες, έντονη βροχόπτωση, ακόμη και χιόνια σε περιοχές που δέκα μήνες τον χρόνο είχαν ήλιο,όπως η Κρήτη.
[Φωτό: Ο Τάμεσης με πάγους]
Αύξηση θερμοκρασίας σημαίνει ανάπτυξη της ζωής
Παρατηρώ επίσης ότι η κλασική επωδός της εποχής μας είναι ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη,θα προκαλέσει την καταστροφή του ανθρώπινου πολιτισμού άρα πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να την αποτρέψουμε. Και όταν οι πολιτικοί του δυτικού κόσμου λένε “τα πάντα”,εννοούν ό,τι έχει σχέση με φόρους,δημοσιονομικούς περιορισμούς,λιτότητα κτλ
Αυξάνεται δηλαδή η θερμοκρασία,λένε και αυτή η…αύξηση θα φέρει την καταστροφή άρα για να…σωθούμε, πρέπει να πέσει το βιοτικό επίπεδο του λαού.
Άσχετο τώρα αν εμείς βλέπουμε κάτι τελείως διαφορετικό, με το κρύο να έχει φτάσει μέχρι τα μέσα του Απρίλη και να μη λέει να φύγει.
Ας θεωρήσουμε όμως ότι κάνουμε λάθος και ότι όντως αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη,αυτό αρκεί για να προκαλέσει καταστροφή;
Οποιοδήποτε αγρότη και αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι η αύξηση της θερμοκρασίας σημαίνει και αύξηση της αγροτικής παραγωγής.Ειδικά αν συνδυάζεται και με την ύπαρξη νερού στην περιοχή. Νερό συν ηλιακή ενέργεια ίσον ανάπτυξη της βλάστησης,άρα περισσότερη τροφή για ζώα και ανθρώπους,άρα μεγαλύτερη δυνατότητα ανάπτυξης της ζωής γενικότερα.
Η πτώση της θερμοκρασίας αντίθετα είναι αυτή που φέρνει τη συρρίκνωση του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου μιας περιοχής.
Ρωτήστε και τα (μεγάλα) ζώα που εξαφανίστηκαν από τον πλανήτη την Εποχή των Παγετώνων,γιατί λόγω μεγέθους και κρύου περιβάλλοντος δεν έβρισκαν αρκετή τροφή πια για να ζήσουν.
Ρωτήστε τους ανθρώπους (ή μάλλον διαβάστε τους ιστορικούς) της Μικρής Εποχής των Παγετώνων του ύστερου Μεσαίωνα.
Η πτώση της θερμοκρασίας συνδυάστηκε στην Ευρώπη με την πρώτη μεγάλη κρίση του σύγχρονου κόσμου.
Ενώ το δυτικό κομμάτι της Ευρώπης έβγαινε από το Μεσαίωνα με μια σταθερή ανάπτυξη και εξέλιξη της ζωής,σε συνδυασμό με αύξηση του πληθυσμού και μεγέθυνση των πόλεων,όλο αυτό πάγωσε.(Βλ. φωτό από Σιένα).
Κυριολεκτικά και μεταφορικά,πάγωσε.
Σιτοδεία,πείνα σε συνδυασμό με μεταδοτικές ασθένειες όπως η πανώλη…
Μεγάλοι πόλεμοι (πχ “Εκατονταετής Πόλεμος”) και αναταραχές, είχαν σαν αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού της Ευρώπης.
Και όλο αυτό κράτησε μέχρι το 1800 που σιγά-σιγά άρχισε πάλι να ανεβαίνει η θερμοκρασία και μαζί της να αυξάνεται ο πληθυσμός της Ευρώπης και του πλανήτη γενικότερα.
[Φωτό:Καθεδρικός Ναός της Σιένα,που η φιλόδοξη επέκτασή του (δεξιός τοίχος) έμεινε ημιτελής μετά την κλιματική κρίση του ύστερου Μεσαίωνα και την πληθυσμιακή συρρίκνωση της πόλης)