Μεγάλο πράγμα στη ζωή να είσαι σε θέση να επιλέγεις όλα εκείνα τα σημεία που αν τα βάλεις στη σειρά ένα προς ένα τότε δημιουργούν ενιαίο σύνολο και συνθέτουν το πάζλ ολόκληρης της ύπαρξης σου, δίνοντας υψηλό νόημα και υπόσταση σε αυτήν. Να μπορείς δηλαδή να επιλέγεις πρόσωπα, καταστάσεις και συνθήκες τα οποία δεν θα διαδραματίσουν απλώς ρόλο στην πορεία της ζωής σου, αλλά θα γίνουν σημαντικό και αδιαίρετο κομμάτι της.
Να επιλέγεις με ποια πρόσωπα θα συναναστραφείς (φιλικά ή συγγενικά). Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους αλλά ούτε και να μας αρέσουν όλοι. Δεν γίνεται να μας αποδέχονται όλοι ή εμείς να τους αποδεχόμαστε όλους. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, καθότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι και προσωπικότητες. Κι αν κάποιος ισχυριστεί το αντίθετο, λανθάνει ή ψεύδεται οικτρά. Αν θες, μπορείς να κρατάς μια τυπική επαφή με τον κάθε «αταίριαστο» χωρίς περαιτέρω σύνδεση και επαφή. Η ουσιαστική συσχέτιση σου να αφορά μονάχα τα άτομα και τα πρόσωπα που υπάρχει βαθύτερη επικοινωνία και συνεννόηση (χωρίς το οποιοδήποτε ίδιον όφελος ή διαφορετικά κίνητρα). Να επιλέγεις ανθρώπους που δεν κάνουν δεύτερες σκέψεις για σένα και ούτε εσύ για εκείνους.
Να επιλέγεις ποιο πρόσωπο θα ερωτευτείς ή θα αγαπήσεις και ποιος ή ποια θα είναι σύντροφος σου και συνοδοιπόρος στα εύκολα και τα δύσκολα, στα όμορφα και τα άσχημα. Ναι, έχεις το αναφαίρετο δικαίωμα της ατομικής προτίμησης και επιλογής. Μη θαρρευτείς να στηριχτείς σε απόψεις τρίτων για το θέμα αυτό! Εσύ επέλεξε το πρόσωπο εκείνο που σε κάθε αντάμωμα στο βλέμμα χτυπά η καρδιά με χίλιους παλμούς στο λεπτό, που σε κάθε απουσία αισθάνεσαι να χάνεται ο κόσμος όλος. Το πρόσωπο που για χάρη του μηδενίζονται οι αποστάσεις και τα όποια πρέπει χάνουν τη δυναμική τους. Να επιλέγεις το ένα και μοναδικό θαύμα, χωρίς να παρεκκλίνεις από αυτή την επιλογή – τη δική σου επιλογή! Σε αυτή την περίπτωση να ακούς μονάχα τη φωνή της καρδιάς κι όπου σε βγάλει, άσε τις προτάσεις των άλλων να αιωρούνται χωρίς αντίκρισμα.
Να επιλέγεις τον εργασιακό τομέα που θα απασχοληθείς και θα εξελιχθείς. Εδώ, το θέμα σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Βεβαίως, θα είσαι τυχερός αν καταφέρεις την ταύτιση της εργασιακής επιλογής-προτίμησης με την εργασιακή απασχόληση. Όμως, τις περισσότερες φορές εξαιτίας βασικών θεμάτων επιβίωσης η εξ ανάγκης υποχώρηση παίρνει τα πρωτεία. Αν είσαι βρε παιδί μου σε μια εργασία που είναι η επιλογή σου, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο τρόπος απόδοσης αλλά και η ποιότητα ζωής βρίσκονται σε αναβάθμιση.
Να επιλέγεις σε ποιον τόπο (και εννοώ σε ποια πόλη) θα ζήσεις και θα αναπτυχθείς. Να δίνεις βάση ποιος τόπος είναι σε θέση να σε εμπνεύσει και να σου δημιουργήσει όμορφα συναισθήματα ώστε κι εσύ να φτάσεις να γίνεις δημιουργικός και χρήσιμος για τον τόπο αυτό. Μην αρκείσαι μόνο στο ποιος τόπος σου προσφέρει τα προς το ζην αλλά στο ποιος τόπος σου προσφέρει το ευ ζην.
Να επιλέγεις σε ποιον πολιτικό και ιδεολογικό χώρο θα ενταχθείς και ποιους θα υποστηρίξεις με την ψήφο σου ως πολίτης ή αν απέχεις συνειδητά κι από άποψη. Γιατί αν πέσεις στη λούμπα και ακολουθήσεις ή ακόμα χειρότερα αν πιστέψεις κάποιους που άλλα δείχνουν και άλλα είναι στην πραγματικότητα, τα πράγματα θα λάβουν άσχημη τροπή και εξέλιξη. Να είσαι θέση να επιλέγεις αυτούς που θεωρείς ως απόρροια του έργου και των ενεργειών τους πως θα υπηρετήσουν την κοινωνία βάσει της κοινωνικής δικαιοσύνης και συμπερίληψης και ταυτόχρονα θα προάγουν το εθνικό συμφέρον εντός και εκτός και όχι να προσπίπτεις σε πολιτικά ανδρείκελα.
Σίγουρα, πολλές οι επιλογές που καλείσαι να κάνεις και οι προκλήσεις που θα πρέπει να διαχειριστείς βάσει των επιλογών σου. Όμως φρόντισε όσο το δυνατόν αυτά που θα τύχουν του ενδιαφέροντος και της προσοχής σου να είναι κοντά σε σένα, μην απέχουν παρασάγγας από τη δική σου ιδιοσυγκρασία. Αν καταφέρεις να προάγεις, να προασπίσεις και να ζήσεις τη δική σου ή τις δικές σου επιλογές θα είσαι ευτυχής. Διαφορετικά, θα υπάρξεις ως θύμα στην «παλαίστρα» της ζωής.