Του Βασίλη Σκουντή
Πέρασε λοιπόν και η δεύτερη αγωνιστική της ποδοσφαιρικής Super League με τις 14 ομάδες να βιώνουν τη διαδικασία της αναζήτησης!
Άλλες έχουν βρει αυτό που ψάχνουν, άλλες βρίσκονται σε φάση βαθιάς εξερεύνησης και ενδοσκόπησης και η ζωή συνεχίζεται…
Μέχρι στιγμής –και ενώ προφανώς το δείγμα είναι μικρό, ανεπαρκές και μη αξιόπιστο- μονάχα ο πρωταθλητής Ελλάδος ΠΑΟΚ και ο νικητής του UEFA Conference League, Ολυμπιακός κατάφεραν να πετύχουν δυο νίκες, ενώ στον αντίποδα ο Παναιτωλικός και ο Πανσερραϊκός έχουν μείνει με άδεια χέρια.
Προφανώς και οι 14 εταίροι της λίγκας χρειάζονται ένα διάστημα προσαρμογής: άλλοι το φωνάζουν κι άλλοι το λένε χαμηλόφωνα και μένει να φανεί, προϊούσης της σεζόν, πού θα κάτσει η μπίλια των κραυγών και των ψιθύρων!
Η ομάδα που ζορίζεται περισσότερο είναι η ΑΕΚ, η οποία με το «καλημέρα» είπε και το «καληνύχτα» στην ευρωπαϊκή παρουσία της και μετά την ισοπαλία με τη Λαμία, είναι υποχρεωμένη να διαχειρισθεί την κρίση, την εσωστρέφεια και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα (των αποδοκιμασιών και της γκρίνιας) με όλα τα παρελκόμενα τους.
Δύσκολοι καιροί για «βασίλισσες», το δίχως άλλο…
Ο Παναθηναϊκός υπέστη το τριπολιτσιώτικο σοκ στην πρεμιέρα ενώ προχθές λυτρώθηκε στο… ενενηνταφεύγα κόντρα στον Λεβαδειακό και έχει μπροστά του τον αγώνα-ορόσημο με τη Λανς.
Και ο ΟΦΗ; Εδώ σε θέλω μάστορα!
Μετά την ήττα του (χωρίς κιόλας να προβάλει αντίσταση) από την ΑΕΚ βάσταγε στα χέρια του το πρώτο τρίποντο, αλλά ο Ατρόμητος επιβεβαίωσε έτι περαιτέρω την ιδιότητα του κακού δαίμονα, τον οποίο δεν μπορεί να ξορκίσει η κρητική ομάδα.
Η ατμόσφαιρα στα ενδότερα και στα πέριξ του ΟΦΗ είναι (αυτό που λέμε) κάπως!
Δεδομένου κιόλας ότι οι Ομιλίτες είναι καλομαθημένοι από το ένδοξο παρελθόν, απαιτητικοί και ιδιαζόντως εξωστρεφείς σε ό,τι αφορά την κριτική (μηδέ του ξεφωνητού εξαιρουμένου) η όλη φάση μοιάζει να κινείται στα όρια του γενικού συναγερμού.
Ασκείται κριτική πανταχόθεν, αλίμονο εάν δεν συνέβαινε αυτό: προφανώς ο κόσμος είτε βρίσκεται στο «Γεντί Κουλέ», είτε απέχει συνειδητά (όπως ανακοίνωσε χθες η Θύρα 4 και ακολούθησαν κι άλλοι σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών) έχει δικαίωμα να εκφράζει την άποψη του, ένα το κρατούμενο…
Από εκεί και πέρα η ομάδα είναι όχι απλώς υποχρεωμένη, αλλά …καταδικασμένη να μοχθήσει σκληρά και να κάνει ό,τι περνάει από το… πόδι της για να βελτιώσει την εικόνα της και να αναβαθμίσει το status της, ώστε να διεκδικήσει κάτι περισσότερο και πιο φιλόδοξο από το να μάχεται και να αγκομαχεί μόνο και μόνο για να σώσει την παρτίδα ή να ικανοποιείται μόνο και μόνο από την εξέλιξη και την απόδοση του Ρεθεμνιώτη Γιάννη Αποστολάκη.
Αυτό καλύτερα από τον καθένα το γνωρίζουν και το επιθυμούν σφόδρα και διακαώς οι παίκτες, ο Τραϊανός Δέλλας, ο ιδιοκτήτης Μιχάλης Μπούσης και οι συνεργάτες του στη διοίκηση: όλη αυτή η μπατούλια έχει και τα γένια και τα χτένια και σε κάθε περίπτωση δικαιούται μια πίστωση χρόνου, αρκεί όταν αυτή εκπνεύσει να μην είναι αργά!
Χθες ο Μιχάλης Μπούσης προανήγγειλε μέσω μιας ωρολογιακής βόμβας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη μεταγραφή του εκ Μεσολογγίου ορμώμενου και κοσμογυρισμένου Ταξιάρχη Φούντα και προφανώς αυτή η κίνηση αποδεικνύει ότι η ομάδα δεν είναι παρατημένη και το αφεντικό είτε εκ του σύνεγγυς, είτε εκ του μακρόθεν συναισθάνεται τις ανάγκες της και έχει τη διάθεση να την ενισχύσει…
Την ίδια στιγμή οι οργανωμένοι οπαδοί γκρινιάζουν, φωνάζουν και μάλιστα αναθεματίζουν πρόσωπα και πράγματα, αλλά προφανώς ο κόσμος μπορεί να μεταστραφεί εάν κι εφόσον συνειδητοποιήσει ότι οι καλές προθέσεις μετατρέπονται σε αποτελεσματικές πράξεις.
Είναι διακηρυγμένη πολλάκις και κατ’ επανάληψιν από τη διοίκηση και το περιβάλλον της ομάδας η ανάγκη ενδυνάμωσης του ελληνικού και του κρητικού στοιχείου της ομάδας, ώστε να δημιουργηθεί και να στερεωθεί ένας κορμός όπως συνέβαινε στο παρελθόν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο ΟΦΗ έχει δώσει έμφαση στην ανάπτυξη των ακαδημιών του και «τρέχει» μια διαδικασία που προφανώς δεν μπορεί να αποδώσει αμέσως καρπούς, αλλά πρέπει να εμπίπτει στο λεγόμενο «Trust the process».
Παρεμπιπτόντως αυτό το αμερικάνικο μότο που σημαίνει «Εμπιστέψου τη διαδικασία» είναι σωστός μπελάς και συχνά ακροβατεί ανάμεσα στην ευχή και στην κατάρα, όπως επί παραδείγματι συμβαίνει με τους Σίξερς στο ΝΒΑ, στους οποίος το λανσάρισε και το ανήγαγε σε κεντρικό σύνθημα και mantra το 2013 ο τότε τζένεραλ μάνατζερ Σαμ Χίνκι.
Όπως λέει μια παροιμιώδης έκφραση, «η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα»: ούτε ο ΟΦΗ, όπως τον ευαγγελίζονται όσοι τον υποστηρίζουν, τον στέργουν, τον νοιάζονται και τον αγαπούν, μπορεί να χτιστεί μέσα σε μια εβδομάδα και μόλις στις πρώτες δυο αγωνιστικές της νέας σεζόν…
Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, σε κάθε τέτοια καινούργια επιχείρηση, την εκ των ουκ άνευ αρετή αποτελεί η Υπομονή, που παρεμπιπτόντως εορτάζεται και ως Αγία στις 13 Μαρτίου και στις 29 Μαΐου!
Ασφαλώς απαιτείται υπομονή, αρκεί να μη γίνεται κατάχρηση της και να μην καταντάει σαν το κυνήγι των ανεμόμυλων!