Κάθε θαύμα κρατά τρεις ημέρες , μονάχα το μεγάλο τέσσερις, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός. Και σοφός όμως να μην είναι -που δεν είναι τις περισσότερες φορές- αυτός ο λαός ξέρει ότι λίγο κρατούν οι μεταφυσικές μας φαντασιώσεις. Για να μην επικαλεστώ τον ποιητή που λέει ότι αυτοί που περιμένουν ένα θαύμα είναι συνήθως «δειλοί ,μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα».
Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Ε, το θαύμα του ανασχηματισμού κράτησε λιγότερο και από 3 μέρες. Η ανανέωση προσώπων, τα νέα στελέχη και ο αέρας που έφεραν σε αυτό το πολυπληθές κυβερνητικό σχήμα ,πίστευαν κάποιοι, ότι θα οδηγούσαν στην ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών που είχαν διαμορφωθεί κυρίως λόγω της τοξικότητας που έχει εισχωρήσει σε κάθε πτυχή της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Και πριν αλέκτωρ φωνήσαι…ένας εκ των Αρίστων αυτής της νέας κυβέρνησης μάζεψε το καπελάκι του κι έφυγε. Εκείνοι που τον ήξεραν έλεγαν πως επρόκειτο πραγματικά για επιστήμονα που μπορούσε να βοηθήσει. Κι αν όντως ισχύει τότε…ο τόπος έχασε όχι ο Δοξιάδης. Προφανώς αυτή η χώρα δεν αντέχει ούτε τους άριστους ούτε τον Αρίστο!
Αλλά εάν το σκεφτούμε καλύτερα η παραίτηση Δοξιάδη ήρθε μάλλον σαν φυσιολογική εξέλιξη συνεπεία των δηλητηριωδών σχολίων που εκτοξεύθηκαν εναντίον του και όχι μόνο. Στο ίδιο μοτίβο οι επιθέσεις κατά της Σέβης Βολουδάκη, του Παπαϊωάννου κα. Κι αν στην περίπτωση του Βορίδη τα…τσεκούρια είναι συνηθισμένα για τους νέους υπουργούς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και την πίεση δεν αντέχουν και δεν έχει και λόγο μια κυβέρνηση να ανεχτεί οποιαδήποτε γκρίζα ζώνη τους συνοδεύει.
Με τις παρούσες συνθήκες ,λοιπόν, θα ήταν…είδηση το να παρέμενε ο Δοξιάδης στη θέση του. Σε αυτό το κλίμα των καταιγιστικών επιθέσεων ένας αμάθητος εξωκοινοβουλευτικός άνδρας δύσκολα τα βγάζει πέρα. Άλλο Βορίδης κι Άδωνις άλλο Δοξιάδης.
Αλλά δεν είναι το πρόβλημα ο υφυπουργός που παραιτήθηκε πριν αναλάβει. Αλλού βρίσκεται η ουσία. Στο κλίμα αναταραχής, θολούρας και οριακών καταστάσεων που ζει πάλι η χώρα. Οπότε μην εκπλαγείτε μετά την περίπτωση Δοξιάδη να ακολουθήσει κι άλλος, άλλη…
Μόλις προχθές εξάλλου γράφαμε (Διαβάστε ΕΔΩ) ότι «δεν εξαρτάται τόσο από τον ίδιο τον Μητσοτάκη, αλλά από τα γεγονότα και πόσο η τοξικότητα θα προχωρήσει ακόμη πιο βαθιά, με κίνδυνο να γίνει σήψη. Και τότε κανένα σχέδιο, καμιά ιδέα δεν θα σώζει την κατάσταση»! Το λέμε ακόμη και σήμερα. Είναι έτσι διαμορφωμένη η κατάσταση που όπως θα έλεγε και μια σοφή γιαγιά εάν αύριο με ένα μαγικό τρόπο η κυβέρνηση μοίραζε…δεκαχίλιαρα στον καθένα μας, η αντίδραση θα ήταν να βγούμε στους δρόμους να διαμαρτυρηθούμε. Έτσι έχουν τα πράγματα, έτσι γίνονται πάντα. Όποιος δεν το βλέπει ας ανατρέξει στα ιστορικά εγχειρίδια. Να ξαναδιαβάσει ελληνική ιστορία.
Μπορεί μεν ο Καζαντζάκης να πίστευε ότι «η Ελλάδα επιζεί ακόμα μέσα από διαδοχικά θαύματα» , αλλά έχω την πεποίθηση πως…θαύματα στις σύγχρονες δημοκρατίες δεν γίνονται. Αλλά λύσεις υπάρχουν και το ξέρουμε. Χωρίς αδιέξοδα.
Διαβάστε ακόμη: Ανασχηματισμός: Άλλη…Ζωή δεν έχει!
