Μια φωτογραφία του Μανώλη Γλέζου και του Λάκη Σάντα οι οποίοι πριν από 80 χρόνια κατέβασαν τη σημαία με τη σβάστικα από την Ακρόπολη, ανέβασε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο λογαριασμό του στο twitter.
«Ογδόντα χρόνια μετά, θυμόμαστε και υποσχόμαστε: στην Ακρόπολη και ολόκληρη την Ελλάδα θα κυματίζει παντοτινά μόνο η γαλανόλευκη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας», έγραψε ο πρωθυπουργός.
Ογδόντα χρόνια μετά, θυμόμαστε και υποσχόμαστε: στην Ακρόπολη και ολόκληρη την Ελλάδα θα κυματίζει παντοτινά μόνο η γαλανόλευκη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. pic.twitter.com/8wmV0WEBd2
— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) May 30, 2021
Ηρωικό κατόρθωμα και πράξη αντίστασης ενάντια στους κατακτητές
Τη νύχτα της 30ης Μαΐου, ξημερώνοντας η 31η Μαΐου του 1941, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας αφαίρεσαν τη γερμανική ναζιστική σημαία του Γ΄ Ράιχ, που κυμάτιζε σε ιστό στην Ακρόπολη Αθηνών, κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της εκεί φρουράς.
Την 1η Ιουνίου οι γερμανικές αρχές κατοχής εξέδωσαν ανακοίνωση η οποία πληροφορούσε ότι «υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ’ αγνώστων δραστών» και επέβαλε στους καταζητούμενους δράστες την ποινή του θανάτου, ενώ στον ελληνικό τύπο συνεργάτες των Γερμανών κατήγγειλαν την αντικατοχική ενέργεια. Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση.
Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή και καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως «Πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης».
Βέβαια το ναζιστικό καθεστώς αποκρίθηκε με την αναζήτηση και καταδίκη των υπευθύνων (του Γλέζου και του Σάντα) ερήμην σε θάνατο από το γερμανικό στρατοδικείο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση και τελικά, σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 24 Μαρτίου του 1942 ο Μ. Γλέζος και ο συνεργός του συλλαμβάνονται από Γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος εξαιτίας βασανιστηρίων προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 21 Απριλίου του 1943 συλλαμβάνεται και πάλι αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για την ενάντιά τους δράση του, οπότε και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις 7 Φεβρουαρίου του 1944 συλλαμβάνεται πάλι, αυτή τη φορά από συνεργάτες των κατακτητών, για «επικίνδυνη αντεθνική δράση» και φυλακίζεται για 7,5 μήνες.
Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
