Οργή και αγανάκτηση από τον Σύλλογο Γονέων του 23ου Νηπιαγωγείου Ηρακλείου, που πέρυσι από ένα βραχυκύκλωμα, «λαμπάδιασε» το φωτιστικό οροφής, σημαίνοντας «συναγερμό» σε εκπαιδευτικούς και Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Μάλιστα, εκείνη την ώρα βρίσκονταν μέσα 50 νήπια αλλά και προνήπια, μαζί με τις δασκάλες τους. Ωστόσο, τα προβλήματα για το σχολείο φαίνεται πως δεν σταμάτησαν εκεί, αφού πριν από λίγες ημέρες εκπαιδευτικοί και γονείς ήρθαν αντιμέτωποι με απίστευτες καταστάσεις.
Όπως αναφέρει, ο Σύλλογος Γονέων σε ανακοίνωση του, με τίτλο «Μας νίκησαν η βροχή και η αδιαφορία σας», πριν από λίγες ημέρες το σχολείο γέμισε νερά. «Ξανά οι δασκάλες με σφουγγαρίστρες, ξανά διαρροή από το ταβάνι, ξανά στο ίδιο σημείο της γνώριμής μας πια διαρροής από τον ταρατσόκηπο» αναφέρουν μεταξύ άλλων.
«Η υπομονή μας τελείωσε» αναφέρεται επίσης, στην σχετική ανακοίνωση, με τους γονείς του 23ου Νηπιαγωγείου να ζητούν την άμεση εισαγωγή των θεμάτων που τους απασχολούν, στο Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου.
Δείτε την ανακοίνωση τους:
«Το σχολείο μας είναι αυτό που πέρυσι έπιασε φωτιά από βραχυκύκλωμα εν ώρα μαθήματος και ενώ βρίσκονταν μέσα 50 νήπια και προνήπια (παιδιά 4 και 5 ετών) μαζί με τις δασκάλες τους. Το σχολείο μας είναι στη διασταύρωση των οδών Λασσαίας και Αυλώνος κοντά στο Κομμένο Μπεντένι. Το σχολείο μας είναι ένα από τα πιο καινούρια του Ηρακλείου. Παραδόθηκε το 2014 και είναι χαρακτηρισμένο «βιοκλιματικό» επειδή σε ένα μέρος της ταράτσας του υπάρχει ταρατσόκηπος. Αυτό, που μπορεί να ήταν και από τα βασικά του «προσόντα» τελικά είναι η μεγαλύτερη αιτία προβλημάτων. Από την πρώτη χρονιά της παράδοσης τα προβλήματα υγρασίας και διαρροών στο εσωτερικό του σχολείου ήταν εμφανή. (Τα έγγραφα της Διευθύντριας στη Σχολική Επιτροπή, στον αντιδήμαρχο και στην Πρωτοβάθμια πρέπει να έχουν σχηματίσει ήδη έναν όμορφο πάκο σε κάποιο συρτάρι).
Η φωτιά προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα σε φωτιστικό σώμα της οροφής, στο ίδιο σημείο του κτιρίου όπου υπάρχει και η διαρροή από τον ταρατσόκηπο. Τυχαίο; Έτσι μας είπαν! «Αστοχία υλικού» και «καμία σχέση με τη διαρροή». Βέβαια κανένας και ποτέ δεν δέχτηκε να βάλει την υπογραφή του σε ένα επίσημο έγγραφο που να βεβαιώνει κάτι τέτοιο. Ούτε και ποτέ ο Δήμος Ηρακλείου δέχτηκε να γίνει ολοκληρωμένος ηλεκτρολογικός έλεγχος και να εκδοθεί πιστοποιητικό από ηλεκτρολόγο – εγκαταστάτη πως το σχολείο είναι ασφαλές και δεν θα ξαναπιάσει φωτιά.
Ζητάμε εδώ και χρόνια την αφαίρεση του ταρατσόκηπου και την αποτελεσματική μόνωση της ταράτσας. Ακόμα και αν δεν γίνει ο ηλεκτρολογικός έλεγχος τουλάχιστον να μην υπάρχει διαρροή. Όταν έκλεισε πέρυσι τον Ιούνιο το σχολείο ο αντιδήμαρχος κ. Αναστασάκης ανέθεσε στην μηχανικό κ. Κανδηλάκη να κάνει αυτοψία και να εξετάσει το αίτημά μας. Πέρασε όλο το καλοκαίρι και η… «επιβλέπουσα» δεν βρήκε ούτε μισή ώρα να περάσει από το σχολείο, παρά τις συνεχείς μας εκκλήσεις. Το μόνο που έκαναν ήταν να στείλουν έναν εργολάβο από τη Διεύθυνση Σχολικών Κτιρίων (Μπαστουνάς) να μονώσει το επίμαχο σημείο της ταράτσας. Τον Σεπτέμβριο η κ. Κανδηλάκη (που ακόμα δεν είχε πατήσει το πόδι της στο σχολείο), μάς διαβεβαίωνε πως το πρόβλημα έχει λυθεί και το σημείο έχει μονωθεί. Ανεβήκαμε οι γονείς στην ταράτσα και είδαμε κυριολεκτικά ένα «πασάλειμμα» επιφανειακό σε έκταση ενός τετραγωνικού μέτρου όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που σας στέλνουμε. Διαμαρτυρηθήκαμε έντονα και απαιτήσαμε αυτοψία από τον ίδιο τον αντιδήμαρχο κ. Αναστασάκη με αίτημα την αποξήλωση του ταρατσόκηπου και τη μόνωση της ταράτσας. Ηρθε ο ίδιος στις 30 Σεπτεμβρίου και αφού το σχολείο είχε ξεκινήσει τη λειτουργία του (ως εκ θαύματος εμφανίστηκε και η επιβλέπουσα κ. Κανδηλάκη για πρώτη φορά στο σχολείο). Είδαν το πρόβλημα και ο αντιδήμαρχος επέμεινε ότι δεν πρέπει να γίνει αφαίρεση του ταρατσόκηπου αλλά να γίνει καλύτερα η μόνωση (παραδέχτηκε ότι επρόκειτο για πασάλειμμα). Τη δουλειά ανέλαβε και πάλι ο κ. Μπαστουνάς. Ξανά διαβεβαιώσεις ότι όλα έχουν μονωθεί σωστά, ότι όλα στο ταβάνι κάτω από τον ταρατσόκηπο είναι στεγνά και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας ούτε για την υγρασία, ούτε για τα ηλεκτρολογικά. Προφορικά και με μηνύματα στο viber. Τίποτα γραπτά και τίποτα υπογεγραμμένα.
Μετά ήρθαν οι βροχές. Και το σχολείο πριν λίγες μέρες ξανά με νερά στο πάτωμα, ξανά οι δασκάλες με σφουγγαρίστρες, ξανά διαρροή από το ταβάνι, ξανά στο ίδιο σημείο της γνώριμής μας πια διαρροής από τον ταρατσόκηπο.
Θα το ανέχονταν για το σπίτι τους ο κύριος Αναστασάκης, η κυρία Κανδηλάκη, ο κύριος Μπαστουνάς; Πως το ανέχονται για ένα σχολείο με 51 παιδιά;
Την Παρασκευή μας έστειλαν πάλι τον ίδιο εργολάβο να κάνει ακόμα μία προσπάθεια (την 3η κατά σειρά) με ακόμα ένα μπάλωμα, σε μία άλλη σωλήνα που είχε ξεχαστεί να μονωθεί κατά την αποτυχημένη δεύτερη φορά, και μετά το πασάλειμμα της πρώτης φοράς. Αλήθεια, θα το ανεχόταν κανείς αυτό για το σπίτι του;
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΗ
Είχαμε την αφέλεια να πιστεύουμε πως μαζί με τον ταρατσόκηπο θα λυθεί και το χρόνιο ζήτημα της δημιουργίας ανισόπεδης διάβασης που είχαμε ζητήσει για τον δρόμο μπροστά από το σχολείο. Η οδός Αυλώνος έχει ελαφρά ανωφέρεια, τα αυτοκίνητα μαρσάρουν και κινούνται με ταχύτητα μπροστά στο σχολείο ενώ το πεζοδρόμιο είναι ασφυκτικά στενό και τα παιδιά και οι γονείς προστατεύονται μόνο από ένα κάγκελο (σας στέλνουμε φωτογραφία). Είναι ανάγκη οι οδηγοί να υποχρεώνονται σε μειωμένη ταχύτητα σε εκείνο το σημείο προτού να υπάρξει ατύχημα.
Όλα αυτά τα έχουμε πει από το 2018. Και μάλιστα τα δέχτηκαν. Με την απόφαση 1122/2018 το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε τη «Δημιουργία υπερυψωμένης διάβασης πεζών τραπεζοειδούς τύπου, στη διασταύρωση των οδών Αυλώνος και Λασαίας». Την απόφαση αυτή ενέκρινε η Αποκεντρωμένη Διοίκησης και τον Ιανουάριο του 2020 δημοσιεύθηκε στη Διαύγεια. Παρά τις οχλήσεις μας κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να κατασκευάσει το έργο. Τον Σεπτέμβριο του 2022 μαζί με την αυτοψία στον ταρατσόκηπο εξετάστηκε και η υπόθεση της διάβασης.
Μαζί με τον κ. Αναστασάκη ήρθε στο σχολείο μας και η κ. Ζαχαριουδάκη, προϊσταμένη της Τεχνικής Υπηρεσίας. Είδαν την περιοχή, μας είπαν πως όντως μπορεί να φτιαχτεί (και γρήγορα μάλιστα) η υπερυψωμένη διάβαση και μας έδωσαν διαβεβαίωση πως το θέμα θα προωθηθεί άμεσα. Ενοχλήσαμε ξανά την κ. Ζαχαριουδάκη τέλος Οκτωβρίου και αφού δεν είχε φανεί κανείς στο σχολείο για να ξεκινήσει το έργο. Μας είπε πως το θέμα έχει αναλάβει το Τμήμα Κυκλοφορίας και να επικοινωνήσουμε με την κυρία Πυθαρούλη μετά τα μέσα Νοεμβρίου γιατί ο εργολάβος που κάνει αυτές τις δουλειές επιστρέφει από άλλο έργο που έχει στο Λασίθι. Η κυρία Πυθαρούλη μας είπε ότι της είπαν για επισκευή στον δρόμο και όχι για υπερυψωμένη διάβαση αλλά θα ξαναρωτήσει και θα μας πάρει άμεσα. Τελικά πήραμε ξανά εμείς. Μας είπε ότι για το συγκεκριμένο θέμα χρειάζεται να απαντήσει η ΔΕΥΑΗ γιατί πρέπει να γίνει και αγωγός κάτω από τη διάβαση. Η ΔΕΥΑΗ απαντά μέσα σε δύο μήνες. Ξαναγυρίσαμε (Δεκέμβρη πια) στην κ. Ζαχαριουδάκη που τώρα δηλώνει άγνοια για το θέμα της ΔΕΥΑΗ παρόλο που τον Σεπτέμβριο μας έλεγε πως το έργο όντως μπορεί να γίνει και τον Οκτώβριο μας έλεγε πως απλά περιμένουμε τον εργολάβο να γυρίσει από το Λασίθι. Και όλα αυτά για ένα έργο εγκεκριμένο από το 2018 με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, Αποκεντρωμένης Διοίκησης και δημοσιευμένο στη Διαύγεια.
—
Ισως σας κουράσαμε. Αλλά και εμείς έχουμε κουραστεί.
Το μόνο που μας μένει είναι η δημοσιοποίηση του θέματος και η δυναμική μας κινητοποίηση στον χώρο του σχολείου και σε όλες τις αρμόδιες αρχές. Στο πρώτο θέμα του ταρατσόκηπου φαίνεται προς το παρόν να νικάει η βροχή. Και στα δύο θέματα (ταρατσόκηπος – διάβαση) νικάνε η αδιαφορία και ο εμπαιγμός πολιτικών και υπηρεσιακών αρμοδίων εις βάρος των 51 παιδιών, των οικογενειών τους και των εκπαιδευτικών του σχολείου μας.
Η υπομονή μας τελείωσε. Σε λίγες μέρες το σχολείο κλείνει για διακοπές Χριστουγέννων.
Ζητάμε άμεση εισαγωγή του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο και άμεση συνάντηση με τους αρμόδιους του Δήμου. Μοναδική αποδεκτή εξέλιξη είναι η δέσμευση για άμεση εκτέλεση των δύο έργων. Σας θεωρούμε υπεύθυνους από εδώ και στο εξής, για οποιοδήποτε επικίνδυνο περιστατικό θέσει σε κίνδυνο την ακεραιότητα των παιδιών μας. Αν το νέο έτος μας βρει χωρίς αποξηλωμένο τον ταρατσόκηπο, χωρίς μόνωση στην ταράτσα και χωρίς την υπερυψωμένη διάβαση, σάς δηλώνουμε πως θα προχωρήσουμε σε δυναμική κινητοποίηση εξετάζοντας όλες τις μορφές αγώνα μαζί με τα παιδιά μας».
