Μια ακόμη ελπιδοφόρα περίπτωση ύφεσης του HIV έρχεται να ενισχύσει τις προσδοκίες της επιστημονικής κοινότητας για την αντιμετώπιση της λοίμωξης, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature.
Πρόκειται για έναν 60χρονο άνδρα από τη Γερμανία, ο οποίος πέτυχε μακροχρόνια ύφεση του ιού μετά από μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων, αποτελώντας το έβδομο γνωστό περιστατικό παγκοσμίως.
Τι κάνει αυτή την περίπτωση διαφορετική
Το γονίδιο CCR5 είναι καθοριστικό για την είσοδο του HIV στα ανθρώπινα κύτταρα. Όταν φέρει τη μετάλλαξη CCR5 Δ32, ο ιός δεν μπορεί να μολύνει φυσιολογικά τα κύτταρα. Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι απαιτούνταν δύο αντίγραφα αυτής της μετάλλαξης για να επιτευχθεί ύφεση της νόσου. Ωστόσο, η νέα αυτή περίπτωση αποδεικνύει ότι ακόμη και με μία μόνο “ασπίδα” προστασίας, η ύφεση είναι πιθανή.
Το ιστορικό του ασθενούς
Αν και δεν κατέστη δυνατό να βρεθεί δότης με δύο αντίγραφα της μετάλλαξης CCR5 Δ32, προχώρησε η μεταμόσχευση με δότη που έφερε μόνο ένα μεταλλαγμένο αντίγραφο. Τρία χρόνια μετά, ο ασθενής διέκοψε την αντιρετροϊκή αγωγή και έξι χρόνια αργότερα δεν ανιχνεύθηκαν ίχνη ενεργού ιού στον οργανισμό του.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη διευρύνει σημαντικά τη «δεξαμενή» των πιθανών δοτών βλαστοκυττάρων για άτομα με HIV, καθώς δεν απαιτείται πλέον ο δότης να φέρει δύο αντίγραφα της συγκεκριμένης μετάλλαξης.
Τι έδειξαν δύο νέες μελέτες για τον έλεγχο του HIV
Την ίδια στιγμή, δύο ακόμη ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες που δημοσιεύτηκαν στο Nature ρίχνουν φως στον ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος στην καταστολή του HIV και ενισχύουν την ελπίδα για μελλοντικές θεραπείες που δεν θα απαιτούν δια βίου φαρμακευτική αγωγή.
Στη μία μελέτη, ομάδα επιστημόνων υπό τον Δρα Steven Deeks εντόπισε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του ανοσοποιητικού συστήματος σε άτομα που κατάφεραν να ελέγξουν τον HIV μετά από συνδυαστική ανοσοθεραπεία. Αν και η μελέτη δεν περιλάμβανε ομάδα ελέγχου, γεγονός που δεν επιτρέπει οριστικά συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένοι τύποι Τ-λεμφοκυττάρων φαίνεται να σχετίζονται με καλύτερο έλεγχο του ιού, ειδικά σε όσους παρουσίασαν πιο αργή επανεμφάνιση της λοίμωξης μετά τη διακοπή της αγωγής.
Σε μία δεύτερη μελέτη, με επικεφαλής τον Δρα David Collins, παρατηρήθηκαν παρόμοια ανοσολογικά χαρακτηριστικά σε άτομα που είχαν συμμετάσχει σε παλαιότερες κλινικές δοκιμές με στόχο την επίτευξη ύφεσης του HIV. Τα ευρήματα δείχνουν ότι συγκεκριμένες «υπογραφές» του ανοσοποιητικού συστήματος ίσως αποτελούν το κλειδί για τον φυσικό έλεγχο του ιού.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν να συμβάλουν στη δημιουργία νέων, στοχευμένων θεραπειών που θα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα ώστε να ελέγχει τον HIV χωρίς τη συνεχή λήψη φαρμάκων.
