Παρόλο που κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών ηγούνται πολλών πρωτοβουλιών στον κοινωνικό τομέα, παρόλο που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά πλείστων κινημάτων αλληλεγγύης και είναι ο πυρήνας ισορροπίας των οικογενειών τους, οι γυναίκες συνεχίζουν να βρίσκονται στο περιθώριο του πολιτικού γίγνεσθαι και να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τους στόχους της ισότητας των φύλων, της ισοτιμίας, της οικονομικής ισονομία και αυτονομίας, της ίσης αμειβόμενης εργασίας, αλλά και ακόμη της ανόδου τους στα ανώτερα και ανώτατα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Με την πάροδο των δεκαετιών το ποσοστό των αιρετών στο Κοινοβούλιο έχει αυξηθεί, χωρίς ωστόσο να έχουν αυξηθεί αντίστοιχα και οι επιτυχίες που θα εξασφάλιζαν όλα τα παραπάνω, συμπεριλαμβανομένων των όποιων αποφάσεων και νομοθετημάτων που αφορούν την ασφάλεια, την επιβίωση και την αξιοπρεπή διαβίωση των γυναικών και των παιδιών τους στην καθημερινότητα.
Σε αριθμούς, από το 1952 έως και τις εκλογές του 1979, που μόλις 31 γυναίκες ήταν μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το ποσοστό των αιρετών γυναικών να ανέρχεται μόλις στο 15.2%, μετά τις εκλογές του 2019 η εκπροσώπηση των αιρετών γυναικών στα ευρωπαϊκά έδρανα έχει αυξηθεί στο 39,8% έναντι του 60,2% των αντίστοιχων θέσεων που καταλαμβάνονται από άντρες πολιτικούς.
Η χώρα μας, αυτή την στιγμή, εκπροσωπείται από 5 γυναίκες Ευρωβουλεύτριες έναντι των 16 αντρών ομολόγων τους. Με στοιχεία του 2018 , η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων παραμένοντας στην ίδια θέση από το 2017, όταν και έχει υπάρξει μια μικρή βελτίωση του δείκτη σε σχέση με το 2010.
Μόλις, το 2019 δύο κορυφαία ευρωπαϊκά όργανα είχαν για πρώτη φορά γυναίκες στις θέσεις Προέδρων, την Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν, Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, (με το Κολέγιο των Επιτρόπων να απαρτίζεται από 12 γυναίκες και 14 άντρες) και την Κριστίν Λαγκάρντ που εξελέγη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έπειτα από το ψήφισμα 2019/2614(RSP) του Κοινοβουλίου σχετικά με την ισορροπία των φύλων κατά τον διορισμό σε ενωσιακές θέσεις του οικονομικού και νομισματικού τομέα.
Από τον Ιανουάριο του 2022, την θέση της Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέχει η Μαλτέζα Ευρωβουλευτής Ρομπέρτα Μετσόλα, ενώ συγχρόνως οι 8 από τις 14 θέσεις Αντιπροέδρων καλύπτονται από γυναίκες.
Αν και, δηλαδή, η τυπική εκπροσώπηση του γυναικείου φύλου αυξήθηκε στα ευρωπαϊκά έδρανα, επί της ουσίας, η γυναικεία φωνή δεν είναι αρκετά ισχυρή απέναντι στους «ακήρυχτους πολέμους εις βάρος των γυναικών», ούτε μετράει ιδιαίτερα θετικές και «δυνατές» αποφάσεις υπέρ της διεκδίκησης της έμφυλης ισότητας και συμβίωσης σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρέπει να συνυπολογιστεί, ανάμεσα σε άλλα που προκαλούν άμεσους κινδύνους και δυσχέρειες για τις γυναίκες, ο υψηλός δείκτης της ενδοοικογενειακής βίας πανευρωπαϊκά.
Η αναφορά στην Ελλάδα, ξεκινάει με 11 γυναικοκτονίες μέσα στο 2010, ενώ καταμετρούνται 24 γυναικοκτονίες το 2022, 13 γυναικοκτονίες το 2023 και ήδη 2 γυναικοκτονίες μέσα στο 2024. Η χώρα μας, ως φαίνεται, παραμένει «Πρωταθλήτρια Ευρώπης» στην έξαρση περιστατικών, με άνοδο 187% από το 2020 έως και σήμερα, δίχως η ευρωπαϊκή πολιτική να έχει καταφέρει κάποιο καίριο χτύπημα κατά των γυναικοκτόνων και των βίαιων πεπραγμένων τους.
Συγχρόνως, οι ολοένα και αυξανόμενες παγκόσμιες προκλήσεις, με τους πολέμους και την κλιματική αλλαγή σε πρώτο πλάνο, εντείνουν την πολιτική και οικονομική αστάθεια, αλλά και την ολοένα αυξανόμενη κοινωνική κατάπτωση των ηθών, με κύρια θύματα τις γυναίκες και τα παιδιά.
Τα παραπάνω, ως πραγματικότητα και παραδοχή πρέπει να ληφθούν πολύ σοβαρά στα υπόψιν και να αλλάξουν ή να εξαλειφθούν από την καθημερινότητα όλων!!!
Οι εκλογές του Ιουνίου του 2024, όπου εκατομμύρια Ευρωπαίων θα κληθούν στις κάλπες να συνδιαμορφώσουν τη συνέχεια και το μέλλον της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, είναι μια χρυσή ευκαιρία που δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη προς την σωστή κατεύθυνση. Η γυναικεία εκπροσώπηση στην ευρωπαϊκή κοινοβουλευτική δημοκρατία επιβάλλεται να ενδυναμωθεί τόσο τυπικά, όσο και ουσιαστικά, μέσω της ψήφου μας.
Όλες ανεξαρτήτως οι παρατάξεις καλούνται με σοβαρότητα να επιλέξουν και να στηρίξουν προεκλογικά και μετεκλογικά μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο βάση νόμου αριθμό υποψηφίων γυναικών για τα ευρωπαϊκά έδρανα, οι οποίες με σταθερότητα, με γνώση, με πυγμή και ισχυρή θέληση θα εκλεγούν και θα διεκδικήσουν το ύψιστο δικαίωμα των γυναικών στην δυνατότητα της εξέλιξης και της ουσιαστικής ισοτιμίας, της απαλλαγμένης από τον φόβο της λανθάνουσας πατριαρχικής αντίληψης και της όποιας προκατάληψης έχει απομείνει και αφορά τις ικανότητές τους.
Όσο περισσότερες γυναίκες εκπροσωπήσουν και εκπροσωπηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τόσο μεγαλύτερη δύναμη αποκτούν οι έννοιες της δημοκρατίας και της πολιτείας, καθώς δίνεται το έναυσμα οι αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές μας να λαμβάνονται προς την ακόμη πιο σωστή και πιο υγιή κοινωνικά κατεύθυνση και με αυστηρό γνώμονα αυτόν της δικαιοσύνης και της ισότητας των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.