Παγκόσμια γεωπολιτική αναταραχή αναμένεται να προκαλέσει η ανακοινωθείσα πυρηνική εξοπλιστική συμφωνία Αυστραλίας Ηνωμένου Βασιλείου και Η.Π.Α.
Η απρόσμενη αμυντική συμφωνία των τριών αγγλόφωνων χωρών στην περιοχή του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού που αποτελεί ισχυρή βάση νέας αμυντικής πολιτικής απέναντι στην Κίνα , είναι βέβαιο ότι ανατρέπει τις υφιστάμενες μέχρι σήμερα παγκόσμιες ισορροπίες .
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα εκ των πραγμάτων έχει καθοριστεί ως αντίπαλο δέος των Αμερικανοαγγλοσαξωνικλων συμφερόντων και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν η εξέλιξη αυτήθα έχει μορφή μόνο ενός σκληρού οικονομικού πολέμου ,πέραν του ψυχροπολεμικού κλίματος που ήδη έχει επικρατήσει ανάμεσα στις σφαίρες της επιρροής των.
Η κίνηση αυτή όπως φαίνεται αναδεικνύει την προσπάθεια των Η.Π.Α να ανακτήσουν το κύρος που μειώθηκε μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και να επιβεβαιώσουν το ρόλο που έχουν στην παγκόσμια διπλωματική και στρατιωτική σκηνή.
Η σοβαρότερη παρενέργεια αυτής της συμφωνίας δεν ήταν όπως περίμεναν όλοι, οι δηλώσεις δυσαρέσκειας από την πλευρά της Κίνας, χαρακτηρίζοντάς την εξαιρετικά ανεύθυνη ,επειδή θα βλάψει σοβαρά όπως κατήγγειλε την περιφερειακή ειρήνη.
Σοβαρότατη παρενέργεια αποτελεί η διάρρηξη των σχέσεων της Γαλλίας με την Αυστραλία και κατ’ επέκταση με την Βρετανία και της Η.Π.Α.
Εξαιτίας αυτής της συμφωνίας η Αυστραλία ακύρωσε ένα σημαντικό συμβόλαιο προμήθειας 12 γαλλικών υποβρυχίων ,που αποτέλεσε όπως δήλωσε ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας «πισώπλατη μαχαιριά που πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση μαζί μας».
Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι οι Αμερικανοί προχώρησαν σε αυτή την τεράστια αμυντική συμφωνία χωρίς καμία ενημέρωση των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ, προκαλώντας δυσαρέσκεια στους κόλπους του μεγαλύτερου στον κόσμο αμυντικού συνασπισμού.
Εντύπωση προκαλεί επίσης ο συνεχιζόμενος γεωπολιτικός κατήφορος της Ευρώπης ,που έδειξε ότι αιφνιδιάστηκε από τις εξελίξεις ,αναδεικνύοντας την αδυναμία της από το έλλειμα ενιαίας δράσης των κρατών της στην εξωτερική και αμυντική πολιτική.
Με την αγγλοσαξονική συμφωνία του Ινδοειρηνικού Ωκεανού αποκαλύπτεται πλήρως εκείνο που σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο δείχνουν οι Η.Π.Α με κάθε τρόπο, ότι δεν υπολογίζουν την Ευρώπη και δεν την θεωρούν ισότιμο μέλος στα γεωπολιτικά ζητήματα.
Έτσι η Ευρώπη προσηλωμένη στην οικονομική και νομισματική ένωση ελέγχου των κρατών μελών της και στην φιλοαμερικάνικη υποταγή της, δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο πάρα να συμφιλιωθεί με το υπαρξιακό κοινό αμυντικό αδιέξοδο.
Όπως κάθε άνθρωπος ,κάθε λαός, έτσι και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι άξια της τύχης της, τουλάχιστον μέχρι να γεννηθεί ο κατάλληλος άνθρωπος Ευρωπαίος ηγέτης που θα οδηγήσει τα κράτη μέλη της στην οριστική ευρωπαϊκή οικονομική και αμυντική ολοκλήρωση τους .
Από την πλευρά των τριών αγγλόφωνων χωρών τα πράγματα σαφέστατα είναι διαφορετικά και είναι ορατό ότι τα νέα αμυντικά δεδομένα που προκύπτουν θα λειτουργήσουν ευνοϊκά στο μέλλον και στην αναβάθμιση τους.
Για τις Ηνωμένες Πολιτείες η συγκεκριμένη τριμερής συμμαχική πρωτοβουλία αναδεικνύει την υποχρέωση της κυβέρνησης Μπάϊντεν να ενισχύσει την Δυτική παρουσία στην στρατηγική ζώνη Ασίας –Ειρηνικού, αφού η ιστορία του 21ουαιώνα σύμφωνα με τους Αμερικανούς θα γραφτεί στην Ασία και στον Ειρηνικό .
Η Μεγάλη Βρετανία επιβεβαιώνει την επιλογή της να βρεθεί εκτός Ε.Ε. δίνοντας ευκαιρία εμπέδωσης του ονείρου της παλαιάς Βρετανικής εθνικής πολιτικής παγκόσμιας επιρροής της.
Η Αυστραλία σίγουρα θα βρεθεί ενισχυμένη από την νέα συμμαχία με το πλεονέκτημα της γεωγραφικής της θέσης.
Γι’ αυτό είναι βέβαιο ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι το επίκεντρο και θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον ,ωςπολυτιμότερη τεράστιας αμυντικής σημασίας βάση της Δύσης , εναντίον του Κινεζικού οικονομικού επεκτατισμού κατά της κυριαρχίας και της παγκόσμιας επικράτησης του.