Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο βρετανικό μέσο, το deal που προτείνεται για την επιστροφή των Γλυπτών στην Ελλάδα «θα είναι η πρώτη του είδους του, με αρχαίους θησαυρούς από τη μεσογειακή χώρα να χρησιμοποιούνται ως “εγγύηση” για την εξασφάλιση ενός τελικού συμβιβασμού».
Με βάση την Telegraph, οι διαπραγματευτές του Βρετανικού Μουσείου και της ελληνικής κυβέρνησης έχουν «κλειδωθεί σε συνομιλίες» προσπαθώντας «να ξεπεράσουν τις κόκκινες γραμμές που δεσμεύουν και τις δύο πλευρές».
Το Βρετανικό Μουσείο εμποδίζεται από το νόμο να παραδώσει τις αρχαιότητες που διαθέτει, αλλά «οποιαδήποτε συμφωνία δανεισμού για τα έργα τέχνης 2.500 ετών θα απαιτούσε από την ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί ότι το Βρετανικό Μουσείο τα κατέχει νόμιμα, κάτι που δεν μπορεί να κάνει επειδή ισχυρίζεται ότι τα αντικείμενα στην πραγματικότητα “εκλάπησαν”».
Η Telegraph επισημαίνει πως ότι οι διαπραγματευτές επιδιώκουν να «εφεύρουν» ένα νέο είδος συμφωνίας που θα μπορούσε να παρακάμψει τα αδιέξοδα, με τους αρχαίους ελληνικούς θησαυρούς να μεταφέρονται στο Ηνωμένο Βασίλειο ως «εγγύηση» αντί για τις συνήθεις διαβεβαιώσεις σχετικά με την ιδιοκτησία που μέχρι στιγμής εμποδίζουν την οποιαδήποτε συμφωνία.
Οι συνομιλίες εξελίσσονται μεταξύ του προέδρου του Βρετανικού Μουσείου Τζορτζ Όσμπορν και «της ελληνικής κυβέρνησης στο υψηλότερο επίπεδο», σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στην προτεινόμενη συμφωνία, οι οποίες δήλωσαν ότι και αμφότερες οι πλευρές είναι «εφευρετικές», προσπαθώντας να επινοήσουν μια «πρακτική» συμφωνία, ικανή να στείλει τα Γλυπτά στην Αθήνα.
Πηγή αποκάλυψε στην Telegraph ότι αυτή θα είναι «μια υβριδική μορφή συμφωνίας που δεν θα περιλαμβάνει ορισμένες απαιτήσεις», και ως εκ τούτου δεν θα πέφτει πάνω στις «κόκκινες γραμμές» των δύο πλευρών, παρουσιάζοντας κάτι που πλησιάζει σε μια «μόνιμη» λύση στη διπλωματική διαμάχη για τα αρχαία έργα τέχνης.
Για το Βρετανικό Μουσείο η κύρια κόκκινη γραμμή είναι η βρετανική νομοθεσία, η οποία μέσω του νόμου του 1963 εμποδίζει το ίδρυμα να παραχωρήσει αντικείμενα της συλλογής του, συμπεριλαμβανομένων των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Ωστόσο, οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν υποστηρίξει ότι τα Γλυπτά εκλάπησαν από τον Παρθενώνα από τον λόρδο Έλγιν στις αρχές του 19ου αιώνα, πριν τα πουλήσει στο Βρετανικό Μουσείο, και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αποδεχθούν τη νόμιμη ιδιοκτησία του.
Υποθετικά, μόνο μια πράξη του Κοινοβουλίου θα μπορούσε να αλλάξει τη βρετανική νομοθεσία και να επιτρέψει στο Βρετανικό Μουσείο να παραδώσει τα αρχαία αντικείμενα, αλλά η Telegraph αποκάλυψε ότι πηγές που βρίσκονται κοντά στις διαπραγματεύσεις πιστεύουν πως «μια συμφωνία είναι και δυνατή και πιο κοντά από ποτέ στην επίτευξή της».
Στο πλαίσιο της «υβριδικής» αυτής συμφωνιάς, τα αντικείμενα που αποστέλλονται από την Ελλάδα στο Λονδίνο θα μπορούσαν να «λειτουργήσουν ως ένα είδος νομικής εγγύησης», με το Βρετανικό Μουσείο να κατέχει μια εναλλακτική σειρά αρχαίων ελληνικών θησαυρών ως εγγύηση για την παράδοση των θησαυρών που είχε αποσπάσει ο Έλγιν.
Πηγές ανέφεραν ότι η συμφωνία δεν θα θεωρηθεί «δάνειο», μια λέξη που αναθεματίζει η ελληνική πλευρά, αλλά θα είναι μια «πολύ πιο μόνιμη συμφωνία».
Η Telegraph επισημαίνει ακόμα πως εάν τα Γλυπτά του Παρθενώνα επιστραφούν στην Αθήνα, το πιθανότερο είναι ότι θα τοποθετηθούν στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα.
