Τετάρτη, 25 Δεκεμβρίου, 2024
8.8 C
Ηρακλείου

Δες τον καιρό

Γιώργος Αρμένης: Περιγράφει την πρώτη του συνάντηση με τον πατέρα του – «Φοβήθηκε μην τον σκοτώσω»

Πρέπει να διαβάσετε

Mία συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Αρμένης και αναφέρθηκε στα δύσκολα παιδικά χρόνια που έζησε χωρίς τον πατέρα του.

Ο ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος» και αρχικά δήλωσε: «Η απουσία του μου φάνηκε περισσότερο στο ότι δεν μπορούσα να ξεστομίσω τη λέξη “πατέρας”. Μου έλεγαν “δεν έχεις πατέρα”,”είσαι μπάσταρδος” και τέτοια στο χωριό μου».

Στη συνέχεια, αποκάλυψε πως γνώρισε τον πατέρα του, όταν έφτασε 22 ετών. «Έκανε πλαστά χαρτιά, παντρεύτηκε τη μάνα μου, έκανε δυο παιδιά και εξαφανίστηκε. Πήγα και τον βρήκα στα 22 μου. Κοιμόταν και με πετάνε μέσα οι δυο αδελφές μου από τον άλλο γάμο, κλείνουν την πόρτα και αρχίζει να φωνάζει “ποιος είσαι ωρέ, ποιος είσαι ωρέ;” στα Κερκυρέικα. Του λέω, “είμαι ο γιος σου” και σηκώνει τα χέρια και λέει “παιδί μου, θα το κρίνει ο Θεός”. Φοβήθηκε. Φοβήθηκε μην τον σκοτώσω. Ήμουν 22 χρονών, πήγαινα στον στρατό και άκουσα τη λέξη “παιδί μου” για πρώτη φορά», θυμάται.

«Πήγα και τον βρήκα στα 22 μου γιατί δεν είχα εικόνα για αυτόν. Ήθελα να δω τι είναι αυτός ο άνθρωπος. Ήμουν θυμωμένος, γιατί είχε μια περιουσία τεράστια, εγώ βέβαια δεν πήγα για την περιουσία του και δεν πήρα τίποτα από αυτόν τον άνθρωπο, ούτε ένα πορτοκάλι. Και δεν ήθελα να πάρω, ούτε τώρα που μιλάω θέλω», συμπλήρωσε.

Αναφορικά με τη μητέρα του, ο ηθοποιός δήλωσε πως ήταν θυμωμένος με τον πατέρα του κυρίως και για εκείνη, καθώς έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να μεγαλώσει δύο παιδιά. «Η μάνα μου να ξενοδουλεύει από εδώ και από εκεί, εγώ να κάνω πόσες δουλειές από το να πουλάω γιασεμιά μέχρι οτιδήποτε και να τρέχω σαν παιδί. Τι να συγχωρέσω; Τι να συγχωρέσω; Χωροφύλακας ήταν. Το έμαθα όταν πέθανε, αλλά δεν πήγα στην κηδεία του. Η μάνα μου δεν ζει, αλλά πρόλαβε και με είδε στο θέατρο. Αλλά αυτός ήταν ο λόγος που ήμουν τόσο θυμωμένος με τον πατέρα μου. Πάρα πολύ θυμωμένος. Γιατί συνέχεια άκουγα το όνομα “μπάσταρδε”, “μπαστί”. “Το μπαστί της Ολυμπίας” με έλεγαν, Ολυμπία είναι η μάνα μου. Τι να έλεγα όταν πήγα και τον είδα;», λέει κλείνοντας.

Σχετικά άρθρα

Άλλα Πρόσφατα