Μπορεί οι ελληνικές θάλασσες να είναι γεμάτες καρχαρίες και σαλάχια, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση iSea, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο για τις παγκόσμιες θάλασσες όπου παρατηρείται μείωση των ειδών σε ποσοστό 50%.
Ο «βασιλιάς της θάλασσας» φαντάζει ανίκητος, όμως, δεν έχει καταφέρει να αντέξει την πίεση από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Αυτό προκύπτει από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός καρχαριών αλλά και σαλαχιών έχει συρρικνωθεί κατά το ήμισυ τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας σημαντική ανισορροπία στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Αναλυτικότερα, ερευνητές πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από Καναδά, Γαλλία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία μελέτησαν δεδομένα 50 ετών και διαπίστωσαν ότι είδη της ομοταξίας των χονδριχθύων της υφομοταξίας ελασμοβράγχια (καρχαρίες και σαλάχια), εξαφανίζονται εξαιτίας της υπεραλίευσης.
Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι από τα 1.199 διαφορετικά είδη της οικογένειας που εντοπίζονται στους ωκεανούς σε όλο τον κόσμο, πολλοί είναι οι καρχαρίες και τα σαλάχια που αποδεικνύονται ευάλωτοι στην υπεραλίευση, με τη μείωσή τους να συνδέεται με μια σειρά από σημαντικές αλλαγές στις οικολογικές λειτουργίες.
Σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται να προστεθεί η υποβάθμιση των οικοτόπων, η κλιματική αλλαγή και η πλαστική ρύπανση των θαλασσών με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό να αντιμετωπίζει την απειλή της εξαφάνισης, η οποία συνοδεύεται από σοβαρές επιπτώσεις στα υδάτινα οικοσυστήματα παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, Νίκολας Ντάλβι, από το Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ στον Καναδά η μείωση του πληθυσμού ξεκίνησε από ποτάμια, εκβολές ποταμών και παράκτια ύδατα πριν εξαπλωθεί σε ανοιχτούς ωκεανούς και βαθιές θάλασσες.
«Οι καρχαρίες και τα σαλάχια είναι σημαντικοί θηρευτές και η συρρίκνωσή τους διαταράσσει τη διατροφική αλυσίδα σε ολόκληρο τον ωκεανό», εξήγησε με τη σειρά του ο Νέιθαν Πακουρό από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Θαλάσσιων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βρέστης στη Γαλλία, σύμφωνα με το Earth.com.
Όπως είπε, οι καρχαρίες των υφάλων μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά από τα βαθύτερα νερά στους κοραλλιογενείς υφάλους, συμβάλλοντας στη διατήρηση αυτών των οικοσυστημάτων, ενώ τα σαλάχια αναζητώντας τροφή στον πυθμένα αναμειγνύουν και οξυγονώνουν τα ιζήματα, επηρεάζοντας τη θαλάσσια παραγωγικότητα και την αποθήκευση άνθρακα
Παρά τις προκλήσεις, οι ειδικοί εκφράζουν αισιοδοξία ότι η κατάσταση μπορεί αν όχι να αναστραφεί, τουλάχιστον να βελτιωθεί.
Ανάμεσα στις λύσεις που προτείνουν είναι η μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας σε βιώσιμα επίπεδα, θέτοντας όρια στα αλιεύματα, όπως στην περίπτωση της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νέας Ζηλανδίας και της Αφρικής όπου έχουν καθιερωθεί ποσοστώσεις αλιείας με στόχο τη διατήρηση βιωσιμότητας στον αλιευτικό τομέα.
