Απεργούμε διότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το εργασιακό νομοσχέδιο καταργεί σημαντικές κατακτήσεις των εργαζομένων, που αφορούν το ωράριο, τις υπερωρίες, τις αποδοχές, τις απολύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις και την επιθεώρηση εργασίας. Περιλαμβάνει, δηλαδή, αντεργατικές ρυθμίσεις για όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων.
Απεργούμε, λοιπόν, διότι το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή για ψήφιση, καταργεί το 8ωρο με την επιβολή 50 ωρών εργασίας την εβδομάδα και οι επιπρόσθετες ώρες δεν θα αμείβονται, αλλά μελλοντικά (;) θα δίνεται από τον εργοδότη ρεπό ή μέρες αδείας. Με το ρεπό, όμως, ο εργαζόμενος πληρώνει τα τρόφιμα και τις ανάγκες της οικογένειάς του; Πληρώνει το ενοίκιο ή τις δραστηριότητες των παιδιών του;
Απεργούμε γιατί καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ώστε οι εργαζόμενοι να μη διαθέτουν καμία διαπραγματευτική δύναμη. Σε μία εποχή έντονης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, σε μία περίοδο αυξημένης ανεργίας, οι εργοδότες θα θέτουν εκβιαστικά διλήμματα στους εργαζόμενους για τη διατήρηση της θέσης εργασίας μέσω των ατομικών συμβάσεων.
Απεργούμε διότι καταργεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, που αποτελούσε ένα δίχτυ προστασίας για τους εργαζόμενους έναντι εργοδοτικών αυθαιρεσιών, εργατικών ατυχημάτων και άλλα. Αφού υποβάθμισε το ΣΕΠΕ και το άφησε χωρίς επαρκές προσωπικό και ελέγχους, το μετατρέπει πλέον σε ανεξάρτητη αρχή και κατά συνέπεια η πολιτεία αποποιείται του ελέγχου για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας. Επίσης, ποιος πιστεύει άραγε ότι ο εργαζόμενος θα βρει ανταπόκριση από μια «ανεξάρτητη αρχή»;
Απεργούμε γιατί, αν απολύεται ένας εργαζόμενος, ο εργοδότης δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, εφόσον εκείνος δικαιωθεί στο δικαστήριο. Απεργούμε καθώς καταργούν την Κυριακάτικη αργία σε 31 κλάδους κι επιχειρήσεις και παράλληλα μειώνουν την αμοιβή των υπερωριών (αν και όταν αυτές πληρώνονται).
Απεργούμε γιατί ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση και φαλκιδεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Καταργούν το δημοκρατικό διάλογο και τη ζώσα διαδικασία της αντιπαραβολής των θέσεων και των συλλογικών αποφάσεων, μέσω της επιβολής ηλεκτρονικών ψηφοφοριών στις Γενικές Συνελεύσεις. Συρρικνώνουν τα σωματεία και τα Συνδικάτα για να μην υπάρχει φωνή, διεκδίκηση και αντίδραση.
Αύριο απεργούμε για τον αδελφό μας που αμείβεται με μισθούς πείνας, τη φίλη μας που αύριο θα «χτυπάει» 10ωρο χωρίς αποζήμιωση, για τα παιδιά μας που δεν θα βρίσκουν δουλεία λόγω της υπερεργασίας και του φθηνού κόστους των υπερωριών.
Αύριο απεργούμε γιατί θεσμοθετούν μια εργασιακή ζούγκλα.
Αύριο απεργούμε για τη συλλογικότητα απέναντι στην ατομικότητα που θέλουν να μας επιβάλλουν.
Αύριο απεργούμε γιατί τα εργασιακά κεκτημένα αποτελούν θεσμικοί πυλώνες της ανθρώπινης ζωής και όχι προνόμια, όπως προπαγανδίζουν οι κύριοι της κυβέρνησης.
Αύριο δίνουμε ραντεβού, όλοι οι εργαζόμενοι, τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, στις 11:00 π.μ.