Συγκλονίζουν οι λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση των τριών νεκρών παιδιών στην Πάτρα, που έχασαν τη ζωή τους μέσα σε τρία χρόνια, με τη μητέρα Ρούλα Πισπιρίγκου να κατηγορείται για τη δολοφονία της μεγαλύτερης κόρης της, Τζωρτζίνα.
Μιλώντας στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη, ο πρόεδρος του «Χαμόγελου του Παιδιού Ανδρέας Γιαννόπουλος, αναφέρθηκε στην αναφορά που έφτασε στην υπηρεσία το 2014, για την μητέρα αλλά και τον σύζυγο της Μάνο Δασκαλάκη. «Εμείς τη λέμε αναφορά, και όχι καταγγελία. Κανονικά στην καθημερινότητα ακούγεται σαν καταγγελία και το Χαμόγελο του Παιδιού, στην γραμμή 1056 λαμβάνει ανώνυμες και επώνυμες αναφορές από πολίτες που έχουν να πουν κάτι για τα προβλήματα παιδιών. Οι περισσότερες περιπτώσεις εξιχνιάζονται, προχωρούν αλλά κάποιες περιπτώσεις λόγω κωλυσιεργίας, έλλειψης, υποστελέχωσης των υπηρεσιών δεν βρίσκουν την τύχη τους. Στις 22 Αυγούστου το 2014, λάβαμε μια ανώνυμη αναφορά και για την οικογένεια, στο όνομα του συζύγου της οικογένειας και για τη σύζυγο του, όπου κάπου μάλιστα αναφέρεται στη σύζυγο, ότι την βλέπουν να χτυπάει το παιδί που ήταν τότε 10 μηνών κλπ. Μάλιστα, υπήρξε μια ένδειξη στην αναφορά αυτή “επείγον” και πρέπει να πω ότι μετά από εκεί δεν γνωρίζουμε εμείς. Ξαναλέω για ακόμη μια φορά, νομίζουν κάποιοι ότι το Χαμόγελο του Παιδιού, έχει την εξουσία, να ερευνά, να μπαίνει σε σπίτια, να κάνει διάφορα πράγματα. Εμείς δεν είμαστε θεσμός, ο κόσμος μας βλέπει από την αγάπη του, σα θεσμό που προσπαθεί να δίνει λύσεις».
Ο κ. Γιαννόπουλος ξεκαθάρισε, πως μετά αυτό το στάδιο το Χαμόγελο του Παιδιού, δεν ενημερώνεται για την έκβαση μιας αναφοράς. «Δεν είναι υποχρεωμένοι, βάσει νόμου, αλλά είχαμε πάρει τηλέφωνο για να δούμε αν αυτή η αναφορά, αφορά αυτή την υπόθεση, όπως και άλλες υποθέσεις στο παρελθόν που έχουν ταλανίσει την κοινωνία και είχαμε κάνει αναφορές. Δυστυχώς ή ευτυχώς σε κάποιες περιπτώσεις, το Χαμόγελο γίνεται κέντρο αναφοράς του κόσμου, γιατί ξέρει ότι θα πιέσουμε και θα τρέξουμε. Εκεί λοιπόν, ενημερωθήκαμε, ενώ πήραμε την Εισαγγελία να μάθουμε τι γίνεται, δεν μας δόθηκε καμία πληροφορία και από δημοσιογράφους μάθαμε ότι η έκβαση ήταν ότι έγινε η έρευνα και δεν διαπιστώθηκε πρόβλημα».
Σύμφωνα με τον κ. Γιαννόπουλο, πριν από μια ώρα εκείνη την ημέρα τον κάλεσε η Εισαγγελέας που ήταν τότε, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της προϊστάμενη, η οποία «μου είπε τι συμβαίνει; Δεν έκανα καλά τη δουλειά μου; Τελικά επιβεβαίωσε ότι είχε δώσει εντολή στην κοινωνική υπηρεσία και μάλιστα με ρώτησε, χρειάζεται να βγω να μιλήσω; Της απάντησα ότι δεν υπάρχει λόγος, καθώς μόνο κακό παρά καλό θα κάνουμε σε αυτή την υπόθεση. Μετά από αυτό, προχωρήσαμε στη δεύτερη διαδικασία, που ζητήσαμε όπως σε κάθε περίπτωση, να στηρίξουμε μια οικογένεια που έχει πρόβλημα υγείας το παιδί της. Αυτή ήταν η δική μας συνεισφορά που κάνουμε σε χιλιάδες οικογένειες στην Ελλάδα και η συνεργασία που έχουμε με τους γιατρούς, μας εκμυστηρεύτηκαν ότι κάτι περίεργο συμβαίνει με την οικογένεια. Τους ζητήσαμε, τους παρακαλέσαμε να μην το κάνουν μέσα από εμάς γιατί θα είναι μια διαδικασία που δεν θα είναι τόσο σωστή. Τι να πούμε; Μια αναφορά ότι κάτι περίεργο συμβαίνει; Να μιλήσουν με τον Εισαγγελέα να πουν τα προβλήματα τους και τι βλέπουν. Έτσι λοιπόν προχώρησε και αυτή η κατάσταση».
Πρόσθεσε δε, πως η μόνη ελπίδα στην Ελλάδα για να βρεθούν λύσεις, είναι οι Δήμοι. «Είναι η τοπική αυτοδιοίκηση, όμως χωρίς να έχει δώσει η κεντρική εξουσία τα τελευταία 26 χρόνια που γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τη δυνατότητα να κάνουν σωστές έρευνες, να βάζουν στο μικροσκόπιο κάποιες οικογένειες, ώστε να παρακολουθείται η οικογένεια. Αυτό δεν γίνεται με δύο κοινωνικούς λειτουργούς να τα βγάλουν πέρα. Κάποιοι από την τοπική αυτοδιοίκηση, με ευχαρίστησαν γιατί λέω την πραγματικότητα. Οι Εισαγγελείς τα μόνα εργαλεία που έχουν για να κάνουν τη δουλειά τους είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες και η αστυνομία, αν γίνει καλά η διαδικασία της έρευνας ή όχι εξαρτάται από τους καθ’ήλην αρμόδιους».
Ο κ. Γιαννόπουλος ανέφερε πως δεν γνωρίζει το Χαμόγελο του Παιδιού αν οι γιατροί έφτασαν μέχρι τον Εισαγγελέα. «Έχουμε την καλή συνεργασία με τις υπηρεσίες αλλά μέχρι εκεί. Η διαρροή, και καλά κάνει οι δημοσιογράφοι, που προσπαθούν να συνεχίσουν, είναι καλό να ενημερώνονται εκεί και δεν το επικροτώ όμως το δέχομαι γιατί με αυτές τις καταστάσεις έχουν εξιχνιαστεί προβλήματα που θα ήταν καλά κρυμμένα στα συρτάρια».
Ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού τόνισε πως ο ίδιος είχε τύχει να ζήσει στην Αγγλία και να δει από κοντά πως λειτουργούν οι κοινωνικές υπηρεσίες όταν υπάρχει υποψία ότι κάτι συμβαίνει σε μια οικογένεια. «Είναι κάτω από το μικροσκόπιο των κοινωνικών υπηρεσιών, προκειμένου να βλέπουν να μη γίνει ένα κακό, δεν σημαίνει ότι τα λύνουν όλα τα κακά, τα προλαβαίνουν αλλά είναι εκεί. Πριν από κάποια χρόνια στην Αχαΐα είχαμε στείλει 4 αναφορές για ένα παιδί που βασάνιζαν και κακοποιούσαν και μετά το παιδί βρέθηκε στο ψυγείο σκοτωμένο από τη μητέρα του. Ποια ήταν η απάντηση των τότε κοινωνικών υπηρεσιών; Ότι φοβόμασταν να πάμε γιατί ήταν αγροίκος. Σε ένα ευνομούμενο κράτος με αστυνομία και υπηρεσίες. Εδώ υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας και θα πρέπει η κεντρική κυβέρνηση, να οργανώσουν κεντρικά το σύστημα αλλά λειτουργώντας από την τοπική αυτοδιοίκηση που είναι η μόνη, που είναι κοντά στην τοπική κοινωνία».
Κλείνοντας, ο κ. Γιαννόπουλος σημείωσε πως δυστυχώς και αυτή η υπόθεση θα ξεχαστεί όπως όλες οι άλλες. «Εκτός από τον φυσικό θάνατο που μας συνθλίβει σαν ανθρώπους, υπάρχει ο ψυχικός θάνατος. Με πήρε ένας σημαντικός, σπουδαίος άνθρωπος μέσα στην αστυνομία, από το τμήμα Ενδοοικογενειακής Βίας, σε ένα αστυνομικό τμήμα που είναι πιεσμένο από υποθέσεις και μου είπε κ. Γιαννόπουλε, κάντε κάτι να πάρετε αυτό το 10χρονο κορίτσι. Έχει περάσει και βασανισμό και σεξουαλική κακοποίηση και δεν αντέχουμε να το βλέπουμε σε αυτή την κατάσταση. Αυτός ο αστυνομικός, ενδιαφέρθηκε προσωπικά, γιατί το γνωρίζει το παιδί και είδε τι είχε τραβήξει. Πόσα άλλα παιδιά τραβούν αυτά και τελικά δεν βρίσκεται λύση και πεθαίνουν ψυχικά και μετά απορούμε γιατί όλη αυτή η κακία, σε κάποιους ανθρώπους και η παραβατικότητα. Γιατί δεν επενδύουμε σε αυτό που λέμε το μέλλον, τα παιδιά είναι το παρόν, για να έχουμε μέλλον».
