“Έφυγε” πλήρης ημερών ο σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ,Φίλιππος και ένα κύμα φιλομοναρχισμού χτύπησε τη χώρα μας…
Δεν είναι αστείο.
Βασιλόφρονες νοσταλγοί και …άλλοι που απλά συγκινήθηκαν γιατί είδαν την ελληνική σημαία στο φέρετρο του εκλιπόντος ή καλύτερα τη σημαία της εποχής που η οικογένεια του βασίλευε στην Ελλάδα και όχι τη σημερινή σημαία του ελληνικού κράτους, και θυμήθηκαν ότι ήταν Έλληνας.
Ήταν όμως;
Μοναρχία και άλλα συστήματα
Στο μυαλό μου έχω προ πολλού ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά πολιτικά συστήματα αλλά ότι η καλή ή η κακή ιστορική περίοδος εξαρτάται καθαρά από τις συγκυρίες,τα άτομα,τις σχέσεις ανάμεσα σε λαούς και κοινωνικές τάξεις,τα ψυχοκοινωνικά κριτήρια, τα μέσα παραγωγής, το πώς γυρίζει ή όχι το χρήμα και από πολλά άλλα, που ανεξάρτητα του πολιτικού συστήματος μπορούν να υπάρχουν ή όχι σε μια δεδομένη ιστορική συγκυρία και σε μια δεδομένη περιοχή ή χώρα.
Επίσης το οποιοδήποτε κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να είναι απόλυτα κακό ή απόλυτα καλό,αφού σχεδόν πάντα κάποιους ευνοεί και κάποιους άλλους όχι,ακόμη κι όταν μιλάμε για στυγνές δικτατορίες,οπότε πρέπει να βλέπουμε πάντα και αυτό το κριτήριο και να μην είμαστε απόλυτοι.
Προς τι λοιπόν όλος αυτός ο πρόλογος;
Για να ξεκαθαρίσω ότι αν υπάρχει κάτι για το οποίο είμαι απόλυτος,αυτό είναι το θέμα της Βασιλείας στην όμορφη βαλκανική μας χώρα.
Οι Βρετανοί, οι Ισπανοί (Καστιλιάνοι καλύτερα),οι λαοί της Σκανδιναβίας κτλ μπορεί να έχουν ακόμη,στην τρίτη δεκαετία πια του 21ου αιώνα,τον θεσμό της Μοναρχίας,έστω και σε διακοσμητικό ρόλο,αφού σε όλα τα άλλα αποτελούν Δημοκρατίες με Κοινοβούλια και πολιτικά κόμματα,όμως αυτό δε σημαίνει ότι και εμείς θα πρέπει να ακολουθήσουμε τον ίδιο δρόμο.
Συγκεκριμένα οι Βασιλιάδες των χωρών αυτών εκπροσωπούν έναν θεσμό που για τις χώρες αυτές έχει μια ιστορική συνέχεια.
Μιλάμε για Δημοκρατίες που προέκυψαν από τη μετατροπή βασιλείων σε κράτη-έθνη οπότε ο θρόνος έχει κάποιο -έστω διακοσμητικό και ιστορικό- ρόλο.
Σε εμάς τι ρόλο είχαν οι Βασιλιάδες που μας προέκυψαν μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια;
Δε μιλάω για το εθνοφυλετικό κομμάτι,το ότι δηλαδή ουδεμία σχέση είχαν ή έχουν με τον ελληνισμό,κάποιοι που ήρθαν “φυτευτοί” από τη Βαυαρία ή τη Δανία για να βασιλεύσουν τους Έλληνες,ουσιαστικά εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων στη χώρα μας,όπως η ίδια η Ιστορία έχει αποδείξει.
Ούτε για το ότι βρισκόμαστε σε μια μεταμοντέρνα εποχή,εφαρμοσμένου Φιλελευθερισμού στην πιο ακραία του μορφή,οπότε πού μπορεί να κολλάει η Μοναρχία σαν σύστημα;Σε μια εποχή όπου δεν υπάρχει τίποτα που να διαρκεί για πάντα,από τις σχέσεις μέχρι τις θέσεις εργασίας,πώς μπορούν κάποιοι να έχουν μια θέση ελέω Θεού και κληρονομικώ τω δικαίω;
Προσωπικά μιλάω για το συμβολισμό του όλου πράγματος.
Τι εκπροσωπούσαν οι Βασιλείς στη χώρα μας;
Το πέρασμα της από την αγκαλιά του Σουλτάνου σε εκείνη των Δυτικών ίσως;
Για αυτό πολέμησαν οι πρόγονοι μας το ’21;
Για να αλλάξει απλά αφεντικό η χώρα;
Βασιλιά είχαμε αλλά χάθηκε το 1453.
Έκτοτε έχουμε απλά τοποτηρητές ξένων συμφερόντων.
Φωτό:Όσοι έχουν ανάγκη να κλάψουν για το χαμό κάποιου Έλληνα Βασιλιά,ας κλάψουν για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.