Πολλοί θα μιλήσουν για την ενότητα του κρητικού λαού. Αυτή είναι δεδομένη και σφυρηλατημένη εδώ και δεκάδες χρόνια. Ας αρκεστούν, επομένως, στην ουσία του πράγματος.
Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, ύστερα από τη μετατροπή του από την κυβέρνηση σε Ν.Π.Δ.Δ., παρά τις έντονες αντιρρήσεις των επιστημόνων και των τοπικών φορέων, προκαλεί εύλογα ερωτήματα και αγανάκτηση για τους χειρισμούς, προσωπικά της Υπουργού Πολιτισμού κ. Λίνας Μενδώνη, αλλά και των κομματικών παραγόντων δυτικά του Ηρακλείου, οι οποίοι αποφάσισαν να διορίσουν στο Διοικητικό Συμβούλιου του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, του μεγαλύτερου μουσείου της Κρήτης και ενός από τα σημαντικότερα μουσεία της Ελλάδας, ανθρώπους που αφενός δεν έχουν καμία επιστημονική ή οργανική σχέση με την αρχαιολογία και τον πολιτισμό και αφετέρου καμία σχέση με το Ηράκλειο.
Την πόλη που από την εποχή των πρώτων ανασκαφών στην Κνωσό, την εποχή των πρώτων Κρητολογικών Συνεδρίων, καυχιέται για την δράση και την επάρκεια μεγάλων επιστημόνων, αρχαιολόγων, ιστορικών, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών.
Έκρινε, λοιπόν, η ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, ότι στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, τη Διοίκηση για τρία χρόνια θα ασκούν καθηγητές από το Πολυτεχνείο Κρήτης, αγνοώντας πλήρως τους Ακαδημαϊκούς του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, επιστήμονες που γνωστικά δεν σχετίζονται άμεσα με την αρχαιολογία ή τη μουσειολογία.
Ο διορισμός επιστημόνων χωρίς άμεση σχέση με την Κνωσό και το Ηράκλειο, χωρίς προηγούμενη εμπειρία γύρω από τη λειτουργία των μουσείων, γεννά εύλογα ερωτήματα και αποκαλύπτει τις πολιτικές σκοπιμότητες της υπόθεσης.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, στην καρδιά της πόλης μας έχει τη δική του ταυτότητα. Η επιχείρηση αλλοίωσής της με έντονο το χρώμα των Χανίων, πρέπει, τουλάχιστον, να μας προβληματίζει όλους.
