Αυτό πρέπει να ήταν το ερώτημα που λογικά κυριαρχούσε το Σαββατοκύριακο στα newsrooms των δημοφιλών ελληνικών ιστοσελίδων για το κεντρικό τους θέμα στην αρχική σελίδα, με το «διάλειμμα» της βραδιάς της Κυριακής, που αναγκάστηκαν και δικαίως να βάλουν πρώτο θέμα το θάνατο το μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Αλέκου Φασιανού. Αυτό, ωστόσο, που είδαμε τις προηγούμενες ημέρες ή ακόμη και σήμερα Δευτέρα το πρωί είναι ενδεικτικό του εκφυλισμού της ενημέρωσης προς ό,τι πουλάει, ακόμη και αν κάποια θέματα έχουν εξαντληθεί, ενώ η έρευνα για ένα άλλο πολύ σημαντικό για την ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Προφανώς και μια απώλεια ανθρώπινης ζωής είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό, ωστόσο, ακόμα και αυτή η διάσταση υποτιμάται στον βωμό των κλικς. Είναι εξαιρετικά λυπηρό το γεγονός ότι ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του σε ένα τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αφού όμως μάθαμε τα βιογραφικά στοιχεία του πρόωρα χαμένου εκλιπόντος, μετά «περάσαμε» στα κουτσομπολιά. Η αδελφική συγγένεια με μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου ήταν επίσης αναμενόμενο και λογικό να προσελκύσει περαιτέρω το ενδιαφέρον των χρηστών-αναγνωστών, αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο να μαθαίνουμε τα πάντα για τις Φεράρι και για τα καλλιστεία που συμμετείχε προ εικοσαετίας περίπου η αδερφή του νεκρού ή ποια ήταν η σύντροφός του σε ένα ριάλιτι που είχε συμμετάσχει ο ίδιος, χωρίς σεβασμό στη διασωθείσα σύζυγο και τα παιδιά του.
Ανταγωνιστικό θέμα των παραπάνω ήταν το «σίριαλ Τζόκοβιτς», αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι δεν συμπεριφέρονται μόνο τα ελληνικά ΜΜΕ με αυτόν τον τρόπο. Θ’ απελαθεί, δεν θ’ απελαθεί, αναρωτιούνταν όλα τα μεγάλα μέσα με ρεπορτάζ από την Αυστραλία, από τη Σερβία κοκ. Μπήκε και στο χορό και ο «δικός μας» Στέφανος Τσιτσιπάς και το «έργο» απέκτησε και ελληνικό ενδιαφέρον, καθότι αγαπάμε «Νόλε» ως Σέρβο «αδερφό», αλλά μας είχε κερδίσει και τον Στέφανο στο Ρολάν Γκαρός. Αλλά κι εδώ ας δεχτούμε την αιτιολόγηση ότι πρόκειται και για ένα ζήτημα που αφορά στην πανδημία, οπότε υπάρχει μια διάσταση που σχετίζεται με το κοινό καλό, όταν βέβαια οι αναφορές σχετίζονταν με αυτό.
Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο προέκυψε ένα άλλο θέμα για την ελληνική πραγματικότητα, που αν τα πράγματα στην ενημέρωση λειτουργούσαν με βάση την κοινή λογική θα έπρεπε να είναι πρώτο και το ρεπορτάζ να ασχολείται κυρίως με αυτό. Πρόκειται για την καταγγελία μιας 24χρονης κοπέλας για νάρκωση και βιασμό σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης την περίοδο των γιορτών, με ενδείξεις για την ύπαρξη κυκλώματος που παρασύρει ανυποψίαστα κορίτσια για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις πλούσιων «πελατών». Δικαστές δεν είμαστε και ευχόμαστε η Δικαιοσύνη να κάνει απρόσκοπτα τη δουλειά της, αφού σύμφωνα με την μαρτυρία ενός από αυτούς που οδήγησε τα κορίτσια στο πάρτι, τα γεγονότα είναι αληθινά.
Οι αρχισυνταξίες λοιπόν με κάποιες φαεινές εξαιρέσεις επέλεξαν να επιμείνουν σε ένα από τα δύο πρώτα θέματα και να «κρύψουν» χαμηλά ή και να αποσιωπήσουν το τρίτο, που σίγουρα ενδιαφέρει την κοινή γνώμη. Ως opinion leaders στρέφουν το κοινό σε πιο glamorous εκδοχές των ειδήσεων, ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουν ότι και το κοινό τους αρέσκεται σε συζητήσεις για το τι πήγε στραβά με τη Φεράρι ή πόσα χρήματα βγάζει ο Τζόκοβιτς. Αυτά τα ΜΜΕ και αυτοί οι χρήστες της νόθας ψυχαγωγίας ίσως να είναι και αυτοί που ανερυθρίαστα μεταφέρουν την ευθύνη στη βιασμένη κοπέλα, θέτοντας το ερώτημα «Και τι ήθελε και πήγε εκεί»;