Οργή στους συγγενείς των εννιά αγνοούμενων που εγκλωβίστηκαν στο μοιραίο πλοίο από τη στιγμή που ξέσπασε η φωτιά, προκαλεί ο σχεδιασμός της επιχείρησης διάσωσης.
Είναι οι άνθρωποι, που άυπνοι επί έξι μερόνυχτα, φώναζαν και εκλιπαρούσαν όλους τους εμπλεκόμενους, από την πολιτική υγεσία του ΥΠΕΝ μέχρι τους πυροσβέστες, να προσπαθήσουν να εισέλθουν στο πλοίο, να επιχειρήσουν να ανοίξουν διόδους στα γκαράζ, για να απεγκλωβίσουν τους ανθρώπους που βρίσκονταν εκεί.
Αντί όμως για αυτό, οι συγγενείς οι ίδιοι όσο και νομικοί τους εκπρόσωποι, κατήγγειλαν ήδη από εχθές, την απόφαση ρυμούλκησης του πλοίου από την Κέρκυρα προς τον Αστακό, μία επιχείρηση που ήταν να διαρκέσει 27 ώρες, στερώντας ακόμα και εκείνες τις ελάχιστες ελπίδες που μπορεί να υπήρχαν να βρισκόταν κάποιος ζωντανός.
Δοκίμασαν τα όρια
Ηταν ακόμη μία διακοπή της επιχείρησης αναζήτησης ζωντανών ανθρώπων η ρυμούλκυση του πλοίου. Δεν το μετέφεραν στην Κέρκυρα που ήταν δίπλα αλλά σε έναν προορισμό 27 ώρες πιο μακριά. «Σαν να δοκίμαζαν τα έσχατα όρια ζωής όποιου τύχαινε να είναι ζωντανός πάνω στο πλοίο», όπως θα πει συγγενής ανθρώπου που αγνοείται.
Ηταν προφανές, σύμφωνα με τους συγγενείς, ότι η απόφαση να ρυμουλκυθεί το πλοίο, είχε σημάνει και τη διακοπή της αναζήτησης για επιζώντες. «Η όποια αναφορά για συνέχιση των ερευνών στο λιμάνι του Αστακού, είναι προσχηματική».
Η επίσημη ενημέρωση για τη μεταφορά του πλοίου ήταν ότι επιχειρησιακά δεν μπορούσε να γίνει τίποτα άλλο στη θέση που βρισκόταν. «Ολη η Ελλάδα μαζί με τους συγγενείς των 9 ανθρώπων, δεν άκουσαν καμία επίσημη ενημέρωση για το πότε αποφασίστηκε να κηρυχτούν νεκροί οι αγνοούμενοι και όταν φτάσει το πλοίο στον Αστακό, να αναζητηθούν απλώς οι σοροί τους».
Αφημένοι στην τύχη τους
Το συγκεκριμένο ερώτημα, όπως το διατύπωσαν συγγενείς αγνοουμένων, αναδεικνύει όχι μόνο την οργή των ανθρώπων εκείνων που νιώθουν αφημένοι στην τύχη τους και εγκαταλελειμμένοι από την πολιτεία, αλλά και τα σοβαρά κενά και ερωτήματα στη διαδικασία έρευνας και διάσωσης.
Ηταν μόλις το δεύτερο 48ωρο όταν ξεπρόβαλε στο κατάστρωμα του φλεγόμενου πλοίου ο 22χρονος Λευκορώσος οδηγός φορτηγού που παρέμενε ζωντανός σε γκαράζ του πλοίου. Και ήταν μεγάλη η έκπληξη των μελών των συνεργείων διάσωσης που είδαν μέσα από τις στάχτες και τις καιόμενες λαμαρίνες να εμφανίζεται νεαρός επιβάτης και μάλιστα να κατεβαίνει μονάχος τη σκάλα. 
Ομως, όπως είπαν συγγενείς και μέλη Ενώσεων Ναυτικών όπου και όταν τους δόθηκε βήμα να ακουστούν, εκείνη τη στιγμή οι προσπάθειες θα έπρεπε όχι μόνο να ενταθούν αλλά και να εμπλακούν ακόμη περισσότερες δυνάμεις στην κατάσβεση και τη διάσωση.
Ο νεαρός Λευκορώσος κατάφερε και βγήκε στο κατάστρωμα από έναν διάδρομο που δεν είχε παραδοθεί στις φλόγες. Από εκεί δεν μπήκε κανείς να φθάσει στο γκαράζ, έστω για λίγα λεπτά, για να προσπαθήσει να διαπιστώσει αν υπήρχε κάποιο ιχνος ζωής.
Ο 22χρονος μετά το αναπάντεχο τέλος της περιπέτειάς του, δήλωσε ότι ένιωσε πως δεν θα έβγαινε ζωντανός αλλά με τη θέλησή του τα κατάφερε. Σίγουρα την ίδια θέληση είχαν και οι υπόλοιποι που αγνοούνται. «Η ψυχολογία μου ήταν άσχημη, το μόνο που ήθελα να ζήσω», και σίγουρα το ίδιο θα έλεγαν τις πρώτες ώρες ή 24ωρα και οι υπόλοιποι δέκα που αγνοούνται.
