Σημαντικές προεκτάσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου λαμβάνει, σύμφωνα µε διπλωματικές πηγές, η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε έρευνες για κοιτάσματα φυσικού αερίου σε δύο θαλάσσια οικόπεδα, νότια της Πελοποννήσου και δυτικά της Κρήτης, όπως έγινε γνωστό από τον Κυριάκο Μητσοτάκη το βράδυ της ∆ευτέρας.
Σύμφωνα µε τις ίδιες πηγές, µε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, εκτός από την εξαιρετικά πιθανή επίδραση στο ενεργειακό αποτύπωμα της Ευρώπης σε µια περίοδο που η απεξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες καθίσταται επιβεβλημένη, εκπέμπονται και µμηνύματα µε πολλαπλούς αποδέκτες.
Η επιλογή των δύο οικοπέδων στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή συνδυάζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η οποία, ακόμα και µη οριoθετηµένη, υφίσταται «ipso facto» και «ab initio» (αυτοδικαίως και εξ υπαρχής). Η συγκεκριμένη περιοχή, επίσης, δεν έχει καμία επικάλυψη µε το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, το οποίο διαπερνά τα ∆ωδεκάνησα, αγνοεί την Κρήτη και βρίσκεται ανατολικότερα. Η τοποθεσία των δύο οικοπέδων αφαιρεί από την Τουρκία τη δυνατότητα να προχωρήσει σε άμεσες προκλήσεις στο πεδίο, καθώς η περιοχή βρίσκεται µακριά από τα παράλια, δεν βρίσκεται εντός του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου, ενώ έχει δεσμευθεί από NAVTEX της Ελλάδας.
∆ύο επιπλέον παράμετροι που έχουν προστιθέμενη αξία σε διπλωματικό επίπεδο είναι ότι η Αθήνα δείχνει στην πράξη πως κάνει χρήση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα της, µε τα δικαιώματα αυτά να απορρέουν από το Διεθνές ∆ίκαιο, και ότι οι πράξεις της συνάδουν µε τους κανόνες καλής γειτονίας: Αφενός ότι οι έρευνες δεν θα επεκταθούν πέραν της µέσης γραµµής που χωρίζει την Κρήτη από τη Λιβύη και αφετέρου ότι για το τμήμα της NAVTEX που άπτεται της δικαιοδοσίας της Μάλτας εκδόθηκε συμπληρωματική NAVTEX για τις ελληνικές έρευνες, διευρύνοντας την περιοχή από τα 27.000 στα 31.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία σύνδεση µε το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων από τα 6 ν.µ. στο µέγιστο των 12 ν.µ., µια συζήτηση η οποία έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Τουρκία από προηγούμενες δεκαετίες.
Στο συνολικό πλέγμα της ελληνικής στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο εντάσσεται πλέον και η ενέργεια, καθώς, εκτός από τις έρευνες για κοιτάσματα φυσικού αερίου, το έργο της υποθαλάσσιας σύνδεσης Ελλάδας-Αιγύπτου προχωρεί κανονικά, ενώ τα διμερή και πολυμερή συνεργατικά σχήματα συνεχίζουν να υφίστανται, µε βασικό πυλώνα να είναι η τήρηση των προβλέψεων του ∆ιεθνούς ∆ικαίου, όπως έγινε και στη συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου. Το περιβάλλον αυτό, εκτιμούν έμπειροι αναλυτές, εκτός από το γεγονός ότι δημιουργεί ένα δεδικασµένο, ασκεί και πίεση προς την Άγκυρα στην κατεύθυνση της διεθνούς νομιμότητας και σε πλήρη αντίστιξη µε οποιοδήποτε αναθεωρητικό αφήγημα.
