Στη φωτογραφία μοιάζει να ευχαριστεί ο Κυριάκος τον Αλέξη,μάλλον γιατί με οποιονδήποτε άλλον στη θέση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,θα είχε σοβαρό πρόβλημα.
Η ζοφερή πραγματικότητα
Σχεδόν πόλεμος με Τουρκία,οργανωμένη και υποκινούμενη εισβολή μεταναστών από τα ανατολικά,κορωνοϊός,καραντίνα,περιοριστικά μέτρα,καθίζηση της ελληνικής οικονομίας μέσα σε μια Ευρώπη που βρίσκεται σε ύφεση 15 τοις εκατό!
Λιμοί,σεισμοί,καταποντισμοί…
Στον ιδιωτικό τομέα έχει χάσει τη δουλειά του πια ο περισσότερος κόσμος.
Λογικό αν σκεφτούμε ότι στην Ελλάδα το τρίπτυχο “εστίαση,διασκέδαση,τουρισμός” είναι ο πυλώνας της ιδιωτικής οικονομίας.
Μαζί βέβαια με τη ναυτιλία και τις εξαγωγές του πρωτογενή τομέα,που κι αυτοί όμως οι δύο πυλώνες έχουν χτυπηθεί εξίσου από τα “λοκντάουν” και την ύφεση στην Ευρώπη.
Παρόλα αυτά και παρότι το περίφημο “800άρι” προφανώς και έχει τελειώσει προ πολλού,δημιουργώντας συνθήκες κοινωνικής έκρηξης,η έκρηξη αυτή δεν έρχεται.Τουλάχιστον κάτι τέτοιο δε φαίνεται από πουθενά.
Όποιο γκάλοπ και να διαβάσεις βλέπεις σαφή και καθαρή διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας,στης οποίας την καρέκλα κάθεται ένας Μητσοτάκης,δηλαδή ο μειοψηφικός πυλώνας της άτυπης διαρχίας που υπάρχει στο παραδοσιακό κόμμα της Κεντροδεξιάς στη χώρα μας,μετά το άνοιγμα που έκανε προς το Κέντρο ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής τη δεκαετία του ’70.
Το περίμενε αυτό κανείς;
Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να είχε καταρρεύσει δημοσκοπικά,ο κόσμος να βρίσκεται στους δρόμους και να υπάρχει μια γενική αναστάτωση.
Τίποτα από αυτά δε συμβαίνει όμως.
Επειδή το δεδομένο να έχει…μαγέψει τον κόσμο ο Κυριάκος μοιάζει σχεδόν απίθανο,δύο είναι οι λόγοι που παρουσιάζονται σαν πιο πιθανοί:
Τα ελληνοτουρκικά
Η χώρα βρίσκεται με την απειλή πολέμου πάνω από το κεφάλι της εδώ και καιρό.
Όλη η περιοχή γύρω της βρίσκεται σε μια φάση αστάθειας εδώ και χρόνια,από την εποχή της “Αραβικής Άνοιξης”,όμως το τελευταίο διάστημα και ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν η πολιτική της Τουρκίας έχει αλλάξει και έχει περάσει σε μια επιθετικότητα εις βάρος των γειτονικών της χωρών άνευ προηγουμένου.
Αυτό το βλέπει ο κόσμος στην Ελλάδα και εκτιμά την στάση της παρούσας κυβέρνησης και το πώς διαχειρίστηκε (και διαχειρίζεται ακόμη) την όλη κρίση με τη γείτονα.
Ειδικά αν κάνει σύγκριση με το πώς διαχειρίζονταν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ο Σύριζα
Η προηγούμενη κυβέρνηση είναι και ο δεύτερος λόγος που ο Κυριάκος δεν έχει ακόμη καταποντιστεί και δε δείχνει καν σημάδια φθοράς.
Ήταν τέτοιο το σοκ της ελληνικής κοινωνίας ή καλύτερα η απογοήτευση από τη διαφορά ανάμεσα στις υποσχέσεις Τσίπρα και σε αυτά που εφάρμοσε,που και στο …50% να πάει η ανεργία στη χώρα,δεν φαίνεται πιθανό να αντιδράσει και σε ποιο βαθμό.
Και δε μιλάμε για τα έμμισθα “τρολλ” του διαδικτύου αλλά τον κανονικό κόσμο,αυτόν που εκλέγει τις κυβερνήσεις.
Πολλοί συγκρίνουν τον Αλέξη με τον Αντρέα.
Δε νομίζω ότι υπάρχει σύγκριση.
Ο Παπανδρέου είχε υποσχεθεί εκατό πράγματα αλλά έκανε έστω τα τριάντα,ενώ η “κωλοτούμπα” του έγινε σταδιακά και σε βάθος 15ετίας.
Ο Τσίπρας αντίθετα υποσχέθηκε εκατό πράγματα και στα …ενενήντα εννέα έκανε το ακριβώς αντίθετο! Και μάλιστα άμεσα,στο 6μηνο,που πρακτικά ήταν αδύνατον ο κόσμος να είχε ξεχάσει.
Πρωτοφανές στην παγκόσμια Ιστορία,ίσως.
Τώρα βέβαια εκπαραθυρώνει κι από κάποιον συνεργάτη του κάθε μέρα,αλλάζει όνομα στο κόμμα,(αν ήταν πετυχημένη η διακυβέρνηση του και με προοπτική επανόδου,θα άλλαζε όνομα;Αλλάζει το “brand name” αν είναι πετυχημένο το προϊόν;).
Αλλάζει όνομα λοιπόν και το κάνει “Προοδευτική Συμμαχία” ή κάτι τέτοιο,έχει προσπαθήσει να βάλει κάποια νέα πρόσωπα μπροστά (Πχ Γιαννούλης)
Όμως μοιάζει να είναι ο ίδιος ο Αλέξης το καμένο χαρτί,δυστυχώς.
Γιατί απλούστατα είναι αυτός ο ίδιος που υποσχέθηκε,αυτός που συνθηκολόγησε,αυτός που εφάρμοσε ό,τι του επέβαλαν οι ξένοι.Είναι αυτός που επανέρχεται τώρα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα να ξαναπουλήσει το ίδιο αφήγημα.Μόνο που τώρα δεν τον πιστεύει κανείς.
Έτσι δυστυχώς ο Κυριάκος είναι μόνος.
Και λέμε “δυστυχώς” γιατί δεν μπορεί να παίζει μόνη της μπάλα η Δεξιά στη χώρα,ούτε η πολιτική σκηνή να έχει μόνο κυβέρνηση και όχι αντιπολίτευση.
Χωλαίνει το όλο πράγμα.
Ίσως να μη φαίνεται ακόμη αλλά όσο περνάει ο καιρός η έλλειψη αντιπολίτευσης που να πείθει τον κόσμο,θα φαίνεται όλο και περισσότερο.
Η μόνη λύση είναι να βρεθεί ένα νέο πρόσωπο από το χώρο της Κεντροαριστεράς,που (ο χώρος αυτός) παραδοσιακά εκφράζει και το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και να αναλάβει αν όχι το Σύριζα ή την “Προοδευτική Συμμαχία” αλλά και ένα νέο κόμμα που θα ενώνει τις δυνάμεις που έχει σήμερα ο Σύριζα και το ΠΑΣΟΚ ή ό,τι έχει μείνει από εκείνο.
Διαφορετικά θα έχουμε Κυριάκο και Άδωνι για πάρα πολλά χρόνια ακόμη και δεν ξέρω αν αυτή είναι μια πραγματικά καλή ιδέα.