Όταν σκεφτόμαστε το διαδίκτυο, το αισθανόμαστε άπιαστο – κάτι που υπάρχει σε μια εικονική σφαίρα, αιωρούμενο μεταξύ δικτύων και συσκευών. Όμως ένας επιστήμονας κατάφερε να υπολογίσει πόσο ζυγίζει στην πραγματικότητα το διαδίκτυο, και το αποτέλεσμα άφησε τους ανθρώπους σοκαρισμένους, χαρακτηρίζοντάς το «γελοίο».
Ο Russell Seitz, ένας επιστήμονας, διαπίστωσε ότι το διαδίκτυο ζυγίζει περίπου 50 γραμμάρια. Φυσικά, υπάρχουν πολλαπλοί τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να προσεγγίσει το έργο του υπολογισμού του βάρους του διαδικτύου. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να συνυπολογίσετε την υποδομή – τους φυσικούς διακομιστές, τα καλώδια και τα κέντρα δεδομένων που διατηρούν τη λειτουργία του διαδικτύου. Εξάλλου, το λεγόμενο Cloud δεν είναι κάποιο αιθέριο μέρος στον ουρανό. Οι φωτογραφίες που δημιουργείτε αντίγραφα ασφαλείας ή τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στέλνετε αποθηκεύονται σε τεράστιους διακομιστές που στεγάζονται σε αποθήκες διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο. Αν τα λάβετε όλα αυτά υπόψη σας, το βάρος του διαδικτύου θα ήταν συγκλονιστικό.
Ωστόσο, ο υπολογισμός του Seitz δεν λαμβάνει υπόψη τις φυσικές συσκευές που απαιτούνται για τη στήριξη του διαδικτύου. Αντ’ αυτού, επικεντρώθηκε σε κάτι πολύ πιο στοιχειώδες: τα ηλεκτρόνια. Παρά την αφηρημένη κατανόηση που έχουμε για το διαδίκτυο, η λειτουργικότητά του εξαρτάται από τη ροή των ηλεκτρονίων, των υποατομικών σωματιδίων που είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση δεδομένων στα δίκτυα. Το διαδίκτυο, στην ουσία, έχει μάζα λόγω των ηλεκτρονίων που βρίσκονται σε συνεχή κίνηση, επιτρέποντάς μας να μεταδίδουμε βίντεο, να περιηγούμαστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να στέλνουμε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Το 2007, ο Seitz εξήγησε τα μαθηματικά πίσω από αυτόν τον ασυνήθιστο υπολογισμό. Σημείωσε ότι ένα αμπέρ αποτελείται από περίπου 10¹⁸ ηλεκτρόνια που ρέουν ανά δευτερόλεπτο. Ο Seitz κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ηλεκτρόνια που κυκλοφορούν στο παγκόσμιο δίκτυο διαδικτύου ζυγίζουν περίπου 50 γραμμάρια. Για λόγους σύγκρισης, 50 γραμμάρια είναι περίπου το βάρος μιας μικρής χούφτας αμύγδαλα ή δύο κουταλιών της σούπας ρύζι. Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα μεμονωμένα ηλεκτρόνια έχουν μάζα μόλις 9,1 x 10-³¹ χιλιόγραμμα -ένας αριθμός τόσο μικρός που είναι δύσκολο να τον αντιληφθεί κανείς- γίνεται σαφές πόσο απίστευτα μεγάλος πρέπει να είναι ο αριθμός των ηλεκτρονίων που τροφοδοτούν το διαδίκτυο για να φτάσει τα 50 γραμμάρια.
Αλλά ο Seitz δεν ήταν ο μόνος επιστήμονας που εξέτασε το φυσικό βάρος του διαδικτύου από αυτή την οπτική γωνία. Το 2011, ο John D. Kubiatowicz, καθηγητής πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, μίλησε επίσης για την ιδέα ότι η πληροφορία έχει μάζα. Χρησιμοποίησε το παράδειγμα ενός ηλεκτρονικού βιβλίου που είναι αποθηκευμένο σε μια ηλεκτρονική συσκευή, η οποία χρησιμοποιεί τρανζίστορ για να παγιδεύει ηλεκτρόνια. Αν και ο αριθμός των ηλεκτρονίων παραμένει αμετάβλητος, ο Kubiatowicz εξήγησε ότι τα παγιδευμένα ηλεκτρόνια διαθέτουν υψηλότερη ενέργεια, συμβάλλοντας στην ιδέα ότι η αποθήκευση δεδομένων έχει φυσική μάζα.
