Το Αναπτυξιακό είναι πλέον νόμος του κράτους. Ένα νομοθέτημα γενικό και αόριστο, τεράστιο με πάρα πολλά ‘παράθυρα’ και διατάξεις που μπορούν να ερμηνεύονται και να εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Και πως θα έλθει κάποιος να επενδύσει με τόσους νόμους και γραφειοκρατία η οποία οδηγεί τελολογικά σε συναλλαγή και διαφθορά.
Το 97,2% των Ελληνικών επιχειρήσεων απασχολεί λιγότερους από 9 εργαζόμενους. Στην Ελλάδα η ανάπτυξη δημιουργείται από αυτές τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δεν αναφέρει το νομοσχέδιο γι’ αυτές τίποτε, πως θα αναπτυχθούν. Αναφέρεται αντιθέτως σε μεγάλες και πολύ μεγάλες ‘στρατηγικές επενδύσεις’, που ας μη κρυβόμαστε, ουσιαστικά έτσι έχουν ονομάσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Δεν αναφέρει τίποτε για τη δημιουργία, οργάνωση και στήριξη δικτύων προώθησης και πώλησης των προϊόντων και των υπηρεσιών που παράγουμε. Τον τουρισμό φερ’ ειπείν τον νέμονται τα καθετοποιημένα δίκτυα των Tour Operators, όπως τα αγροτικά προϊόντα οι μεσάζοντες. Απαιτείται ένα πλαίσιο που θα προσδίδει μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία στην οικονομία μας συνολικά και φυσικά στον ίδιο τον παραγωγό, σε αυτόν που δημιουργεί το προϊόν και όχι η μερίδα του λέοντος να καταλήγει σε αυτόν που το διοχετεύει στις αγορές, τον χονδρέμπορο.
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν η οικονομία μας είναι ένα πλαίσιο διακλαδικών συνδέσεων όπου ο ένας τομέας της οικονομίας θα δένει, θα συμπληρώνει κάποιον άλλον, και με ένα κράτος αρωγό, σύμμαχο και όχι ανταγωνιστή του παραγωγού και του εργαζόμενου. Ας δούμε τι συμβαίνει στην Κίνα. Παραγωγή, διανομή ακόμα και πώληση σε λιανικό επίπεδο, υποβοηθείται κεντρικά. Η οικονομία της Κίνας είναι εξαιρετικά διαφοροποιημένη, παράγει από νυχοκόπτες μέχρι 5G τεχνολογία. Διανέμει την παραγωγή σε όλο τον πλανήτη μέσω της Cosco, φτάνοντας μέχρι τα μαγαζάκια του Μεταξουργείου όπου φιλικοί κινέζοι παρακαλώ πωλούν το εμπόρευμα, μέχρι δηλαδή και το λιανικό επίπεδο σε πλαίσιο παγκοσμιοποίησης έχει σχεδιαστεί κεντρικά από τις αρχές της Κίνας. Να μη παρεξηγούμαστε όμως, η Κίνα δεν είναι το ιδεώδες, είναι μια κοινωνία με περιορισμένες ελευθερίες που για μας είναι δεδομένες. Τη μέθοδο εξετάζουμε. Η Κίνα λειτουργεί με σχέδιο. Το αναπτυξιακό περιλαμβάνει διατάξεις για εθνικό σχεδιασμό, το ΕΠΑ (Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης), το οποίο εισάγει και τα 5ετή πλάνα!. Βέβαια, όταν η πρώτη φράση του πρώτου εδαφίου του πρώτου άρθρου για το ΕΠΑ είναι «… το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης θα τελεί πάντα υπό τους περιορισμούς που θέτει το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα Προσαρμογής» αντιλαμβανόμαστε πως το ΕΠΑ θα ήταν μια καλή ιδέα, αν υπήρχαν οι πόροι και όχι τα τιμωρητικά πρωτογενή πλεονάσματα που επιβάλλουν οι δανειστές…
Ο Αναπτυξιακός λοιπόν δεν μας αναφέρει πως θα ξεφύγουμε από την ‘ενισχυμένη εποπτεία’ την οποία αναφέρει ο Υπουργός Οικονομικών, από την φυλακή που είμαστε εγκλωβισμένοι. Δέχεται τη δυνατότητα υπάρξεως νόμων με αναδρομική ισχύ. Ποιος σοβαρός επιχειρηματίας θα επενδύσει όταν γνωρίζει ότι μπορεί να αλλάξει αναδρομικά μάλιστα το φορολογικό και νομοθετικό πλαίσιο;! (άρθρο 1, παράγραφος 8). Αναφέρει για βιοτεχνικά πάρκα αλλά δεν μας λέει τίποτε για την καθημερινότητα, το αυτονόητο, το ελάχιστο, τις πιο αναγκαίες δημόσιες επενδύσεις π.χ. την ΒΙ.ΠΕ. (Βιομηχανική Περιοχή) Ηρακλείου η οποία δεν έχει νερό και το μεταφέρουν με τα βυτιοφόρα. Το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ελλάδας, το Νίκος Καζαντζάκης είναι χωρίς τουαλέτες! WELCOME κύριε επισκέπτη! Τέλος, επιδοτεί το διαδικτυακό τζόγο, τα ορυχεία, τις εξορύξεις μεταλλευμάτων, έργα που επιβαρύνουν ακόμη και το ήδη βεβαρημένο περιβάλλον της Αττικής.
Εμείς η μοναδική Πανευρωπαϊκή πολιτική κίνηση το Diem25 (Democracy in Europe Movement 2025) και το ΜέΡΑ25 (Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής με προοπτική το 2025) στην Ελλάδα καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την κοινωνική και οικονομική ανασυγκρότηση της Ελλάδας αλλά και του μεγαλύτερου σπιτιού μας, της Ευρώπης:
Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από βασικές τομές σε όλα τα πεδία:
Μαζικές και μόνιμες προσλήψεις στην παιδεία (είναι αδιανόητο ακόμα και σήμερα σχολεία να μην έχουν καθηγητές), στην υγεία και στην ασφάλεια (σώματα ασφαλείας). Η Ισπανία και η Πορτογαλία, όταν μπήκαν στην λιτότητα μπόρεσαν να εξαιρέσουν από αυτή την υγεία και την παιδεία. Εμείς δεν το κάναμε!
Σταθερό φορολογικό και νομοθετικό πλαίσιο και όχι νόμους με αναδρομική ισχύ.
Μείωση της γραφειοκρατίας που οδηγεί πάντα σε διαφθορά.
Αξιοπρέπεια στη ζωή – αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης – όχι μόνο καλοπληρωμένους μισθούς αλλά να στοχεύουμε στην ποιότητα της καθημερινής ζωής. Ευημερία πρωτίστως (ανάπτυξη δεν είναι πάντα ευημερία).
Ρύθμιση χρεών ανάλογα με τα διαθέσιμα εισοδήματα.
Κατάργηση του 100% της προπληρωμής φόρων.
Μετατροπή του ΤΑΙΠΕΔ σε Αναπτυξιακή Τράπεζα.
Και πάμε τώρα στην πολύ μεγάλη εικόνα της Πανευρωπαϊκής κρίσης χρέους.
Αναδιάρθρωση χρέους με ρήτρα ανάπτυξης.
500δις €/ετησίως (που ισούται με 5% του ΑΕΠ της Ε.Ε.) για 5 έτη τα οποία θα χρηματοδοτηθούν από έκδοση ομολόγων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (Ε.Τ.Ε) χωρίς να επιβαρυνθεί ο ευρωπαίος πολίτης και φορολογούμενος διότι θα αγοραστούν από ιδιώτες και θεσμικούς επενδυτές με την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
100δις € από τα κέρδη που αποκομίζει η Ε.Κ.Τ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) από τα Ευρωπαϊκά ομόλογα, για την καταπολέμηση και τη στήριξη των ασθενέστερων Ευρωπαίων πολιτών.
Μείωση του κόστους αποπληρωμής του χρέους της Ευρωζώνης. Αυτή η κρίση δημοσίου χρέους αυξάνει την πίεση για λιτότητα σε όλη την Ευρωζώνη. Στον Ευρωπαϊκό βορρά, τα αρνητικά επιτόκια βλάπτουν τον μικροκαταθέτη και τα ασφαλιστικά ταμεία, επειδή δεν γίνονται επενδύσεις, ενώ αντιθέτως, στον νότο την Ελλάδα, είναι πολύ υψηλά και δεν γίνονται επενδύσεις. Πανευρωπαϊκή αποδόμηση και καταστροφή!
Κατάργηση φορολογικών παραδείσων εντός και εκτός Ε.Ε.
«Είναι πλέον καιρός για μια ενιαία δημοσιονομική πολιτική στην Ευρωζώνη. Μια πιο ενεργητική δημοσιονομική πολιτική στην Ευρωζώνη θα καθιστούσε εφικτό να προσαρμόσουμε την πολιτική μας ταυτόχρονα, δηλαδή να αυξήσουμε πιο γρήγορα τα επιτόκια δανεισμού», διότι αρνητικά επιτόκια έχουν δυσμενείς επιπτώσεις σε ορισμένα τμήματα της οικονομίας(Μάριο Τράνγκι).
θα πρέπει άρα να αναδημιουργήσουμε, να τροποποιήσουμε, να μετεξελίξουμε την μεγάλη Πανευρωπαϊκή ενιαία εικόνα για να μπορέσουμε να έχουμε αποτελεσματικότητα, δικαιοσύνη, ευημερία σε όλη την Ε. Ε.. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε Πανευρωπαϊκά ως Diem25 και παράλληλα στην Ελλάδα ως ΜέΡΑ25.