Influencer στο tik tok, ψήφισε για πρώτη φορά στην ζωή του, τον εαυτό του, θαυμάζει τον Elon Mask, έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγη με 19,3% σε ποσοστό ψήφων στις πρόσφατες Ευρωεκλογές στην Κύπρο.
Μια καραμπινάτη απόδειξη, μαζί με το τεράστιο ποσοστό αποχής, ότι η ανάδειξη του απολιτίκ και η δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δίνουν μια νέα, τελείως διαφορετική από ότι γνωρίζαμε έως τώρα, κατεύθυνση στις εκλογές.
Ο Φειδίας, μέσα από ένα ολιγόλεπτο βίντεο στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και φορώντας πουκάμισο, σακάκι, γραβάτα και μποξεράκι ανακοίνωσε την ανεξάρτητη υποψηφιότητά του στις επικείμενες εκλογές.
Ο 24χρονος tik toker ουδέποτε άλλοτε είχε ψηφίσει. Αυτή την φορά θα ψήφιζε για πρώτη φορά, τον εαυτό του. Ο νεαρός υποψήφιος παραδέχτηκε δημοσίως ότι δεν έχει ιδέα από πολιτική, αλλά, δήλωσε, ότι μπορεί να μάθει. Άλλωστε, όπως δήλωσε, ούτε για το YouTube ήξερε, αλλά έμαθε στην πορεία.
Στις δημόσιες τοποθετήσεις του απέφυγε τις επί της ουσίας απαντήσεις σε θέματα που αφορούν την αμιγώς ευρωπαϊκή πολιτική. Αντιθέτως, αρκέστηκε σε ευχολόγια και δήλωσε κουρασμένος από τη σοβαροφάνεια, αντί για την αληθινή σοβαρότητα στην πολιτική.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, η απόφαση του να κατεβεί υποψήφιος στηρίχτηκε σε μια έξαρση αυτοδιαλόγου και αυτοκριτικής με την ατάκα: «λαλώ μια νύχτα, βλάκα Φειδία, αν δεν ψηφίζεις και δεν ασχολείσαι, πάντα θα βγαίνουν οι ίδιοι φλώροι».
Μια βόλτα στην πλατφόρμα του είναι ενδεικτική ενός ατόμου που ότι βάλει στο μυαλό του το πετυχαίνει, είτε είναι μια αγκαλιά από τον Elon Mask, μετά από τρίμηνη αναμονή του έξω από τα γραφεία της εταιρίας του, είτε είναι η σωτηρία ψαριών από το να γίνουν σούσι, είτε είναι το δωρεάν ταξίδι στην Ιαπωνία, είτε το να περάσει δέκα μέρες χωρίς μπλούζα μέσα σε ένα αεροδρόμιο χωρίς να τον πετάξει έξω η ασφάλεια.
Το καταπληκτικό όμως είναι ότι σε αντίθεση με άλλους υποψηφίους ο 24χρονος Influencer δεν ξόδεψε ούτε ένα σεντ στην προεκλογική καμπάνια του. Αντιθέτως, βρέθηκε στο κέρδος, αφού συνεχίζει να κερδίζει γύρω στα 50.000 ευρώ μηνιαίως από τις αναρτήσεις του.
Στο εκλογικό αποτέλεσμα έλαβε τα παρακάτω ποσοστά: 5,5% στους ψηφοφόρους ηλικίας 65+, 6% στις ηλικίες 55-64%, 14% στις ηλικίες 45-54 ετών, 19% στις ηλικίες 35-44 ετών, 25% στις ηλικίες ανάμεσα στα 25-34 και σχεδόν 40% στις νεαρές ηλικίες 18-24 ετών.
Ο Φειδίας τράβηξε ψήφους από όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένων του εθνικιστικού ΕΛΑΜ, τα κόμματα του κεντρώου χώρου, ακόμη και από το ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ.
Το παρόν άρθρο δεν θα σταθεί στην δύναμη των κοινωνικών δικτύων, θα σταθεί στην νέα τάξη πραγμάτων, όπου η διαμαρτυρία αποκτά άλλους βηματισμούς και το πολιτικά απολιτίκ είναι πολλά περισσότερα από μία τάση μόδας. Το Απολιτίκ, δηλώνει το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τα κοινά, χωρίς τεμενάδες των ψηφοφόρων και των ανεξάρτητων πολιτικών σε κόμματα και αποκόμματα.
Οι ψηφοφόροι του Φειδία δηλώνουν μέσα από την ψήφο τους ότι δεν τους ενδιαφέρει η γραμμή και η τοποθέτηση των παρατάξεων, αυτές τις γνωρίζουν ήδη. Οι ψηφοφόροι του Φειδία, δηλώνουν ότι προτιμούν κάποιον που δεν γνωρίζει από πολιτική, αλλά έχει το φιλότιμο να μάθει πως να φέρει το καλό στις ζωές των συμπολιτών του. Προτιμούν έναν νέο άνθρωπο που δεν είναι σοβαροφανής αλλά στέκεται σοβαρά και με πείσμα απέναντι στα προβλήματα μικρά ή μεγάλα. Ο Φειδίας έχει αποδείξει μπροστά στην κάμερα άλλωστε πως κατορθώνει ότι βάζει στο μυαλό του, όσο τρελό και όσο απραγματοποίητο και αν φαντάζει πως είναι.
Εδώ πλέον, οι συγκρίσεις του νεαρού ευρωβουλευτή με τους επί χρόνια εκλεγμένους πολιτικούς, αρχίζουν και αιωρούνται ως ανελέητος πέλεκυς πάνω από τα κεφάλια κυρίως εκείνων που ηττήθηκαν στις εκλογές αυτές.
Στην περίπτωση του Φειδία οι δυνάμεις των ευρωψηφοφόρων έριξαν την λευκή μπίλια στην άγραφη και καθαρή σελίδα του «για πρώτη φορά ψηφοφόρου και υποψηφίου» Ο ίδιος δεν είχε να χάσει το παραμικρό και οι ψηφοφόροι είχαν την ευκαιρία να δείξουν ότι είχαν πάψει να εμπιστεύονται τις ρεκλάμες και τους ατελείωτους τόμους υποσχέσεων που στην θητεία τους οι προηγούμενοι δεν έπραξαν.
Έως τώρα η αποχή από την εκλογική διαδικασία υπήρξε το απόλυτο μέσο διαμαρτυρίας των οπαδών των παρατάξεων. Μέσω την απουσίας τους σε μια τόσο σημαντική στιγμή για την δημοκρατία, επιχειρούσαν να προκαλέσουν τον διάλογο, να οξύνουν τον πολιτικό λόγο, να συγκλονίσουν και να ταρακουνήσουν τους ηγέτες και εκπροσώπους τους, παρακαλώντας τους επί της ουσίας να σκεφτούν και να αλλάξουν τακτικές. Τους προκαλούσαν να βρουν το λάθος και να το διορθώσουν.
Την εποχή που ούτε λύση στα καίρια και μακροχρόνια προβλήματα έχει επέλθει, ούτε η προεκλογική ρητορική έχει αλλάξει, ούτε η κοινωνική δικαιοσύνη έχει επιτευχθεί, η διαμαρτυρία των ψηφοφόρων είναι πλέον μονόδρομος.
Η εκλογή του Φειδία και τα ποσοστά της πανευρωπαϊκής αποχής από την κάλπη έρχονται να αναιρέσουν την διακομματική «καραμέλα» ότι «η αποχή είναι ανοχή» και να επισημάνουν στους εκλεγμένους αντιπρόσωπους των χωρών μελών της ΕΕ ότι «η συμμετοχή στα επί δεκαετίες κακώς πολιτικά κείμενα είναι η ανοχή».
Και μάλιστα το είδος της ανοχής που βλάπτει σοβαρά τις ζωές μας.