Οι ασθενείς συνήθως δεν γνωρίζουν πόσο καιρό θα πρέπει να παίρνουν τα αντιβιοτικά τους, και πολύ περισσότερο, δεν ξέρουν τη δόση την οποία πρέπει να παίρνουν. Μάλιστα σε ένα μεγάλο ποσοστό, δεν γνωρίζουν κάν για ποιο λόγο χρειάζεται να παίρνουν τα αντιβιοτικά που τους συνταγογράφησε ο γιατρός.
Στη διαπίστωση αυτή καταλήγουν Έλληνες και ξένοι επιστήμονες που πραγματοποιούν μελέτη για τη χορήγηση των αντιβιοτικών στους ασθενείς, στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος με στόχο τη μείωση της μικροβιακής αντοχής.
Η μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη, διενεργείται από τις ερευνήτριες Μαρία-Νεφέλη Καρκάνα και Μαριλένα Αναστασάκη από τον τομέα Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, υπό την εποπτεία του καθηγητή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Χρήστου Λιονή, μετέχουν επίσης ο Κάρλ Γιόρ από το Ινστιτούτο Υγείας της Βαρκελώνης, οι Τζέσπερ Λυκεγαρντ και Μαλένε Πλετζντραπ – Χάνσεν από την ερευνητική ομάδα της Γενικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Νότιας Δανίας, και οι Μάρτεν Λάμπερτ και Κάτια Τάξις από το Πανεπιστήμιο Ρικς του Γκρόνινγκεν Ολλανδίας.
Οι ερευνητές συμπεριέλαβαν 14 φαρμακεία από όλη την Κρήτη και κατέγραψαν 320 χορηγήσεις αντιβιοτικών.
Σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα της μελέτης, το 21,9% των ασθενών δεν γνωρίζουν την αιτία για την οποία τους χορηγήθηκαν τα φάρμακα, αφού «η ένδειξη θεραπείας ήταν άγνωστη».
Επιπλέον, το 88,4% των ασθενών ενημερώθηκε από τον φαρμακοποιό για τη διάρκεια της θεραπείας, και το 93,1% για τη δοσολογία, δηλαδή κάθε πότε πρέπει να παίρνει τα φάρμακά του και σε τι ποσότητα.
Στη διάρκεια της έρευνας, διαπιστώθηκε ότι οι φαρμακοποιοί δεν είχαν αρκετά στοιχεία ώστε να μπορέσουν να κρίνουν τη συνταγή που είχαν στα χέρια τους, (το 25,3% δεν είχε επαρκείς πληροφορίες για την κρίση της συνταγής), στο 10,3% των περιπτώσεων οι επαγγελματίες υγείας διαφώνησαν με τη συνταγή, ενώ άλλο ένα ποσοστό 6,5% χρειάστηκε να έρθει σε επαφή με τον γιατρό που συνταγογράφησε το αντιβιοτικό.
Οι περισσότερες χορηγήσεις πραγματοποιήθηκαν από φαρμακοποιούς (63,7%) σε γυναίκες ασθενείς (52,5%). Τα πιο συχνά χορηγούμενα αντιβιοτικά ήταν οι κεφαλοσπορίνες (22,8%).
Έλεγχος ασφάλειας διενεργήθηκε στην πλειονότητα των περιπτώσεων και μόνο στο 10,3% δεν πραγματοποιήθηκαν έλεγχοι ασφαλείας.
Η μελέτη αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο της συνεργασίας γιατρού – φαρμακοποιού στην προσπάθεια της σωστής χρήσης αντιβιοτικών από ασθενείς που δεν χρειάζονται νοσηλεία και μένουν σπίτι τους. Επιπλέον όμως, αναδεικνύει και τον ρόλος του φαρμακοποιού στην ενημέρωση του ασθενή για την σωστή χρήση των φαρμάκων, πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για αντιβιοτικά, που η σωστή χρήση τους μπορεί να συμβάλλει στη μείωση της μικροβιακής αντοχής, ενώ αντίθετα η λανθασμένη λήψη τους μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τη δημιουργία ανθεκτικών μικροβίων.
