Σήμερα με την ανακοίνωση των εκπαιδευτικών που διορίζονται στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, ολοκληρώνεται η διαδικασία διορισμού των 4.500 εκπαιδευτικού προσωπικού πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μελών ειδικού εκπαιδευτικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού. Ο δρόμος των διορισμών στην Ειδική Αγωγή άνοιξε με την πολιτική απόφαση τον Σεπτέμβριο του 2018, ακολούθησε το σχετικό ΦΕΚ τον Μάρτιο του 2019 (τχ. Β΄864/12-03-2109), τον επόμενο μήνα εκδόθηκε από το ΑΣΕΠ η προκήρυξη και στις 5 Αυγούστου του 2020 παίρνουν σάρκα και οστά οι μόνιμοι διορισμοί με την κοινοποίηση των ονομάτων.
Η είδηση αυτή αποτελεί για τη Δημόσια Εκπαίδευση μια σημαντική ιστορική στιγμή, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Και είναι ιστορική για δύο βασικούς λόγους: Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους διορίζεται μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό στα σχολεία της ειδικής αγωγής και στις δομές της ειδικής εκπαίδευσης και για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια αδιοριστίας πραγματοποιείται διαδικασία μόνιμων διορισμών μέσω της προκήρυξης (Αριθμός 3ΕΑ/2019) του ΑΣΕΠ.
Ένα αυτονόητο γεγονός δηλαδή, όπως είναι η ύπαρξη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού στα Δημόσια Σχολεία και κυρίως δε στα σχολεία που φοιτούν μαθητές με αναπηρία και ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες δεν ήταν καθόλου αυτονόητο στη χώρα μας. Μαθητές που χρειάζονται συναισθηματική σταθερότητα και δέσιμο με εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, λόγω της αδιοριστίας δεν μπορούσε στις περισσότερες περιπτώσεις να εξασφαλιστεί.
Η εκπαιδευτική κοινότητα πάλεψε όλα αυτά τα χρόνια τόσο σε θεσμικό όσο και κινηματικό επίπεδο για μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση και θα συνεχίσει να διεκδικεί, αφού υπάρχουν χιλιάδες εκπαιδευτικές ανάγκες και στη Γενική Εκπαίδευση που καλύπτονται κάθε χρόνο με συμβασιούχους-αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Ένα αίτημα που δεν έχει χαρακτηριστικά συντεχνιακής λογικής, καθώς αφενός το μόνιμο και σταθερό εκπαιδευτικό προσωπικό στα δημόσια σχολεία συμβάλει στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στην κάλυψη παιδαγωγικών και κοινωνικών αναγκών και αφετέρου η εκπαίδευση, ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό, προϋποθέτει τις ίσες ευκαιρίες για μόρφωση, γνώση και μάθηση σε όλα τα παιδιά.