Έλληνας ταξίδεψε για δουλειά στο Κίεβο, νόσησε από κορωνοϊό και έπρεπε εξαιτίας των υγειονομικών πρωτοκόλλων να παραμείνει σε καραντίνα 14 ημέρες, βιώνοντας τη ρωσική εισβολή στην ουκρανική πρωτεύουσα.
Αυτή την ώρα βρίσκεται στο αυτοκίνητο του και κατευθύνεται προς τα ουκρανικά σύνορα με προορισμό τη Μολδαβία. Όπως λέει στο protothema.gr ο Γιάννης Στασινόπουλος, οι προσφυγικές ροές ξεπερνούν τα 15 χιλιόμετρα ουρά.
“Νόσησα στις 17 Φεβρουαρίου τρεις με τέσσερις ημέρες μετά την άφιξη μου. Είχα κάποια συμπτώματα την προηγούμενη ημέρα και στο τεστ βρέθηκα θετικός, έτσι έπρεπε να μείνω σε καραντίνα 14 ημερών για να μπορέσω να ταξιδέψω και πάλι στην Ελλάδα. Τα συμπτώματα κράτησαν δυο μέρες, ωστόσο βίωσα τις ρωσικές επιθέσεις κλεισμένος σε ενα διαμέρισμα, καθώς δεν υπήρχε καμία μέριμνα από την Πρεσβεία για να φύγω. Κανένας δεν φρόντισε για τίποτα, δεν υπήρχε κανένα σχέδιο. Από τις πολλές οχλήσεις μου, μου είπαν στο τέλος να πάρω το αυτοκίνητο μου και να φύγω προς Πολωνία”.
Όπως αναφέρει ο Γιάννης Στασινόπουλος, όταν το πρωί της Πέμπτης ξύπνησε με τον πιο βίαιο τρόπο, όταν άρχισαν να ακούγονται εκρήξεις στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας, κατάφερε και επικοινώνησε με τον Έλληνα Πρέσβη:
“Όταν ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες μίλησα με τον Πρέσβη τον κ. Βασίλης Μπουρνόβα και μου είπε πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για να φύγουμε από το Κίεβο, γιατί υπήρχε κίνδυνος στους δρόμους. Μου είπε μάλιστα “Μένουμε σπίτι, όπως στον κορωνοϊό”. Έτσι έμεινα στο διαμέρισμα μου σε ένα προάστιο βορειοδυτικά του Κιέβου χωρίς σούπερ μάρκετ, χωρίς φαγητό. Μια μέρα μετά την Παρασκευή επικοινώνησα με την πρεσβεία και έμαθα πως έφυγε από το Κίεβο ο Πρέσβης με ολόκληρη πομπή χωρίς να ενημερώσουν κανέναν. Άφησαν όλους τους Έλληνες στο Κίεβο χωρίς καμία ενημέρωση” καταγγέλλει και συνεχίζει:
“Οδηγώ 17 ώρες για να φτάσω στα σύνορα, συνεχώς μπροστά σταματάς στα άπειρα μπλόκα όπου υπάρχουν για έλεγχο στους δρόμους. Δεν μπορώ να περιγράψω την κατάσταση. Ευτυχώς που πρόλαβα και έφυγα από το Κίεβο χωρίς να πάθω κάτι. Νιώθω τυχερός, αλλά έζησα στιγμές φρίκης”.
Από το πολεμικό κλίμα και εγκλωβισμένος μέσα σε ένα διαμέρισμα, ο Γιάννης Στασινόπουλος που είχε ταξιδέψει στο Κίεβο για επαγγελματικούς λόγους, αισθανόταν σαν ποντίκι στη φάκα:
“Δεν βγήκα καθόλου από το διαμέρισμα, υπήρχε κίνδυνος. Άκουγες κάθε τρεις και λίγο βομβαρδισμούς. Από την Πέμπτη το πρωί που ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες και μετά, δεν μπορούσες να μετακινηθείς. Κάποιοι φίλοι Ουκρανοί, μου είπαν να φύγω και να μην κάτσω άλλο στο προάστιο αυτό, διότι οι επιθέσεις θα επικεντρώνονταν σε εκείνο το σημείο. Από τον θόρυβο υπήρχαν στιγμές που ένιωθες πιεσμένος και σαν ποντίκι μέσα στη φάκα. Αεροπλάνα, στρατιωτικά ελικόπτερα πετούσαν από πάνω μας”.
Χωρίς δεύτερη σκέψη και μετά από παρότρυνση φίλων του, κατοίκων της Ουκρανίας, αποφάσισε να εγκαταλείψει το Κίεβο:
“Μόνο μια διαδρομή υπήρχε για έξοδο από την χώρα που θεωρούνταν ασφαλής. Για καλή μου τύχη, μετά από ώρες οδήγησης, βρέθηκαν μέσω μιας φίλης κάποια παιδιά που είχαν ένα γυμναστήριο, τα οποία με φιλοξένησαν για λίγες ώρες ύπνο. Υπάρχει μια ουρά προσφυγικής ροής τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα μπροστά μου δεν έχουμε φτάσει ακόμα στα σύνορα της Ουκρανίας με την Μολδαβία” εξηγεί και αναφέρει πως οι μοναδικοί που επικοινώνησαν μαζί του ήταν μόνο υπάλληλοι της Κυπριακής πρεσβείας που βρήκαν τα στοιχεία του:
“Εμείς αυτό που θέλαμε ήταν έναν άξιο διπλωματικό υπάλληλο της χώρας με πατριωτική συνείδηση να μας βγάλει με ασφάλεια από την Ουκρανία. Λυπάμαι, μας γύρισε την πλάτη κι έφυγε. Από την πρεσβεία της Κύπρου επικοινώνησαν μαζί μου, που τους είχαν αφήσει τα στοιχεία μου, για το αν ήθελα να ταξιδέψω μαζί με τους άλλους Έλληνες με το πούλμαν που έβαλαν. Μόνο εκείνοι ενδιαφέρθηκαν οι δικοί μας είχαν φύγει, αυτό θα το λέω σε όλη μου την ζωή”.
Πηγή: protothema.gr
