«Οι δολοφόνοι έχουν τα κλειδιά των σπιτιών μας»
Αποτυπώνοντας την ζοφερή πραγματικότητα με τη συγκλονιστική αυτή φράση, η βουλευτής Ηρακλείου ΠΑΣΟΚ, Ελένη Βατσινά τοποθετήθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας από το βήμα της Βουλής, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, για την Διεθνή Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των γυναικών.
Η κ.Βατσινά τόνισε ότι το στοίχημα είναι “τα κλειδιά του σπιτιού μας να είναι πάντα πάνω στην πόρτα χωρίς φόβο” και όπως σημείωσε, πρέπει να τεθούν επιτέλους οι βάσεις για αυτό.
Η Ελένη Βατσινά αναφέρθηκε στη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι είναι δεκάδες οι Ελληνίδες που αποτελούν παγκόσμια σύμβολα σε διάφορους τομείς καθώς συνέδεσαν το όνομά τους με την πρόοδο, την καινοτομία, την διορατικότητα. “Η Μελίνα, η Κατίνα, η Αμαλία, η Διδώ, έμειναν στην ιστορία: όλοι τις ξέρουμε με το μικρό τους όνομα για τις μεγάλες τους κατακτήσεις” – ανέφερε η Ηρακλειώτισσα βουλευτής και τόνισε ότι, σε πλήρη αντιδιαστολή, “είναι άδικο τα τελευταία χρόνια να θυμόμαστε γυναίκες, την Καρολάιν, την Γαρυφαλλιά, την Κυριακή, με το μικρό τους όνομα, επειδή το δικό τους άστρο έσβησε από τα χέρια ενός βίαιου άνδρα”.
Για την σημερινή ημέρα, η βουλευτής τόνισε ότι “κάθε άλλο παρά θετική διάθεση αποπνέει καθώς είναι ένας απολογισμός θυμάτων, μιας λίστας θυμάτων που αντί να περιορίζεται, μεγαλώνει”. Η βία, συμπλήρωσε, φωλιάζει σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ως μία άρνηση αποδοχής της Ισότητας. Είναι η βία με έμφυλα χαρακτηριστικά, μια ατέρμονη προσπάθεια επιβολής ισχύος, που αποτελεί την πιο ηχηρή “αποτυχία της Πολιτείας να θέσει βάσεις και να διδάξει Αρχές”.
“Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο αριθμός των γυναικοκτονιών πλησιάζει τις 90. Και το 2024 μετρήσαμε υπερδιπλάσιο αριθμό θυμάτων γυναικτονίας απ’ ότι το 2023. Είναι ανεπαρκής κάθε καταστολή, όταν η πρόληψη δεν υφίσταται” – σημείωσε από το βήμα της Βουλής η κ.Βατσινά υπογραμμίζοντας ότι “η πρόληψη στην Ελλάδα για θέματα έμφυλης βίας έχει ένα πολύ καλό δίκτυο εθελοντισμού, έχει μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης των κοινωνικών ομάδων σε ενημερωτικό, αλλά καμία αυστηρή νομοθετική κατοχύρωση του πώς βρίσκει και αντιμετωπίζει η Πολιτεία το εν δυνάμει θύμα και τον εν δυνάμει θύτη”.
