Την 25η Μαρτίου εμείς οι Έλληνες συνηθίζουμε να πλακωνόμαστε μεταξύ μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι πλέον θέμα παράδοσης, κι εμείς οι Έλληνες έχουμε αδυναμία στα έθιμά μας.
Και τις υπόλοιπες μέρες, φυσικά, τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανταλλάσσοντας ασύλληπτους χαρακτηρισμούς και προσβάλλοντας ανθρώπους παντελώς αγνώστους σ’ εμάς, αλλά –όπως και να το κάνουμε- μια εθνική επέτειος έχει ξεχωριστή θεματολογία.
Καταρχάς θα διαφωνήσουμε για το αν πρέπει να γίνονται παρελάσεις κι αν αυτές είναι μέσο τόνωσης του εθνικού φρονήματος ή φασιστικό κατάλοιπο του Μεσοπολέμου.
Έπειτα θα κονταροχτυπηθούμε για το αν είναι θεμιτό να κάνουμε «ντου» διαμαρτυρίας στις παρελάσεις. Θα αρπαχτούμε και για το ποια «ντου» ήταν καλύτερα· τα «αντιμνημονιακά» του παρελθόντος ή τα «εθνοπατριωτικά» του σήμερα.
Κι αν υπάρξουν συλλήψεις, κάποιοι θα βρίσουμε την Κυβέρνηση διαμαρτυρόμενοι ότι η δημοκρατία «δε λειτουργεί» και «φιμώνει» τις αντιδράσεις ενώ κάποιοι άλλοι θα αναγνωρίσουμε στα πρόσωπα των συλληφθέντων το «αβγό του φιδιού» που επωάζεται.
Οι πιο «ψαγμένοι», θα φάμε τις σάρκες μας για το νόημα της ίδιας της Επανάστασης – αν επρόκειτο για φωτεινή καμπή της χειραφέτησης των λαών ή για στενά εθνοτική διεργασία.
Άλλοι θα «ανεβάσουμε» Κολοκοτρώνηδες και Τουρκοφάγους κι άλλοι θα γκρινιάξουμε από κάτω για το γεγονός ότι αυτή η χώρα υπήρξε προτεκτοράτο από τα γεννοφάσκια της.
Αν κάποιοι παρελαύνοντες μαθητές τύχει να συμπεριφερθούν με αγένεια στους επίσημους, θα ξεσκίσουμε τις σάρκες μας κάτω από τις σχετικές αναρτήσεις για το αν αυτοί οι μαθητές τίμησαν ή ευτέλισαν τη σημαία που κρατούσαν.
Αφορμές για καβγά, είναι βέβαιο πως θα δοθούν – και μάλιστα πάμπολλες και απροσδόκητες. Κι αν δε δοθούν, θα τις επινοήσουν τα ΜΜΕ, τα ιστολόγια και εμείς οι ίδιοι οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Σήμερα δεν είναι μια τυχαία μέρα – γιορτάζουμε τον Αγώνα του ’21 και δίνουμε τον δικό μας αγώνα στο facebook. Όλο και με κάποιον άγνωστο πρέπει να πλακωθούμε, όλο και κάποιον πρέπει να χαρακτηρίσουμε φασίστα ή προδότη.
Άλλωστε, με τον τρόπο αυτόν τιμάμε και την ίδια την Επανάσταση του ΄21, η οποία ξεκίνησε ως ευγενικός και ηρωικός αγώνας για την Ελευθερία, για να καταλήξει σε τέτοιον εμφύλιο αλληλοσπαραγμό, που σ’ όμοιό του δε θα ξέπεφτε ούτε το τελευταίο σκυλολόι.
Και του χρόνου αδέρφια, να είμαστε καλά να ξαναπλακωθούμε.