Ελπιδοφόρα είναι τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Affective Disorders Reports και δίνουν στους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή την ελπίδα ότι μπορούν να απαλλαγούν ολοκληρωτικά από τα συμπτώματά τους. Διαπιστώθηκε, ειδικότερα, ότι, μεταξύ των συμμετεχόντων που είχαν διαγνωστεί στο παρελθόν με διπολική διαταραχή, το 43% είχε απαλλαγεί από όλα τα συμπτώματα, ενώ περίπου 1 στους 4 (23,5%) θεωρούνταν ψυχικά υγιής.
Ωστόσο, παρά τα ενθαρρυντικά ευρήματα, τα άτομα με ιστορικό διπολικής διαταραχής εξακολουθούν να έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να ευημερήσουν συγκριτικά με τα άτομα χωρίς ιστορικό, καταδεικνύοντας μια σημαντική ανισότητα. «Ακόμη και μετά τη συνεκτίμηση διαφόρων παραγόντων, προκύπτει ότι τα άτομα με ιστορικό της πάθησης εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις στην επίτευξη πλήρους ψυχικής υγείας», αναφέρει η Melanie J. Katz, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για την πορεία ζωής και τη γήρανση του Πανεπιστημίου του Τορόντο. «Η αντιμετώπιση των πολύπλευρων αναγκών αυτών των ατόμων απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, που να περιλαμβάνει κοινωνική υποστήριξη, αποτελεσματικές στρατηγικές αντιμετώπισης και πρόσβαση σε κατάλληλους πόρους και υπηρεσίες», προσθέτει.
Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από την έρευνα Canadian Community Health Survey-Mental Health της Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά, συγκρίνοντας 555 άτομα με ιστορικό διπολικής διαταραχής με 20.530 ερωτηθέντες χωρίς ιστορικό. Για να χαρακτηριστούν ως ψυχικά υγιή άτομα, οι συμμετέχοντες έπρεπε να μην έχουν διαγνωστεί το τελευταίο έτος με καμία ψυχική ασθένεια, συμπεριλαμβανομένης της διπολικής διαταραχής, της κατάθλιψης, των διαταραχών χρήσης ουσιών ή των αυτοκτονικών σκέψεων. Έπρεπε, επίσης, να αναφέρουν σχεδόν καθημερινά ότι αισθάνονται ευεξία, ευτυχία και ικανοποίηση από τη ζωή. Ένα ενδιαφέρον εύρημα ήταν ότι η επίτευξη της ψυχικής υγείας ήταν ευκολότερη για τους παντρεμένους, τους ηλικιωμένους, τους ανθρώπους με υψηλότερο εισόδημα και εκείνους που δεν είχαν ιστορικό κατάχρησης ναρκωτικών ή αλκοόλ.
«Η παρουσία ενός ανθρώπου εμπιστοσύνης αναδείχθηκε ως ο παράγοντας με τη μεγαλύτερη επιρροή στην επίτευξη πλήρους ψυχικής υγείας», σημειώνει η Ishnaa Gulati, πρόσφατη απόφοιτος του Master of Public Health από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Dalla Lana. «Η υιοθέτηση της πνευματικότητας ως μηχανισμού αντιμετώπισης και η απουσία χρόνιου πόνου αναγνωρίστηκαν επίσης ως ισχυροί προγνωστικοί παράγοντες για την ψυχολογική ευημερία», συμπληρώνει.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη αναδεικνύει τη σημασία των παρεμβάσεων που προωθούν τα υποστηρικτικά περιβάλλοντα, τους κοινωνικούς δεσμούς και τους μηχανισμούς αντιμετώπισης και καταπολέμησης των ανησυχιών για τη σωματική υγεία, όπως ο χρόνιος πόνος. Αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να ενδυναμώσουν σημαντικά τα άτομα με διπολική διαταραχή, ώστε ο δρόμος για την ανάρρωση να γίνει ευκολότερος και πιο αποτελεσματικός.
Τα ευρήματα της μελέτης υπογραμμίζουν τις πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διπολική διαταραχή και την απαιτητική φύση της ανάρρωσης. «Προσδιορίζοντας τους βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην πλήρη ψυχική υγεία, η έρευνά μας προσφέρει αξιοποιήσιμες πληροφορίες για τους κλινικούς γιατρούς και τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Οι στοχευμένες παρεμβάσεις μπορούν να υποστηρίξουν αυτόν τον πληθυσμό, ώστε να επιτύχει όχι μόνο ύφεση συμπτωμάτων, αλλά και συνολική ευημερία. Ελπίζουμε ότι οι πάσχοντες από τη διαταραχή, οι κοντινοί τους άνθρωποι, αλλά και οι επαγγελματίες υγείας θα ενθαρρυνθούν όταν μάθουν ότι το 1/4 των ερωτηθέντων που είχαν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή είναι τώρα ακμαίοι και ευτυχισμένοι με τη ζωή τους σχεδόν καθημερινά», σχολίασε, από την πλευρά της, η Esme Fuller-Thomson, καθηγήτρια στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας Factor-Inwentash του Πανεπιστημίου του Τορόντο και διευθύντρια του Ινστιτούτου για την Πορεία Ζωής και τη Γήρανση.