Κατηγορηματικός όσον αφορά την υποτιθέμενη υποψηφιότητά του για την προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ο επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής του κόμματος.
Όπως επεσήμανε σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό ο Διονύσης Τεμπονέρας δεν θα συμμετάσχει σε εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από μια διαδικασία που δεν τον βρίσκει σύμφωνο: «Προφανώς δεν προτίθεμαι να συμμετάσχω σε καμία διαδικασία εκλογής νέου προέδρου από μια διαδικασία, η οποία δεν με βρίσκει σύμφωνο. Εννοώ ότι δεν μπορώ να συμμετάσχω σε μια εκλογική διαδικασία που θα ορίσει τον πρόεδρο με βάση τον οδικό χάρτη όπως αυτός έχει αποτυπωθεί από την Πολιτική Γραμματεία» υπογράμμισε, καταλήγοντας:
«Είμαι σαφής – δεν θα είμαι υποψήφιος πρόεδρος, από εκεί και πέρα με βάση τα αποτελέσματα και τις αποφάσεις του οργάνου της Κεντρικής Επιτροπής ο καθένας θα λάβει τις αποφάσεις του..»
Ειδικά για την εκλογική διαδικασία σχολίασε: «Μπορώ να συμμετάσχω σε μια διαδικασία από ένα συνέδριο το οποίο θα αποτυπώσει θέσεις και ιδεολογική ταυτότητα. Αν προσδιοριστούν αυτά, μετά υπάρχει διαδικασία εκλογής προέδρου».
Εστιάζοντας στην ανάγκη επαναπροσδιορισμού του κόμματος, ο επικεφαλής της εκλογικής επιτροπής του κόμματος ανάφερε πως κατέθεσε δική του πρόταση για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη διαδικασία και δεσμεύτηκε πως θα δώσει τη μάχη «για να βοηθήσει το κόμμα να μεταβεί στην επόμενη ημέρα».
«Συντριπτική ήττα»
Αναφερόμενος στην ήττα του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε πως τα αίτια βρίσκονται στο εσωτερικό του κόμματος και όχι στα ΜΜΕ ή στην απλή αναλογική: « Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε απλώς, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί μια στρατηγική ήττα. Ένα κόμμα που είχε φτάσει στο 36% το 2015 έχασε το 50% της εκλογικής του δύναμης και μάλιστα έχασε την εκλογική του δύναμη ανεξαρτήτως κοινωνικής ομάδας, γεωγραφικού ή άλλου προσδιορισμού άρα δεν μπορούμε να λέμε ότι για αυτό ευθύνεται είτε η απλή αναλογική είτε τα ΜΜΕ αλλά θα πρέπει στο εσωτερικό μας να αναζητήσουμε τις αιτίες αυτής της ήττας. Οι αιτίες είναι πολλές θα μπορούσα να τις επικεντρώσω όμως ως δομικές σε δύο κυρίως άξονες:
-Ο πρώτος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012, που συγκροτήθηκε ως ένα κόμμα συνιστωσών, δεν κατόρθωσε να αποκτήσει ιδεολογική ενότητα, να αποκτήσει δηλαδή καθαρή ιδεολογική φυσιογνωμία. Δεν κατορθώσαμε ποτέ να αποκτήσουμε σαφή ιδεολογικοπολιτικό στίγμα και φυσιογνωμία.
– Το δεύτερο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να γίνει -με όρους πολιτικής- μαζικό κόμμα δηλαδή να μπορέσει να ρίξει άγκυρα μέσα στην κοινωνία δηλαδή να μπορέσει να συνδεθεί με την αυτοδιοίκηση με την νεολαία, με τον συνδικαλισμό».
Δεν παρέλειψε πάντως να αναφερθεί θετικά στην προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα: «Δεν απαξιώνω την προσφορά και του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα την τελευταία δεκαετία, ενός κόμματος και ενός πολιτικού ηγέτη ο οποίος κατόρθωσε πράγματι ενδεχομένως την πιο δύσκολή μεταπολιτευτικά στιγμή της ιστορίας της χώρας, να κρατήσει την κοινωνία όρθια και να λύσει ζητήματα σοβαρά όπως ήταν το ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών, όπως ήταν το ζήτημα της επίλυσης του δημοσίου χρέους προκειμένου σήμερα να μιλάμε με όρους κανονικούς».
