Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, στις 2 Δεκεμβρίου 1944, ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν πρωτεργάτης της σχολής των Ελλήνων τραγουδοποιών που γράφουν μουσική, στίχους και τραγουδούν οι ίδιοι τα τραγούδια τους. Φεύγοντας από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, αφήνει πίσω του μια μεγάλη καλλιτεχνική κληρονομιά μέσα από τα έργα του.
Οι πρόγονοι του Διονύση Σαββόπουλου, που πέθανε το βράδυ της Τρίτης (21/10/25) από ανακοπή καρδιάς, ήταν από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη. Το 1963 ο Διονύσης Σαββόπουλος μετακόμισε στην Αθήνα και εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης για να ασχοληθεί με το τραγούδι.
Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα. Είχε συνδυάσει τη μουσική Αμερικανών μουσικών όπως του Μπομπ Ντίλαν και του Φρανκ Ζάπα με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και πολιτικά διεισδυτικούς στίχους.
Άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1964 και ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία του στη μουσική, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο. Κατά τη διάρκεια της Χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967.
Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό, αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο. Έχει παρουσιάσει το 1986-1987 τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».
Τα περισσότερα από τα τραγούδια του είναι γραμμένα από τον ίδιο, σε στίχους και μουσική.
Ήταν παντρεμένος με την Ασπασία Αραπίδoυ (γνωστή με το χαϊδευτικό της, Άσπα, από τα τραγούδια και τις παραστάσεις του) με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τoν Κoρνήλιo (γενν. 1968) και τoν Ρωμανό (γενν. 1972), και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
