Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας απασχόλησε χτες την Ολομέλεια της Βουλής.
Είχαν προηγηθεί οι εργασίες της αντίστοιχης Κοινοβουλευτικής Επιτροπής και η σύνταξη της έκθεσης με το έργο που αυτή παρήγαγε.
Στην έκθεση αυτή καταγράφεται ευρύτατη πολιτική σύγκλιση, με δυο μονάχα κόμματα (Κ.Κ.Ε και Χρυσή Αυγή) να μειοψηφούν στις εκτιμήσεις, τις προτάσεις και τα συμπεράσματά της.
Μελετώντας κάποιος την έκθεση αυτή, μπορεί να διαπιστώσει ότι έγινε ενδελεχής και σε βάθος ανάλυση του θέματος. Μάλιστα, με τις ενδιαφέρουσες προτάσεις που διατυπώνονται, επιχειρείται συνολική και πολύπλευρη αντιμετώπιση της δημογραφικής καθίζησης της Ελλάδας .
Παρόλα αυτά χτες η συζήτηση στη Βουλή περιστράφηκε για μια ακόμη φορά γύρω από τα επουσιώδη: επικοινωνιακά τεχνάσματα, ατάκες και προεκλογικοί τακτικισμοί.
Προφανώς η ευθύνη για τον εκφυλισμό μιας διαδικασίας δε βαρύνει εξίσου τους πάντες· απ’ την άλλη, όμως, έχει ο καθένας το δικό του μερίδιο.
Το δυστύχημα είναι πως η όποια πολιτική παράγεται –και στην περίπτωση της Επιτροπής για το Δημογραφικό έχουμε απτά αποτελέσματα- στη συνέχεια δεν υποστηρίζεται από το πολιτικό σύστημα της χώρας.
Η προώθηση τέτοιων σοβαρών –και πραγματικά εθνικών – ζητημάτων, εκτός από συγκροτημένο πλάνο, απαιτεί και προσήλωση, επιμονή και αποφασιστικότητα. Και όλα αυτά σε βάθος χρόνου, ανεξαρτήτως από τις εναλλαγές των κομμάτων στην εξουσία.
Το συγκροτημένο πλάνο δείχνουμε να το έχουμε εκπονήσει. Αποτυπώνεται γλαφυρά στην πολυσέλιδη έκθεση της Επιτροπής, την οποία άνετα μπορεί να βρει κάποιος με μια απλή διαδικτυακή αναζήτηση. Στην ίδια έκθεση, επίσης, καταγράφεται και η απαραίτητη συναίνεση.
Οι αμφιβολίες έχουν να κάνουν με το αν το πολιτικό προσωπικό της χώρας συνολικά, βρίσκεται σε θέση να υλοποιήσει έναν σχεδιασμό μακράς πνοής με ορίζοντα δεκαετιών, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες και ανεξαρτήτως των εναλλαγών στην εξουσία.
Η σχεδόν διακοσαετής ιστορία του ελληνικού κράτους έχει καταδείξει ότι κάτι αντίστοιχο παλιότερα έγινε σπάνια– αν όχι ποτέ.
Κι αν πήγε μπροστά κατά καιρούς αυτός ο τόπος, το έκανε εξαιτίας παροδικών εκλάμψεων και όχι βάσει συγκροτημένου και μακρόπνοου συνολικού σχεδιασμού.
Ας είναι το δημογραφικό πρόβλημα η αφορμή, για να ξεφύγουμε από αυτή την πεπατημένη.
