Η Σουηδία και η Φινλανδία ζήτησαν την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ την άνοιξη του 2022 λίγες ημέρες μετά την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλάζοντας ουσιαστικά την ουδέτερη στάση που κρατούσαν μέχρι σήμερα στην αντιπαράθεση Ανατολής – Δύσης.
Η Τουρκία μπλόκαρε τις διαδικασίες εκφράζοντας αντιρρήσεις, επικαλούμενη την πολιτική υποστήριξη των δυο Σκανδιναβικών χωρών σε οργανώσεις του PKK απαιτώντας ισχυρά μέτρα αποκήρυξής τους προκειμένου η Άγκυρα να αποσύρει την άρνησή της για την ένταξή τους στη Βορειοατλαντική συμμαχία.
Όπως γνωρίζουμε για την αναφερόμενη ένταξη απαιτείται ομόφωνη υποστήριξη απ’ όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ και ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται το θέμα αυτό για να προσελκύσει τους εθνικιστές ψηφοφόρους τους οποίους το κυβερνόν κόμμα ανταγωνίζεται με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κερδίσουν στις εκλογές για το εθνικό Κοινοβούλιο.
Πολλά κράτη του ΝΑΤΟ όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δεσμευτεί ότι θα υπερασπιστούν τα σύνορα των σκανδιναβικών χωρών ανεξάρτητα εάν δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα μέλη της συμμαχίας, δίνοντας χρόνο στην Τουρκία να καθυστερεί την ένταξή τους επιδιώκοντας εκβιαστικά τις παραχωρήσεις που ζήτησε απ’ αυτές.
Όλα αυτά τα επικίνδυνα παιχνίδια κατά της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ με την προκλητική σκληροπυρηνική στάση του Ερντογάν που επέδειξε πριν από λίγες ημέρες στο νέο αίτημα Σουηδίας – Φινλανδίας, έχουν εξοργίσει τη Δυτική Συμμαχία και προκαλούνται ερωτηματικά για το ρόλο της Τουρκίας και ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σε ένα σημαντικό για την Ατλαντική συμμαχία θέμα.
Ο Ταγίπ Ερντογάν τα τελευταία χρόνια έχει βάλει την Τουρκία σε ένα επικίνδυνο δρόμο, ειδικότερα σήμερα που ο πόλεμος στην Ευρώπη συνεχίζεται σταδιακά κλιμακούμενος εξ αιτίας των αλλεπάλληλων ρωσικών βομβαρδισμών που πλήττουν άμαχο πληθυσμό και κοινωνικές δομές στην Ουκρανία.
Ωστόσο όπως δείχνουν τα πράγματα είναι αποφασισμένος να καθυστερήσει την επικύρωση για μετά τις τουρκικές εκλογές του Μαρτίου. Φαίνεται επίσης ότι τα ρώσικα ρούβλια συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων εισροών λόγω του ρωσοτουρκικού εμπορίου και του τουρισμού από τη Ρωσία το 2022, έφεραν μεγάλη οικονομική ανακούφιση στην Τουρκία, παρέχοντας κίνητρα αντιδυτικού αντιπερισπασμού εκ μέρους της προς όφελος της Ρωσίας.
Το καθεστώς Ερντογάν με την πολιτική του αναθεωρητισμού, τις προκλήσεις και την πολεμική ρητορική εναντίον της Ελλάδας, μαζί με τα επικίνδυνα κόλπα απέναντι στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, φαίνεται ότι αλλάζουν τη συμπεριφορά της Δύσης προς την Τουρκία.
Δεν είναι μόνο τα ελληνοτουρκικά θέματα που έχουν προβληματίσει τις χώρες της Δύσης για τον επιζήμιο αντιδυτικό ρόλο της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια. Είναι τα ύποπτα γεωπολιτικά παιχνίδια της Τουρκίας υποκινούμενα ίσως υπό αδιευκρίνιστες σκοπιμότητες όπως τα παρακάτω: Η Τουρκία έχει εισβάλλει στη Συρία. Κατέχει μέρος του Ιράκ και συμμετείχε έμπρακτα στην πολεμική σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν -Αρμενίας. Έχει στείλει στρατό στη Λιβύη και στηρίζει οικονομικά τη μεταβατική κυβέρνησή της, έχοντας συνάψει το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο συνεργασίας – συνεκμετάλλευσης υποθαλάσσιων κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκβιάζει διαρκώς την Ελλάδα και την Ευρώπη ανοιγοκλείνοντας την στρόφιγγα των προσφυγικών ροών από τον Έβρο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Παρείχε στήριξη στον Πούτιν στη ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία και είναι η μοναδική χώρα του ΝΑΤΟ που δεν ακολούθησε τη Δύση και δεν συμμετείχε στις κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε βάρος της Ρωσίας.
Η Δύση μέχρι τώρα είχε δείξει ανοχή προσπαθώντας να τηρήσει κάποιες ισορροπίες με εξαίρεση τη Γαλλία και τον πρόεδρο Μακρόν, αλλά τώρα αρχίζει και αντιδρά ξεκάθαρα, στριμώχνοντας επιτέλους τον Ερντογάν.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ αφού πέταξαν έξω την Τουρκία από τα μαχητικά αεροσκάφη F-35, τώρα δεν δέχονται να δώσουν ούτε τα F-16.
Η Γερμανία ακύρωσε την επίσκεψη Ερντογάν λίγες ώρες πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο του στο Βερολίνο.
Όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν τον τούρκο πρόεδρο ως επικίνδυνο δικτάτορα και «κακοήθες καρκίνωμα στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις».
Είναι η πρώτη φορά στα 21 χρόνια θητείας του Ερντογάν στην προεδρία της Τουρκίας, που η Δύση καταλογίζει προκλητική τη συμπεριφορά του.
Αυτό δεν είναι λίγο γιατί όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση, αν θα φοβηθεί και θα αλλάξει τακτική , αν θα γίνει περισσότερο επικίνδυνος ή αν θα υπάρξει συμφωνία, ότι κι αν γίνει τελικά η Τουρκία θα έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη προς τη Δύση και αυτό πιστεύουμε θα αποτελέσει δικαίωση και κέρδος για την Ελλάδα.