Διπλό φαίνεται πως είναι το όφελος για τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 από τη διατροφή με το ρολόι. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open, οι ασθενείς που ακολούθησαν ένα είδος διαλειμματικής νηστείας, οδηγήθηκαν γρηγορότερα σε απώλεια βάρους αλλά και στη ρύθμιση του σακχάρου.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις παρατήρησαν ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν το φαγητό τους μέσα σε μόλις οκτώ ώρες καθημερινά (από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 8 το βράδυ) έχασαν περισσότερο βάρος σε διάστημα έξι μηνών από εκείνους που μείωσαν τη θερμιδική τους πρόσληψη κατά 25%. Σημαντικό θεωρείται, ωστόσο, το γεγονός ότι οι δύο ομάδες παρουσίασαν συγκρίσιμες μειώσεις στα μακροπρόθεσμα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Η μελέτη εξέτασε 75 συμμετέχοντες, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: η μία ομάδα ακολούθησε το διαλειμματικό πλάνο διατροφής, η δεύτερη ομάδα μείωσε την πρόσληψη θερμίδων και η τρίτη ομάδα αποτέλεσε την ομάδα ελέγχου. Κατά τη διάρκεια έξι μηνών, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις του βάρους των συμμετεχόντων, της περιφέρειας της μέσης, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και άλλων δεικτών υγείας.
Οι συμμετέχοντες στην ομάδα της διαλειμματικής νηστείας ανέφεραν ότι ήταν ευκολότερο να τηρήσουν το πρόγραμμα από ό,τι εκείνοι στην ομάδα μείωσης των θερμίδων. Οι ερευνητές εξηγούν ότι τα άτομα με διαβήτη συχνά ακούν τους γιατρούς τους να συστήνουν να μειώσουν τη θερμιδική τους πρόσληψη ως αρχική στρατηγική. Κατά συνέπεια, πολλοί συμμετέχοντες στη μελέτη ενδέχεται να έχουν επιχειρήσει στο παρελθόν αυτή την προσέγγιση και γι’ αυτό να δυσκολεύτηκαν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρόλο που η ομάδα με τον περιορισμένο χρόνο κατανάλωσης δεν είχε λάβει ρητή οδηγία να μειώσει τη θερμιδική πρόσληψη, το έπραξε φυσικά τρώγοντας μέσα σε ένα προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο.
«Η μελέτη μας αποδεικνύει ότι το πρότυπο της διαλειμματικής νηστείας θα μπορούσε να αποτελέσει μια αποτελεσματική εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή δίαιτα για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να την ακολουθήσουν ή έχουν εξαντληθεί από την προσπάθεια. Για πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να χάσουν βάρος, η μέτρηση του χρόνου αποχής από το φαγητό είναι ευκολότερη από την καταμέτρηση των θερμίδων» αναφέρει η επικεφαλής συγγραφέας Krista Varady, καθηγήτρια κινησιολογίας και διατροφής.
Η μελέτη διεξήχθη από τη Βασιλική Παύλου, διαιτολόγο του Τμήματος Κινησιολογίας και Διατροφής του Πανεπιστημίου του Ιλινόις στο Σικάγο, και τους συνεργάτες της.
