Μια διαφορετική μέθοδο, που θέτει υπό έλεγχο τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, και δε σχετίζεται με διατροφικές παρεμβάσεις ή ένταξη της άσκησης αλλά ούτε και με φαρμακευτικές αγωγές, προτείνουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.
Ειδικότερα, μια ενδοσκοπική μέθοδος, που χρησιμοποιεί ελεγχόμενα ηλεκτρικούς παλμούς για να προκαλέσει αλλαγές στην επένδυση του πρώτου τμήματος του λεπτού εντέρου, θα μπορούσε να επιτρέψει σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 να διακόψουν τη λήψη της ινσουλίνης και να διατηρήσουν τον γλυκαιμικό έλεγχο.
«Οι δυνατότητες ελέγχου του διαβήτη με μία μόνο ενδοσκοπική θεραπεία είναι θεαματικές. Ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα αυτής της θεραπείας είναι ότι μια μόνο ενδοσκοπική διαδικασία στα εξωτερικά ιατρεία παρέχει τον γλυκαιμικό έλεγχο, μια πιθανή βελτίωση σε σχέση με τη φαρμακευτική θεραπεία, η οποία εξαρτάται από τους ασθενείς που λαμβάνουν τα φάρμακά τους μέρα με τη μέρα» δήλωσε σχετικά η δρ. Celine Busch, επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης και υποψήφια διδάκτωρ γαστρεντερολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
Τα προκαταρκτικά αυτά ευρήματα δίνουν νέες δυνατότητες στη διαχείριση της νόσου, δεδομένου ότι ο διαβήτης εμφανίζεται όλο και συχνότερα σε νεαρότερες ηλικίες. Από την άλλη, τα φάρμακα για τη μείωση της γλυκόζης είναι πιο κοστοβόρα, ενώ παράλληλα και η έγχυση της ινσουλίνης δημιουργεί αρκετές παρενέργειες, όπως τον κίνδυνο χαμηλού σακχάρου στο αίμα και της αύξησης του σωματικού βάρους.
Σχεδόν 90% επιτυχία
Στη μελέτη αυτή πρώιμου σταδίου, που θα παρουσιαστεί στην Εβδομάδα Πεπτικών Παθήσεων (DDW), 14 ασθενείς υποβλήθηκαν στην ενδοσκοπική διαδικασία, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν εναλλασσόμενοι ηλεκτρικοί παλμοί στο δωδεκαδάκτυλο, ένα τμήμα του βλεννογόνου του λεπτού εντέρου ακριβώς κάτω από το στομάχι.
Μετά την ωριαία αυτή παρέμβαση, οι ασθενείς πήραν εξιτήριο την ίδια ημέρα και στη συνέχεια τέθηκαν σε ελεγχόμενη ως προς τις θερμίδες διατροφή με υγρά για δύο εβδομάδες. Έπειτα, οι ασθενείς άρχισαν να λαμβάνουν σεμαγλουτίδη (το πασίγνωστο πλέον αντιδιαβητικό) σε ποσότητα 1 mg/ εβδομάδα.
Η σεμαγλουτίδη από μόνη της επιτρέπει μερικές φορές σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 να σταματήσουν να παίρνουν ινσουλίνη, αλλά μόνο στο 20% περίπου των περιπτώσεων, δήλωσε η δρ.Busch.
Σύμφωνα όμως με τα αποτελέσματα της μελέτης, 12 από τους 14 ασθενείς (το 86%), διατήρησαν καλό γλυκαιμικό έλεγχο χωρίς την προσθήκη της ινσουλίνης για ένα έτος, γεγονός που υποδηλώνει ότι η βελτίωση σχετίζεται με τη διαδικασία και όχι μόνο με τη σεμαγλουτίδη.
«Ενώ οι φαρμακευτικές παρεμβάσεις μειώνουν τις υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα μόνο για το διάστημα που ο ασθενής συνεχίζει να λαμβάνει το φάρμακο, στοχεύοντας στο έλεγχο της νόσου, η δικιά μας μέθοδος είναι τροποποιητική, με την έννοια ότι αντιστρέφει την αντίσταση του οργανισμού στη δική του ινσουλίνη, τη βασική αιτία του διαβήτη τύπου 2» εξηγεί ο δρ. Jacques Bergman, κύριος ερευνητής της μελέτης και καθηγητής γαστρεντερικής ενδοσκόπησης στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
Οι συγγραφείς μέσα στο επόμενο διάστημα ξεκινούν τις εργασίες για μια διπλά τυφλή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, έτσι ώστε να ελέγξουν αυτά τα αποτελέσματα.
