Ήταν 12 Δεκεμβρίου του 2012 όταν ο Διευθυντής του ΕΚΑΒ Κρήτης Δημήτρης Βουρβαχάκης και ο διασώστης Βαγγέλης Κελαράκης, έχασαν τη ζωή τους με τραγικό τρόπο, στο τροχαίο που σημάδεψε το ΕΚΑΒ αλλά και συνολικά την Κρήτη.
Τρισάγιο στη μνήμη τους
Δέκα χρόνια μετά κανείς δεν ξεχνά τα δύο στελέχη του ΕΚΑΒ, που όλη τους η ζωή χαρακτηρίστηκε από τη προσφορά στους συνανθρώπους τους.
Το ΕΚΑΒ, με τρισάγιο στο σημείο του τραγικού τροχαίου τίμησε την μνήμη του Δημήτρη Βουρβαχάκη και του Βαγγέλη Κελαράκη.
H μέρα που βύθισε στο πένθος το ΕΚΑΒ
Το δυστύχημα σημειώθηκε στις 8:30 το πρωί της 12ης Δεκεμβρίου 2012, στον ΒΟΑΚ, στο ύψος της Αγίας Πελαγίας, ενώ ο εκπαιδευτής και διευθυντής του ΕΚΑΒ Δημήτρης Βουρβαχάκης, ο προεδρος των εργαζομένων του ΕΚΑΒ Βαγγέλης Κελαράκης και ο οδηγός του ασθενοφόρου Νίκος Μυρωδιάς πήγαιναν στο Ρέθυμνο προκειμένου οι δύο πρώτοι να παρευρεθούν σε εκπαιδευτικό σεμινάριο.
Το ασθενοφόρο συγκρούστηκε με φορτηγάκι το οποίο οδηγούσε μια γυναίκα και ανετράπη, με τους τρεις άνδρες να εγκλωβίζονται σε αυτό.
Από την πρώτη στιγμή στο όχημα εκδηλώθηκε φωτιά, με τις σκηνές που ακολούθησαν να κρύβουν απόγνωση και τρόμο.
Η μόνη έξοδος διαφυγής από το όχημα, το παράθυρο του οδηγού, του Νίκου Μυρωδιά, ωστόσο και ο ίδιος είχε εγκλωβιστεί στο κάθισμά του.
Λίγα λεπτά πριν το μοιραίο, ο Δημήτρης Βουρβαχάκης σώζει τη ζωή του συναδέλφου και φίλου του, Νίκου Μυρωδιά τον οποίο σπρώχνει προκειμένου να τον βγάλει από το φλεγόμενο όχημα. Με τη βοήθεια περαστικών ο οδηγός του ασθενοφόρου καταφέρνει να βγει τραυματισμένος από το όχημα και να απομακρυνθεί.
Ταγμένος στο να σώζει ζωές μέχρι την τελευταία του ανάσα ο Βουρβαχάκης, δυστυχώς δεν καταφέρνει να κάνει το ίδιο για τον Κελαράκη και τον εαυτό του.
Ξαφνικά οι φιάλες οξυγόνου που βρίσκονταν στο ασθενοφόρο άρχισαν να εκρήγνυνται με αποτέλεσμα όχημα να τυλιχθεί στις φλόγες. Ο Δημήτρης Βουρβαχάκης και ο Βαγγέλης Κελαράκης βρήκαν φρικτό θάνατο, καθώς απανθρακώθηκαν.
Οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν εκείνη την ημέρα στον ΒΟΑΚ συγκλόνισαν το πανελλήνιο. Διασώστες του ΕΚΑΒ που έσπευσαν στο σημείο για να δουν αν τα κατάφεραν οι φίλοι και συνάδελφοί τους δεν άντεξαν μπροστά στο θέαμα.
Φωνές, κλάματα, λυγμοί, λιποθυμίες ήταν οι αντιδράσεις τους στη θέα του καμένου ασθενοφόρου που έγινε ο φλεγόμενος τάφος των δύο συναδέλφων τους.
