Η Greenpeace καλωσορίζει τη συμφωνία των χωρών στην COP27 να καθιερώσουν ένα Ταμείο Απωλειών και Ζημιών ως ένα σημαντικό βήμα για την πρόοδο προς την κλιματική δικαιοσύνη. «Όμως, όπως συμβαίνει συχνά, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.», αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Greenpeace και συνεχίζει:
«Οι κυβερνήσεις έβαλαν τα θεμέλια ενός ταμείου που έπρεπε να έχει δημιουργηθεί εδώ και χρόνια, ώστε να προσφέρουν ζωτικής σημασίας βοήθεια στις ευάλωτες χώρες και κοινότητες που ήδη καταστρέφονται από την όλο και επιταχυνόμενη κλιματική κρίση.
“Μέχρι την τελευταία στιγμή οι διαπραγματεύσεις κινδύνευαν να οδηγηθούν σε.πλήρη αποτυχία και υπήρχαν πιέσεις να μην υπάρξουν δεσμεύσεις σχετικά με τις Απώλειες και τις Ζημιές. Χρειάστηκε οργανωμένη πίεση από την πλευρά των αναπτυσσόμενων χωρών, που στάθηκαν στο ύψος τους, ώστε να ενσωματωθεί στο τελικό κείμενο σχετική δέσμευση και να ακουστούν τα αιτήματα των κλιματικών ακτιβιστών για ανάληψη ουσιαστικής δράσης”, δήλωσε ο Yeb Saño, Γενικός Διευθυντής του γραφείου της Greenpeace νοτιοανατολικής Ασίας και επικεφαλής της αποστολής της Greenpeace στην COP.
“Η καθιέρωση του Ταμείου Απωλειών και Ζημιών στο Sharm El–Sheikh αποτελεί ένα πολύτιμο και απαραίτητο μοχλό πίεσης που πρέπει να αξιοποιήσουν οι κοινότητες και οι χώρες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, με τη βοήθεια και συμπαράσταση της κοινωνίας των πολιτών, και με βασικό όπλο την αλληλεγγύη”, συμπλήρωσε ο Yeb Saño.
Καθώς θα προχωρούν οι συζητήσεις για το Ταμείο, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι χώρες και οι εταιρείες που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για την κλιματική κρίση, θα κάνουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά. Αυτό σημαίνει νέα και επιπλέον χρηματοδότηση για τις αναπτυσσόμενες χώρες και τις ευάλωτες στην κλιματική κρίση κοινότητες, όχι μόνο για τις απώλειες και ζημίες, αλλά και για την προσαρμογή σε αυτήν και τον μετριασμό των επιπτώσεών της. Οι αναπτυγμένες χώρες οφείλουν να τηρήσουν τον λόγο τους σχετικά με την υπάρχουσα δέσμευση των 100$ δισεκατομμυρίων ετήσιας στήριξης στις χώρες με χαμηλό εισόδημα ώστε να τις βοηθήσουν να εφαρμόσουν πολιτικές μείωσης του άνθρακα και να αυξήσουν την ανθεκτικότητα στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Οφείλουν επίσης να εφαρμόσουν τη δέσμευσή τους να διπλασιάσουν τη χρηματοδότηση για την προσαρμογή.
Κάτι που δίνει ελπίδα είναι το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός χωρών από τον Νότο και τον Βορρά τόνισαν την ισχυρή υποστήριξή τους στον τερματισμό όλων των ορυκτών καυσίμων – λιγνίτη, πετρελαίου και αερίου – το οποίο είναι αυτό που χρειάζεται για να εφαρμοστεί η Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα, όμως αγνοήθηκαν. Οι χώρες-παραγωγοί και ένας μικρός “στρατός” από λομπίστες ορυκτών καυσίμων έβαλαν τα δυνατά τους στο Sharm El–Sheikh για να σιγουρευτούν ότι αυτό δεν θα συμβεί. Στο τέλος όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν δεν καταργηθούν γρήγορα όλα τα ορυκτά καύσιμα, κανένα χρηματικό ποσό δεν θα είναι αρκετό για να καλύψει το κόστος των απωλειών και ζημιών που τα ορυκτά καύσιμα θα προκαλέσουν. Είναι τόσο απλό. Όταν ξεχειλίζει η μπανιέρα σου, κλείνεις τη βρύση, δεν περιμένεις λίγο μέχρι να αγοράσεις μεγαλύτερη σφουγγαρίστρα.
Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και η προώθηση της κλιματικής δικαιοσύνης δεν είναι ένα παιχνίδι που κάποιοι νικούν και άλλοι χάνουν. Ή κάνουμε πρόοδο σε όλα τα μέτωπα ή χάνουμε όλοι μας. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η φύση δεν διαπραγματεύεται, δεν κάνει συμβιβασμούς.
Η σημερινή νίκη της δύναμης της κοινής μας δράσης σχετικά με τις απώλειες και ζημίες πρέπει να μεταφραστεί σε ανανεωμένη δράση ώστε να εκθέσουμε αυτούς που εμποδίζουν την κλιματική πρόοδο και να πιέσουμε για πιο τολμηρές πολιτικές που θα βάλουν τέλος στην εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα, θα προωθούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και θα υποστηρίζουν μια δίκαιη μετάβαση. Μόνο έτσι θα γίνουν πιο αποφασιστικά βήματα προς την κλιματική δικαιοσύνη».
