Οι ετήσιες συνομιλίες των COP27 του ΟΗΕ για το κλίμα εξελίχθηκε σε πεδίο μάχης. Αν και η σύνοδος κορυφής ήταν να λήξει στις 18 Νοεμβρίου τελικώς μετά από εξαντλητικές διαπραγματεύσεις παρατάθηκε μέχρι και τις 20 Νοεμβρίου.
Σύμφωνα με τον Economist, το τελικό κείμενο, όπως και στις προηγούμενες συνόδους κορυφής, ήταν ανεπαρκές για την πρόκληση. Αλλά οι συνομιλίες —γνωστές στη φρασεολογία ως COP27— φαίνεται να έριξαν την ισορροπία της συζήτησης σε δύο σημαντικά σημεία.
Τα σημαντικά σημεία
Το πρώτο είναι ότι, μετά από τρεις δεκαετίες αγνόησής τους, οι πλούσιες χώρες αρχίζουν να ακούνε με μεγαλύτερη συμπάθεια τις απαιτήσεις των φτωχότερων για χρήματα για να τις βοηθήσουν να επιδιορθώσουν τις ζημιές που προκλήθηκαν από την υπερθέρμανση του κόσμου.
Το δεύτερο είναι η ιδέα ότι η λήψη στα σοβαρά της αλλαγής του κλίματος θα απαιτήσει τη συνεργασία με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μόλις μια εξειδικευμένη ιδέα, συγκεντρώνει επίσης δυναμική. Οι πλημμύρες καταλήφθηκαν από τους αντιπροσώπους στο COP27 ως ένδειξη της ανάγκης για τις πλούσιες χώρες να χαλαρώσουν το πορτοφόλι τους.
Και εγένετο το νέο ταμείο για τις φτωχές χώρες
Μια διασπορά υποσχέσεων που δόθηκαν από άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στο περιθώριο στο Sharm el-Sheikh οδήγησε το συνολικό ποσό στα ακόμη ασήμαντα 238 εκατομμύρια ευρώ (246 εκατομμύρια δολάρια). Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων – 170 εκατ. ευρώ – δεσμεύτηκε από τη Γερμανία. Έπρεπε να προκύψουν περισσότερα από το κεντρικό γεγονός. Με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ομάδα των αναπτυσσόμενων χωρών της έλαβε μια υπόσχεση από τους αντιπροσώπους να δημιουργήσει ένα νέο ταμείο του ΟΗΕ, οι λεπτομέρειες του οποίου θα συμφωνηθούν μέχρι τον Νοέμβριο του επόμενου έτους.
Υπήρχαν πολλοί τσακωμοί για το ποιος θα ωφεληθεί. Η ΕΕ θέλει τα περισσότερα χρήματα να διατεθούν σε «ιδιαίτερα ευάλωτες» χώρες αντί για αναπτυσσόμενες, οι οποίες σύμφωνα με τους απαρχαιωμένους ορισμούς της σύμβασης του ΟΗΕ για το κλίμα περιλαμβάνουν ιδιαίτερα μη φτωχές χώρες όπως η Κίνα και η Σιγκαπούρη.
Αφού λήφθηκε η τελική απόφαση, ο Άλοκ Σάρμα -ο Βρετανός πρόεδρος των συνομιλιών για το κλίμα του περασμένου έτους- χαιρέτισε τη δημιουργία ενός ταμείου ζημιών και ζημιών, αλλά εξέφρασε τη λύπη του που δεν είχαν επιτευχθεί περισσότερα: «Οι εκπομπές κορυφώνονται πριν από το 2025… Δεν υπάρχει στο κείμενο. Σαφής συνέχεια στη σταδιακή μείωση του άνθρακα: Δεν υπάρχει στο κείμενο. Μια σαφής δέσμευση για σταδιακή κατάργηση όλων των ορυκτών καυσίμων:Δεν υπάρχει στο κείμενο».
