Ο τερματοφύλακας της Λάτσιο, Χρήστος Μανδάς, ήταν καλεσμένος στο Euro Morning Show, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη (20/6) στο Euro Morning Show και μίλησε για την παρουσία του στη Λάτσιο, την Ισπανία που τον έχει εντυπωσιάσει και τον Νόιερ.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το πως περνάει ο καιρός αυτό το διάστημα μακριά από τις προπονήσεις:
“Πιο ήσυχα για μένα γιατί ξεκινάω και βλέπω τι έγινε όλη χρονιά. Μπορώ και ζυγίζω καλύτερα τα πράγματα. Έχει φύγει το πάθος και ο ενθουσιασμός που είχα όσο παίζαμε. Γιατί και για μένα ήταν κάτι καινούριο το να παίξω στην Ιταλία. Τώρα το ευχαριστιέμαι περισσότερο απ’ ότι τότε. Το βλέπω πιο καθαρά και αναγνωρίζω πόσο μεγάλο ήταν αυτό που έγινε και πόσο το ήθελα”.
Για το αν έχει το χρόνο ο ποδοσφαιριστής να καταλαβαίνει τι γίνεται επειδή είναι μικρό το διάστημα ξεκούρασης:
“Είναι λίγο δύσκολο αυτό επειδή έχεις λίγο χρόνο να το ευχαριστηθείς. Από τη στιγμή που κάποιο στόχο τον καταφέρνεις μετά πολύ γρήγορα πρέπει να πας για τον επόμενο. Έχουμε μάθει να ζούμε με αυτό και βρίσκουμε τον τρόπο για να συμβεί”.
Για το πως έζησε το ντεμπούτο του με την Λάτσιο:
“Ήταν ένα παιχνίδι στο οποίο δεν ήξερα πως θα παίξω μέχρι την τελευταία στιγμή καθώς περιμέναμε τον Προβεντέλ. Για μένα ήταν, δεν θέλω να πω όνειρο γιατί το έχω πει πολλές, αλλά μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Γιατί έπαιξα σε μια τεράστια ομάδα, σε ένα ντέρμπι με σημασία για πολύ κόσμο. Αν δεν είχα τους συμπαίκτες μου δεν θα ήταν εύκολο να ανταποκριθώ γιατί το έζησα τρεις φορές φέτος. Δύο στο πρωτάθλημα, μια στο Κύπελλο και κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι αλλά οι συμπαίκτες μου με βοήθησαν πάρα πολύ”.
Για το νεαρό της ηλικίας του και το πόσο έτοιμος είναι και πόσο τον γεμίζει με ευθύνες:
“Το είχα βγάλει από το μυαλό μου πως είμαι μικρός για τερματοφύλακας και πρέπει να περιμένω για να πάρω τη θέση μου. Από μικρή ηλικία και από τη στιγμή που πήγα στην πρώτη ομάδα είπα μέσα μου πως τελείωσε η δικαιολογία μικρός. Ούτε στο λάθος. Και λάθος να έκανα δεν ήθελα κανείς να με αντιμετωπίζει είναι μικρός θα μάθει. Όπως και στο καλό και να το μεγαλοποιούν ακόμα περισσότερο. Είναι και κάποιες καταστάσεις που έχω ζήσει από μικρή ηλικία στο ποδόσφαιρο που με έχουν ωριμάσει. Είναι και οι άνθρωποι που έχω συνεργαστεί και με έχουν βοηθήσει να έχω αυτό το μυαλό”.
Για την επιβράβευση με την κλήση στην Εθνική και το φιλικό με τη Γερμανία:
“Το κλίμα είναι εξαιρετικό στην ομάδα. Τα παιδιά είναι φοβερά. Είναι μεγάλη συγκίνηση να βρίσκεσαι με την Εθνική σου ομάδα. Όσο για το ματς με τη Γερμανία, τους ρίξαμε ένα καμπανάκι, χρησιμοποιούν την ίδια ενδεκάδα. Δεν μπορώ να πω κάτι είναι η μεγαλύτερη τιμή για έναν ποδοσφαιριστή”.
Για τα όσα είπε για αυτόν στο SPORT24 ο Μαρκετζάνι:
“Δεν μπορώ να πω κάτι. Μόνο που βλέπω έναν άνθρωπο να μιλάει έτσι για μένα, τα λέει όλα, εμένα μου περισσεύουν τα λόγια. Μόνο χαρά μπορώ να νιώθω και φαίνεται από τον τρόπο που μίλησε για την εμπειρία που έχει στο κομμάτι του τερματοφύλακα. Τον ευχαριστώ και για μένα μόνο χαρά είναι όσα είπε. Έχω μάθει ιταλικά, μιλάω λίγο πιο σπαστά ακόμα αλλά είναι και ανάλογα πως θα μιλήσει ο άλλος. Αν μιλήσει αργά θα τον καταλάβω”.
Για το τι του έχει κάνει εντύπωση από το Euro έως τώρα:
“Δεν έχω κάποια έκπληξη στο μυαλό μου. Μου άρεσε ο τρόπος που έπαιξε η Ισπανία, ήταν επιθετική. Από κάποια ομάδα μόνο η Ισπανία μου έχει τραβήξει το ενδιαφέρον. Έπαιξε μεγάλο ρόλο πως εκτός από το ποδόσφαιρο που προσπάθησε να παίξει έκανε και επιθετική άμυνα, κάτι που τα προηγούμενα χρόνια δεν το είχε”.
Για το αν βλέπει κάποιον γκολκίπερ που του αρέσει στο Euro ή βρίσκεται εκτός Euro το πρότυπο του:
“Γενικά δεν έχω έναν τερματοφύλακα που παρακολουθώ. Μου αρέσει να βλέπω πολλούς και να παίρνω το στοιχείο που ταιριάζει σε μένα. Αυτή τη στιγμή είναι ο Νόιερ γιατί παίξαμε και αντίπαλοι στο Champions League. Είναι διαφορετικό να τον βλέπεις από κοντά. Κατάλαβα γιατί γίνεται αυτό τόσα χρόνια. Είναι ένα τείχος. Το είδα από κοντά, έκλεινε κάθε χώρο για να σκοράρει ο επιθετικός. Μου αρέσει ο Ζόμερ γιατί έχει καλές τοποθετήσεις”.
Η άποψη σου για τον Ντοναρούμα:
“Μου αρέσει επειδή είναι επιθετικός τερματοφύλακας, δεν είναι ο αγαπημένος μου. Με τα χρόνια τον έχασα σαν αυτός που μου άρεσε αλλά δεν παύει να είναι ένας από τους κορυφαίους”.
Για το πόσο εύκολο είναι να στοχοποιηθεί ένας γκολκίπερ:
“Για μένα ναι γιατί μετά το πρώτο λάθος δεν μπορεί να υπάρξει άλλο. Και πόσο μάλλον για τον κόσμο και τον τρόπο που βλέπει τα λάθη. Στη θέση του τερματοφύλακα μετά το πρώτο λάθος δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Αν κάνεις άλλο ένα σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεκινάνε οι σκέψεις από το γύρο κόσμο”.
Για την κριτική που δέχονται οι γκολκίπερ όπως ο Αθανασιάδης μέσα στη σεζόν και πόσο τον σκληραγωγεί:
“Μόνο δυνατότερο μπορεί να σε κάνει όλο αυτό. Πως όταν ήμουν εγώ μικρός, ακόμα και ο Γιώργος (σ.σ. Αθαναδιάδης) που είναι μεγαλύτερος, μαθαίνεις μέχρι να τελειώσει το ποδόσφαιρο. Το λάθος το έχω βγάλει από το μυαλό μου. Υπάρχει απλά η κακή στιγμή. Να είσαι σε μια λάθος θέση. Το έχω βγάλει από το μυαλό μου κάτω από την εστία. Δεν εννοώ να παίξεις με τη μπάλα στα πόδια και να κάνεις λάθος πάσα. Οι παίκτες του κέντρου μπορεί να κάνουν 20 λάθος πάσες μέσα στο παιχνίδι. Το κακό με τον γκολκίπερ είναι πως μπορείς να κάνεις μια λάθος πάσα και να το πληρώσεις”.
Για το πόσο εύκολο είναι κλείσει τα αυτιά στην κριτική:
“Είναι δύσκολο. Δεν το έχω ζήσει τόσο πολύ. Για μένα πιστεύω ότι πρέπει να σταματήσεις να ακούς ανθρώπους που δεν σου δίνουν θετική ενέργεια”.
Για την εξέλιξη του στην Ιταλία:
“Ναι γιατί στην Ιταλία είναι μεγάλη η σχολή τερματοφυλάκων και έχει εξελιχθεί. Έρχονται παιδιά από την ακαδημία που δεν μου φαίνονται για 19 χρονών και φαίνεται η δουλειά τους. Δεν είχα δουλέψει ξανά το ιταλικό στυλ μόνο για έξι μήνες στον Ατρόμητο και βλέπω μεγάλη βελτίωση στον εαυτό μου. Έχω πλέον καλύτερες τοποθετήσεις, αντίληψη. Με είχε βοηθήσει που είχα κάνει και άλλα στυλ προπονήσεων στην Ελλάδα.
Για τη ζωή του στη Ρώμη και την καθημερινότητα του:
“Εγώ συστήθηκα στον κόσμο της Λάτσιο στο μεγαλύτερο παιχνίδι αυτό με τη Ρόμα, οπότε μετά η αγάπη του κόσμου ήρθε άμεσα και έντονα. Με σταματάνε οι οπαδοί στο δρόμο. Το αγαπημένο μου όταν με σταματάνε μικρά παιδιά. Και οπαδοί της Ρόμα έχει τύχει να μου μιλήσουν στο δρόμο, όχι να μου πουν κάτι άσχημο αλλά να μου κάνουν λίγο πλάκα”.
Για το αν έχει μιλήσει με τον Τζακάνι:
“Δεν έχω μιλήσει, έχουν πίεση. Δεν ήθελα να τον ενοχλήσω. Είναι και για αυτόν ένα ντεμπούτο, ίσως αργότερα να του στείλω”.
Για το ποιοι είναι οι κολλητοί του στη Λάτσιο:
“Γενικά στην αρχή ήμουν με όλους το ίδιο γιατί δεν μίλαγα τη γλώσσα. Μετά με όλους αλλά κυρίως με τους Ισπανούς. Όπως είναι ο Πέδρο, ο Τζίλα, ερχόντουσαν και στο σπίτι μου”.
Για τις προπονήσεις που κάνει τώρα:
“Όχι δεν είναι το ίδιο έντονες. Δεν κάνω μπάλα αλλά πιο πολύ στο σώμα. Να μην μου φανεί ξένο όταν ξεκινήσουμε. Είναι πιο σημαντικές οι προπονήσεις τώρα παρά στην αρχή της προετοιμασίας”.
